Geçmişimden Hatıraları Gördükçe Üzülüyorum

[psikotik]

Eğer geçmişimi kendime göre yorumlamaktan vazgeçmezsem psikoz beni ele geçirmeye devam edecek gibi görünüyor. Kendi kafamda hep, o bana şunu yaptı bu bana bunu yaptı ben haklıydım gibi düşünceler kuruyorum. Halbuki geçmişten bir anı, bir yazı bir hatıra görünce ne kadar haksız olduğumu, boş yere şüpheler yüzünden arkadaşlarımdan uzaklaştığımı görüyorum. Üzülüyorum.

Üzülüyorum ama olması gereken bu sanırım. Eğer üzülmez ve hep kendi lehime kurmaya devam edersem bir süre sonra bu hayal dünyasının içinden çıkamayacağım sanırım.

Geçmişimdeki gerçekler çok canımı yakıyor

[forgetten]

yaşadıklarımız tesadüf değil.
geçmiş herkes için birer ders ve deneyim.
hatalar sevinç kaynağı olmalıdır çünkü hata yapmadan öğrenmek mümkün değildir.
mükemmel olamayız.

[TealC]

bende hep geçmişte başımdan geçen kötü hadiseleri hatırladıkça çok üzülüyorum.hep geçmişe dönüp keşke şöle yapsaydım ,keşke böyle yapsaydım diyorum.kendi kendimi yiyip bitiriyorum ilaçlarımda pek çare olamıyor bu duruma. siz nasıl baş ediyorsunuz?

[psikotik]

yaşadıklarımız tesadüf değil.
geçmiş herkes için birer ders ve deneyim.
hatalar sevinç kaynağı olmalıdır çünkü hata yapmadan öğrenmek mümkün değildir.
mükemmel olamayız.

Keşke böyle düşünebilsem. Ama hastalıklı düşünceler beynimi ele geçiyor. Hatadan öğrenmek bir yana, onları hata olarak görmemi engelliyor. Bana sen haklıydın diyor düşüncelerim. Ama haklıydın dediği şeyleri birine söylesem sen delirmişsin der. Bu düşüncelere kendimi maruz bırakmaya devam edersem kendimi peygamber ilan edeceğim heralde sonunda ve bilincimi kaybedeceğim.

Neyse ki insanlara anlatınca verdikleri tepki toz konduramadığım egomun ezilerek arka plana gitmesini sağlıyor. Bir an da olsa gözlerimi kör eden egomdan kurtuluyorum.

Eğer onları hata olarak görmeyi başarabilirsem, dediğin gibi onları yaptığım için sevinebilirim sanırım.

Şuan da bunlar aklıma cazibeli geliyor ama hata olarak görmediğim için

[psikotik]

bende hep geçmişte başımdan geçen kötü hadiseleri hatırladıkça çok üzülüyorum.hep geçmişe dönüp keşke şöle yapsaydım ,keşke böyle yapsaydım diyorum.kendi kendimi yiyip bitiriyorum ilaçlarımda pek çare olamıyor bu duruma. siz nasıl baş ediyorsunuz?

Ben biraz şanslıyım galiba. Daha tamamen ele geçirmemiş hastalık beni. Bir şekilde bertaraf edebiliyorum düşüncelerimi. Bertaraf edince de çözüm bulmaya çalışıyorum.

Doktorum bana hastalığımı tetikleyebileceği için antidepresan vermek istemediğini söylemişti. Sanırım depresyona girince düşüncelerim gerçeğe daha yakın oluyor. En azından şuana kadar kendimden edindiğim gözlemlerim öyle.

Ki zaten kusursuz olduğumu söyleyen düşüncelerimi boşa çıkarınca otomatik olarak psikolojik bir düşüş oluyor.

[*Latife]

benim de beynim yandi simdiye kadar hic beynimin yandigi olmamisti

[psikotik]

benim de beynim yandi simdiye kadar hic beynimin yandigi olmamisti

Hayırdır neden beynin yandı?

[forgetten]

Keşke böyle düşünebilsem. Ama hastalıklı düşünceler beynimi ele geçiyor. Hatadan öğrenmek bir yana, onları hata olarak görmemi engelliyor. Bana sen haklıydın diyor düşüncelerim. Ama haklıydın dediği şeyleri birine söylesem sen delirmişsin der. Bu düşüncelere kendimi maruz bırakmaya devam edersem kendimi peygamber ilan edeceğim heralde sonunda ve bilincimi kaybedeceğim.

Neyse ki insanlara anlatınca verdikleri tepki toz konduramadığım egomun ezilerek arka plana gitmesini sağlıyor. Bir an da olsa gözlerimi kör eden egomdan kurtuluyorum.

Eğer onları hata olarak görmeyi başarabilirsem, dediğin gibi onları yaptığım için sevinebilirim sanırım.

Şuan da bunlar aklıma cazibeli geliyor ama hata olarak görmediğim için

hayata bakışını değiştirmeye çalışmalısın. inançlarını gözden geçirmen fayda sağlar.

hayat nedir sence neden bu dünyaya gönderildik? fikrin var mı?

[psikotik]

hayata bakışını değiştirmeye çalışmalısın. inançlarını gözden geçirmen fayda sağlar.

hayat nedir sence neden bu dünyaya gönderildik? fikrin var mı?

Ben Allah'ın varlığına inanıyorum. Hatta bir kaç yıl öncesine kadar dindar bir Müslümandım. Ama bu da hastalığımın bir parçası olabilir. Çünkü benim mucize olarak yorumladığım şeyler, aslında aklımın bir oyunu olabilir. Olabilir diyorum çünkü hâlâ içimde bunların gerçek olabileceğine dair bir his var.

Hep şükrettim Allah' a. İyi olmaktan zevk alan bir yapım var. Ama bazen de diyorum ki acaba bunlar benim beynimdeki hormonların bozukluğundan mı kaynaklanıyor. Bu kadar iyilik taraftarı olmam. Bu kadar inanmaya yatkın olmam. Acaba hormonlarım daha değişik bir yapıda olsaydı isyankar bir insan mı olacaktım. Bilmiyorum

Ama eğer bana hayat nedir diye soruyorsan, bana yani beynindeki hormonlarda anormallik olan birine, beni yaratana hizmet etmektir derim. Onun istediğini yapmaktır ve ona beni yoktan var ettiği için şükretmektir. Minnettar olmaktır.

Hayatın gerisi oyalanmadan ibarettir benim için.

[forgetten]

Allah'a hizmet etmek neleri kapsıyor sence? neler yaparak Allah'a hizmet ettiğini düşünüyorsun?

[psikotik]

Allah'a hizmet etmek neleri kapsıyor sence? neler yaparak Allah'a hizmet ettiğini düşünüyorsun?

Şu an için bir hizmetim yok. İlaç almaya başladıktan sonra namaz kılmak oruç tutmak, kuran okumak gibi şeyleri bıraktım. Üstüme bir yorgunluk çöktü.

Şuan için tek yapabildiğim arada bir Allah' ı anmak ve beni var ettiği için şükretmektir.

Benim gibi psikoz hastası bir insan için bu tür inançlar zararlı olabiliyor. O da var.

[forgetten]

gerçekleştirmek istediğin amaçların var mı psikotik?

[psikotik]

Pek yok. İşte ayaklarım üzerinde durmak istiyorum. Bide ilaç göbek yaptı ondan kurtulmaya çalışıyorum.

Küçük şeyler yani. Öyle büyük beklentilerim yok hayattan.

[TealC]

eskiden yaşanmış kötü anıları unutturan bir hap olsaydı ne güzel olurdu.bazıları eskiden yaşanan kötü anıları hatırlamıyor.nası yaptıklarını bilmiyorum ama oluyor işte.bende onları kıskanıyorum.

[psikotik]

eskiden yaşanmış kötü anıları unutturan bir hap olsaydı ne güzel olurdu.bazıları eskiden yaşanan kötü anıları hatırlamıyor.nası yaptıklarını bilmiyorum ama oluyor işte.bende onları kıskanıyorum.

Öyle bir hap olsaydı bir sürü yan etkisi olurdu emin ol .

Benim ilacım da aslında ilk bir sene çok iyi gelmişti. Aklıma paranoyak düşünceler gelmiyordu. Geçmişi unutuyordum. Ama zamanla etkisi azaldı. Yada en son gittiğimde doktorun dediğine göre hastalık tekrar alevlenmeye başladı.

Şimdi mantıklı davranmaya ve ilacımın dozunu arttırmadan bunlardan kurtulmaya çalışıyorum. Baktım olmadı yapacak bir şey yok. Dozajı arttıracağım.