Duyuru

Collapse
No announcement yet.

Şizofreni günlüğünden bir sayfa

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • Şizofreni günlüğünden bir sayfa

    Yine kampüsteyim, yine kalabalık yine stres… Doktor uzak dur demişti ama ne yapalım mecburum okumaya. Sanatım da tükendi zanaatım da.

    Herkes tanıyor beni, ben hiçbirini tanımıyorum. Garip tipler; kaşı açılmış, gözü patlamış, üstü başı paçavra değişik insanlar gelmiş kampüse. Hepsi tanıyor beni ve bakıyorlar yanımdan geçerken. Etrafımdan ayrılmıyorlar. Tek istedikleri onlarla sohbet etmem. Konuşmam gerek, neden orda olduklarını sormak. Ama yapma bunu, kesinlikle HAYIR!

    Onların konuşmaya ihtiyacı var bence. Dertli kişiler, sorunlu hepsi. Bazen de benim sorunlarıma çözüm için geliyorlar. Bazen sorun yaratmak için. Ama en sevmediğim olay göz kırpmaları. Selektör yapıyorlar . Doktorum da kabul etmiyor bunu.

    Stres anı yine, sokaklardayım. Hızlı bir şekilde kampüse gidiyorum. Bilerek kuytulardan gidiyorum. Normal gözüküyorlar, şöyle bir baksam; bir kere çaktırmadan baksam acaba gerçek insanlar mıdır? Hayır, hayır… Böyle iyiyim. Ama korkularımı yenmem lazım, bakıyorum işte: Gerçeğe benziyorlar. Biraz daha yaklaşayım bari. Yanından geçiyorum, şimdi anlayacağım gerçekliği. İşte yine tanıdık çıktı. Gülümsedi bana, göz kırptı…

    Metrodayım. Yanımda ailem var. Karşımda dazlak bir tip oturuyor. Yine üstü başı paçavra. Kızılay’a az kaldı. Bakmamalıyım yüzüne. Ama durduramıyorum kendimi. Baktım yüzüne. Halen bana bakıyor. İlk durakta bindim, son durakta ineceğim. Altı duraktır bana bakıyor, arada sırada etrafına bakıyor. İşte yine beynim buffer-over-flow olayına girdi. Göz kırptı bana. Ben sizin takımınızdan değilim arkadaşım. Neden göz kırpıyorsun bana? Bu bir tür selamlaşma mı? Undergrpund grubu üyesi miyiz biz?

    Sizin yüzünüzden okuluma gidemiyorum. Üniversite hayatım mahvoldu. Zaten ilaçlarımın dozu yüksek, kafam almıyor birşey. Ne istiyorsunuz benden? Öleyim mi, intihar etsem hoşuna gider mi? Bırakır mısınız peşimi?

    Yeni tanıştığım bir ufaklık var. Ama canımı çok sıkıyor. Hep ters gidiyor bana. Stresli bir günümdeyim yine. Düşünceler cirit atıyor kafamda. Özel bir kişiyim ben, seçilmiş olan. Etrafımdaki dengeyi ayakta tutuyorum sadece düşünerek. Bulunduğum ortam, ilçe benim sayemde düzgün ilerliyor. Kötülüğün bir kısmını ben çekiyorum. İyilik sürüyor ortamda… Her neyse, bu ufaklık artık haddini aştı. O kadar canımı sıktığı yetmezmiş gibi göz kırptı bana. Bir şey diyemedim, çünkü korkuyorum. Ondan korktuğumu bilmesin diye görmezlikten geliyorum… Aradan bir gün geçti, çok sinirliyim. Yolda ufaklığı gördüm. Tam bizim apartmanın önünde. Çektim köşeye, dedim ki: “Sen dün bana göz kırpıyordun, hadi şimdi de kırpsana!!”. Önce anlamadı ne dediğimi. Üç kere tekrar ettim. Sonunda anladı, bu sefer neyi kast ettiğimi anlamadı ve cevap verdi şaşkın bir ifadeyle: “Yok abi, olur mu öyle şey?”. Özür diledi kendince, yapmadığı bir şey için. Bu abinin kafası kırık sanırım

    Otobüsteyim, kampüsten Şirinyer’e gidiyorum. En arkaya oturdum her zamanki gibi. Onlarla karşılaşmamak için. Karşımda bir sakallı var. Yine mi siz!!! Neyse bu fazla ilgilenmiyor benimle. Ama hissediyorum. Hareketlerim hızlanıyor. Düşüncelerim artıyor. Bir bakayım şunun yüzüne, ilgisi bana yöneldi mi? Evet bana bakıyor. Kaç durak geçtik saymadım halen bana bakıyor. İnmem lazım çok acil. Ayağa kalktım ve sordum sakallıya: “Neden bakıyorsun?” Cevap yok… Sesimi yükseltmeye başladım ve tekrar soruyorum aynı soruyu. Birden garipsedi beni. Az önce tanıdık gibi bakıyordun, neden böyle oldu birader? Halen şaşkın ve bir şeyleri anlamaya çalışır bir halde bakıyor yüzüme. Ağzını açtı ve şunu dedi: “Tamam, tamam. İn sen hadi burda”. İndim ben de. Zaten inecektim.

    İşte şizofreni böyle birşey. En raporlusundan, en reçetelisinden. Özenmeyin, şizofreni güzel hayallerden ibaret değil. Hayal kurmuyorsunuz ki, hepsi gerçek. Kim?? ben mi şizofren?

    *********** ne diyorsun ki kardeşim sen, hasta mısın?

    Alıntı:
    http://www.pisihole.com/2009/11/07/s...-oldun-mu-abi/

    ***İlk defa farklı bir siteden alıntı yapıyorum. Yanlışım ya da eksiğim varsa moderatörler yardımınızı/uyarılarınızı bekliyorum.

  • #2
    çok guzel ya hepsinı okudum

    bayıldım gulmekten





    http://elifnazmmislina.blogcu.com/

    Yorum


    • #3
      çok güzel anlatmışsın arkadaşım..hangi okulda okuyorsun bölüm ne .bnm de üniversite hayatım bitti de..

      Yorum


      • #4
        Çok rahatsız edici bir durum gerçekten.
        Allahım böylesi hastalara sabır ve şifalar versin...
        Hayat bir uykudur, ölünce uyanır insan,
        Sen erken davran, ölmeden önce uyan...

        Yorum


        • #5
          Allah yardımcıları olsun zor durum
          IşIk VER BANA !

          Yorum


          • #6
            Orjinal yazı sahibi: inadiNaGulumse79 View Post
            çok guzel ya hepsinı okudum

            bayıldım gulmekten
            bu yorumunu okuyunca çok üzüldüm ortada tam bir trajedi var ben okurken tüylerim diken diken oldu, gülmekten bayılacak gibi bir durum söz konusu değil bu hikayede. işte sizin gibi zihniyetler yüzünden şizofrenni hastaları toplumdan dışlanıyor eminim ki sen bu kişiyi yolda görsen böyle garip davranışlarını fark etsen demek ki yüzüne karşıda gülersin yazık....

            Yorum


            • #7
              @inadiNaGulumse79
              Tabi ki gülebilrsiniz, gülmek en doğal hakkınız. Yolda yürürken ve hatta en yakınlarımdan bile gülenler oluyor bazen tavırlarıma. Ben alıştım sorun değil. Bir şekilde hayata tutunmak zorundayım.

              @doors
              Ateş cidden düştüğü yeri yakıyor, katılıyorum buna sonuna kadar. Çünkü dışardan gayet sağlıklı ve normal gozüküyoruz...

              @aycammm
              DEU da okuyorum, Buca Kampüsü. Yanlış anlamazsanız toplum içinde ifşa etmek istemiyorum kendimi. Rahatsızlığınız halen devam ediyorsa bana curtainsoff@windowslive.com adresinden e-posta yoluyla ulaşabilirsiniz. Elimden geldiğince yardımcı olmak isterim.

              @iris
              Allah razı olsun teşekkür ederim.

              @delideli
              Amin, Allah razı olsun, teşekkürler.

              @forest_gump ve @timuçin
              Yorumlarınız için sizlere de teşekkür ederim.

              Bir kaç husus eklemek istiyorum bu konuya:

              Yaklaşık 11 yıldır farklı tedaviler gorüyorum ve son 3 yıldır tanım "ayrışmamış şizofreni" oldu. Bu 10 yılı boşa harcamadım. Madem hayat bana boyle bir durumu sundu, ben de inat ettim yeneceğim bunu dedim. Yıllardır araştırıyorum, okuyorum, düşünüyorum... Psikoloji, psikiyatri ve farmakoloji hayatımın bir parçası oldu resmen. Bu işin erbabı olan doktorlara dahi yol gosterdim bazı konularda çünkü onlar hasta değil. Hasta olanın halinden hasta olan anlar. Meşhur hikayede anlatıldığı gibi: Birisi damdan düşer ve yanına gidip sorarlar: "sana doktor getirelim mi, iyi misin?" o da cevap verir: "bana damdan düşen bulun"

              Ben şu anda rahatsızlığın kısmen de olsa üstesinden gelmiş durumdayım ve gerek çevremde, gerek hastanelerde ve forum/sitelerde bir şekilde vakıf olduğum olaylardaki arkadaşlarıma yardım etmek isterim. Her konuda bana yazabilirsiniz, dertlerimizi yatırırız masaya çozeriz elbet. İnsan insanın umududur...

              Dindar olmamama rağmen dinsiz de değilim. Bu sebeple yazımı Kur'an'dan bir ayet ile sonlandırıyorum:

              Al-i İmran (139): Sakın yılmayın (gevşeklik gostermeyin) ve üzüntüye kapılmayın, eğer iman ediyorsanız mutlaka üstün gelirsiniz...

              Her türlü sorununuz ve sorularınız için: curtainsoff@windowslive.com

              Yorum


              • #8
                Şizofreni kendi içinde değişiyor, farklı dallarda ayrıldığını duymuştum. Siz cidden hastalığınız hakkında baya bilginiz var, en azından bilgilisiniz ve çabalıyorsunuz. Benim babamda şizofrendi, hayatı cidden çok zordu tabi bizimde..son dönemlerinde de kabuğuna çekilmişti, dış dünyadan kendini soyutlamıştı. Bende bilgili değildim onun hastalığı hakkında o zamanlar.Kendiside zaten sadece ilaçlarını içmekle ve kabuğuna çekinmekle yetinmişti. Ama sizler araştırıyorsunuz, iyileşmek için çaba gösteriyorsunuz, çok güzel.. Hepinize acil şifalar dilerim..
                Evli ve mutlu,çocuklu....sigpic

                Yorum


                • #9
                  insallah istedigin düzeye gelirsin yolumuza devam etmekten baska care yok gülen arkadas acaba esi dostu böyle bir hastaliga yakalansa ne düsünür onu merak ediyorum.

                  Yorum


                  • #10
                    Orjinal yazı sahibi: louis View Post
                    @inadiNaGulumse79
                    Tabi ki gülebilrsiniz, gülmek en doğal hakkınız. Yolda yürürken ve hatta en yakınlarımdan bile gülenler oluyor bazen tavırlarıma. Ben alıştım sorun değil. Bir şekilde hayata tutunmak zorundayım.

                    @doors
                    Ateş cidden düştüğü yeri yakıyor, katılıyorum buna sonuna kadar. Çünkü dışardan gayet sağlıklı ve normal gozüküyoruz...

                    @aycammm
                    DEU da okuyorum, Buca Kampüsü. Yanlış anlamazsanız toplum içinde ifşa etmek istemiyorum kendimi. Rahatsızlığınız halen devam ediyorsa bana curtainsoff@windowslive.com adresinden e-posta yoluyla ulaşabilirsiniz. Elimden geldiğince yardımcı olmak isterim.

                    @iris
                    Allah razı olsun teşekkür ederim.

                    @delideli
                    Amin, Allah razı olsun, teşekkürler.

                    @forest_gump ve @timuçin
                    Yorumlarınız için sizlere de teşekkür ederim.

                    Bir kaç husus eklemek istiyorum bu konuya:

                    Yaklaşık 11 yıldır farklı tedaviler gorüyorum ve son 3 yıldır tanım "ayrışmamış şizofreni" oldu. Bu 10 yılı boşa harcamadım. Madem hayat bana boyle bir durumu sundu, ben de inat ettim yeneceğim bunu dedim. Yıllardır araştırıyorum, okuyorum, düşünüyorum... Psikoloji, psikiyatri ve farmakoloji hayatımın bir parçası oldu resmen. Bu işin erbabı olan doktorlara dahi yol gosterdim bazı konularda çünkü onlar hasta değil. Hasta olanın halinden hasta olan anlar. Meşhur hikayede anlatıldığı gibi: Birisi damdan düşer ve yanına gidip sorarlar: "sana doktor getirelim mi, iyi misin?" o da cevap verir: "bana damdan düşen bulun"

                    Ben şu anda rahatsızlığın kısmen de olsa üstesinden gelmiş durumdayım ve gerek çevremde, gerek hastanelerde ve forum/sitelerde bir şekilde vakıf olduğum olaylardaki arkadaşlarıma yardım etmek isterim. Her konuda bana yazabilirsiniz, dertlerimizi yatırırız masaya çozeriz elbet. İnsan insanın umududur...

                    Dindar olmamama rağmen dinsiz de değilim. Bu sebeple yazımı Kur'an'dan bir ayet ile sonlandırıyorum:

                    Al-i İmran (139): Sakın yılmayın (gevşeklik gostermeyin) ve üzüntüye kapılmayın, eğer iman ediyorsanız mutlaka üstün gelirsiniz...

                    Her türlü sorununuz ve sorularınız için: curtainsoff@windowslive.com
                    Arkadaşım sana çok büyük bir hayranlık ve saygı duydum....
                    Seni dua ile selamlıyorum....
                    'Ben' diye başlamayı hakkettiğim tek cümle var,'Ben şahitlik ederim ki Allah'tan başka ilâh yoktur!...'

                    Yorum


                    • #11
                      Aleyküm selam, teşekkür ederim arkadaşım. Bizi mahveden en büyük şey korku. Korkmaktan korkmak, korkudan korkmak...

                      Yorum


                      • #12
                        Orjinal yazı sahibi: louis View Post
                        Aleyküm selam, teşekkür ederim arkadaşım. Bizi mahveden en büyük şey korku. Korkmaktan korkmak, korkudan korkmak...
                        çok farklısın. güzel bir paylaşım yapmışsın. şizofren olmak büyük bir yaratıcılık aslında. o düşündüğün kurgular ve gerçekliğini sorgulama, bana fantastik bir tat verdi.
                        ... ve ruhunun ilhamını dinledi insan. Sonuçlara razı olmak şartı ile istediğini seçmekte ve şeçtiğini yapmakta özgürsün....

                        Yorum


                        • #13
                          Şizofren olmayı iki açıdan ele alıyorum ben. Bir ucu olumsuzluklar, bir ucu getirileri. Keşke hep artı katsa hayatıma

                          Yorum


                          • #14
                            Orjinal yazı sahibi: louis View Post
                            Şizofren olmayı iki açıdan ele alıyorum ben. Bir ucu olumsuzluklar, bir ucu getirileri. Keşke hep artı katsa hayatıma
                            hayatında hep artı olan kim var ki
                            ... ve ruhunun ilhamını dinledi insan. Sonuçlara razı olmak şartı ile istediğini seçmekte ve şeçtiğini yapmakta özgürsün....

                            Yorum


                            • #15
                              Hayatımda hep artı olsun demedim, hayatıma hep artı katsa dedim.

                              Yorum

                              İşleniyor...
                              X