iyi günler arkadaşlar. ben hiç doktora gitmedim yani şizofreni teşhisi konmadı. aslında bu hastalık hakkında pek bilgim yoktu; bir kaç sayfa şizofreni belirtilerini okuyana kadar. tüm belirtiler bu kadarmı aynı bende olur diye düşünmeye başladım. bir kaç senedir başladı her şey. önce depresyonlar girdi hayatıma. her kesten soğudum, kendi bakımımı yapmaz oldum, traş etmez, yemek yemez, dışarıya bile çıkmaz oldum. peki neden diye soruyordum kendime. neden bu kadar depresyona girdim? aslında çok kötü, itile kakıla bir çocukluk geçirdim, her kes spor yapar, oynar, eğlenir ama ben hep yanlızım. ailem çok iyi, benim için her şeyi göze alan kişiler. ama işte benim kişiliğim çok depresif gelişti. vakit geçtikce dışarıya çıktım, doğayla iç içe oldum ve bir kaç ay içinde gerçekten çok iyileştim. bir kaç ay sonra kafamda hiç bitmeyen sorular başladı. acaba manyak mıyım? aileme zarar vere bilir miyim? acaba ben kimim? acaba öldüm ve çoğul dünyalardan birinde başka bir kişilik olarak mı doğdum? belkide uzaylıların ajanıydım. bu dönemde uzaylı olduğuma ve dünyaya tüm ülkeleri yok etmek için geldiğime inanmaya başladım. bir kaç hafta geçti ve kompulsiyon denilen şeyler başladı. ellerimi bir kaç defa hareket ettirmek, bir kaç defa aynı şeyleri tekrarlamak ve s. beynimde utanç verici düşünceler gelmeye başladı. beynimde bir ses aileme küfür ediyor ya da ben kendim onlara küfür ediyordum. saçma düşünceler geldi gitti kafamın içinden. hiç durmadı bir kaç ay içinde. bir kaç ay sonra galiba megolomani denilen şey başladı. kendimi yüce biri sanmak. ben peygamberdim ve insanlar bana iman etmeli, benim dediklerime uymalıydılar. bir hafta geçti tanrı olduğumu sonra şeytan olduğumu düşünmeye başladım. dini bir şarkı, dua okunduğu zaman delirmeye ve ter dökmeye başladım. sonra yüce bir kişinin ikinci bedeni olduğuma inanmaya başladım. gizli sosyal medya hesapları oluşturarak arkadaşlarıma kendim hakkında yüce şeyler yazıyordum. o büyük biri, tanrı falan filan diye arkadaşlarıma kendimden bahs ediyordum. biraz geçti ve büyük bir lider olduğumu sanmaya başladım. acaba kızıl devrimin mimarı lenin benim birinci hayatımdı ve ben dünyaya sosyal adalet için mi gelmiştim? hiç anlam veremediğim düşünceler geldi gitti kafamdan. sonra paranoyalar başladı. galiba bu hastalık her kesi kendi ilgilendiği alan ile alakalı hezeyanlarla yakalıyor. perdeleri kapattım, geceleri kahvemi kontröl ediyordum acaba ailem beni zehirleye bilirmi korkusu içinde. acaba babam ve annem gece beni öldüre bilirler miydi? nereye gitsem paranoyalar. iki anlamsız şey arasında bağ kura bilme yeneteğim gelişmişti galiba. araba yavaş hareket ediyor demek ki uzaylılar beni takip ediyor. acaba televizyonda konuşan din adamı bana bir şeyler mi söylemeye çalışıyor? bilmiyordum. internette araştırmaya başladım. okb, paranoid şizofreni ve s. belirtiler hepsi benim hayatımın içinden geçip gidiyordu. öyle böyle değil. yani insanda bir hastalık ya da bir belirti ola bilir ama bende hepsi vardı. bir kaç hafta önce kulağımda sesler duydum. ismimle çağıran bir erkek ya da kadın sesi. ses çok yakın gibiydi ama etrafa bakınca bir anda kesildi. bu zamana kadar ancak sanrılarım vardı ama galiba daha da kötüleşiyorum. tam bu dönemde askerlik dönemi geldi ve doktor denetimine çağrıldım. ben bu hastalıkla kendi bakımıml bile yapamıyorum, dışarı zor çıkıyorum. nasıl elime silah ala bilirim? birilerine zarar verme korkusu, arkamdakinin uzaylı ya da fbi ajanı olduğu düşünceleri ile nasıl askerlik yapa bilirim? bilmiyorum.. hiç bir sağlık ocağında yatmadım. tedavi görmedim. peki ne yapa bilirim? şimdi askerlik doktor bakışında böyle böyleyim desem inanmazlar ki. ne yapmalıyım bilmiyorum. lütfen yardım edin
Duyuru
Collapse
No announcement yet.
şizofreni ve askerlik
Collapse
X
Yorum