arkadaşlar öncelikle merhaba.yaklaşık 6 aydır yaşadığım sıkıntıları yazacağım lütfen yorum yapın cevaplarınıza ihtiyacım var.
-çok içime kapanığım.hiçkimseyle konuşmak,hiçbişey yapmak istemiyorum.hayattan nefret ediyorum,hiç zevk almıyorum.ölmek istiyorum.ölüm sıcak geliyor,huzurlu geliyor.kafamdaki düşüncelerden kurtulmnak için ölüm en garanti yol.
-asıl sorunum televizyondan mesajlar geliyor beni delirtmek için herkes uğraşıyor.benimle ilgili planlar kurup uygluyorlar.ailem,ev arkadaşım,iş arkadaşlarım,doktorum ve birde anlam veremediğim bi şekilde elinde top olan ufak bir oğlan çocuğu beni izliyorlar.herkes bana bakıyopr sanki bir klinikte gibiyim her an.beynimle ilgili deneyler yapıyorlar ve herkes bu nişin bir parçşası.sürekli tedirginim.yürürken kasılıyorum anlamsızca.
-kafamda milyonlarca düşünce var.düşünmekten kafayı yiyeceğim.gün boyu kafamdaki düşüncelerle meşgulüm.böyle zamanlarda beynim uyuşuyor.anksiyetem tavan yapıyor.dişlerimi sıkıyorum.aşırı heyecan yapıyorum,korkuyorum,huzursuz oluyorum.kulağıma sesler geliyor alay edişyorlar benimle,emir veriyorlar,,intihar etmemi yoksa hep böyle rahatsızlık vereceği,ni söylüyorlar.bazen vücudumda derimin altında böcekler dolaşıyor.bir köşeye çekilip geçmesini bekliyorum.bir ara kendimi dine adadım bu düşünceler geçsin diye ama oda işe yaramadı.artık tek seçeneğim kaldı intihar etmek ama allahtan korktuğum için yapamıyorum onuda.gün boyu intiharı düşünüyorum.
-olaylara uygun tepki veremiyorum.daha doğrusu tepkisizim.sanki maske var yüzümde.sabi,t bir suratım var.gülmeye çalışıyorum ama gülemiyorum.ortama ayak uyduramıyorum.konuşamıyorum konuşma özürlü gibiyim.sanki başka bir hayatta yaşıyormuşum gibi geliyor.bazen kendi vücuduma yabancılaşıyor gibiyim.ruhum bedenimden ayrılıyor ve kendi bedenime dışarıdan bakıyorum.dış dünyayla rüyayı karıştırıyorum.rüyadamı gerçek hayattamı bilemiyorum.delilikle dahilik çizgisindeyim.ama yavaş yavaş deliliğe kaydığımı hissediyorum.
-ilaçla sadece uyutuyorlar,mal gibi oluyorum işi,mi yapamıyorum.dalga geçiyor millet.ilaç içmeyincede beynimi kemiren düşünceler ortaya çıkıyor yine işimi yapamıyorum.
-televizyon izlemeye korkuyorum.sürekli bana mesaj gönderiyorlar.televizyonun sesini kıstığımda dahi yüz mimikleriyle mesaj gönderi,yorlar.ipuçları gönderiyorlar.ev arkadaşım,iş arkadaşlarım,ailem doktorum ve o küçük çocuk arasındaki bağlantıyı çözmeyue çalışıyporum bu ipuçlarıyla...
rexapin 2.5 mg ve cymbalta 60 mg kullanıyorum ama pek etki etmiyor..şikayetlerim bunlar arkadaşlar biraz uzun oldu ama kusura bakmayın cevaplarınızı bekliyorumn acil lütfen.
-çok içime kapanığım.hiçkimseyle konuşmak,hiçbişey yapmak istemiyorum.hayattan nefret ediyorum,hiç zevk almıyorum.ölmek istiyorum.ölüm sıcak geliyor,huzurlu geliyor.kafamdaki düşüncelerden kurtulmnak için ölüm en garanti yol.
-asıl sorunum televizyondan mesajlar geliyor beni delirtmek için herkes uğraşıyor.benimle ilgili planlar kurup uygluyorlar.ailem,ev arkadaşım,iş arkadaşlarım,doktorum ve birde anlam veremediğim bi şekilde elinde top olan ufak bir oğlan çocuğu beni izliyorlar.herkes bana bakıyopr sanki bir klinikte gibiyim her an.beynimle ilgili deneyler yapıyorlar ve herkes bu nişin bir parçşası.sürekli tedirginim.yürürken kasılıyorum anlamsızca.
-kafamda milyonlarca düşünce var.düşünmekten kafayı yiyeceğim.gün boyu kafamdaki düşüncelerle meşgulüm.böyle zamanlarda beynim uyuşuyor.anksiyetem tavan yapıyor.dişlerimi sıkıyorum.aşırı heyecan yapıyorum,korkuyorum,huzursuz oluyorum.kulağıma sesler geliyor alay edişyorlar benimle,emir veriyorlar,,intihar etmemi yoksa hep böyle rahatsızlık vereceği,ni söylüyorlar.bazen vücudumda derimin altında böcekler dolaşıyor.bir köşeye çekilip geçmesini bekliyorum.bir ara kendimi dine adadım bu düşünceler geçsin diye ama oda işe yaramadı.artık tek seçeneğim kaldı intihar etmek ama allahtan korktuğum için yapamıyorum onuda.gün boyu intiharı düşünüyorum.
-olaylara uygun tepki veremiyorum.daha doğrusu tepkisizim.sanki maske var yüzümde.sabi,t bir suratım var.gülmeye çalışıyorum ama gülemiyorum.ortama ayak uyduramıyorum.konuşamıyorum konuşma özürlü gibiyim.sanki başka bir hayatta yaşıyormuşum gibi geliyor.bazen kendi vücuduma yabancılaşıyor gibiyim.ruhum bedenimden ayrılıyor ve kendi bedenime dışarıdan bakıyorum.dış dünyayla rüyayı karıştırıyorum.rüyadamı gerçek hayattamı bilemiyorum.delilikle dahilik çizgisindeyim.ama yavaş yavaş deliliğe kaydığımı hissediyorum.
-ilaçla sadece uyutuyorlar,mal gibi oluyorum işi,mi yapamıyorum.dalga geçiyor millet.ilaç içmeyincede beynimi kemiren düşünceler ortaya çıkıyor yine işimi yapamıyorum.
-televizyon izlemeye korkuyorum.sürekli bana mesaj gönderiyorlar.televizyonun sesini kıstığımda dahi yüz mimikleriyle mesaj gönderi,yorlar.ipuçları gönderiyorlar.ev arkadaşım,iş arkadaşlarım,ailem doktorum ve o küçük çocuk arasındaki bağlantıyı çözmeyue çalışıyporum bu ipuçlarıyla...
rexapin 2.5 mg ve cymbalta 60 mg kullanıyorum ama pek etki etmiyor..şikayetlerim bunlar arkadaşlar biraz uzun oldu ama kusura bakmayın cevaplarınızı bekliyorumn acil lütfen.
Yorum