Duyuru

Collapse
No announcement yet.

Ölmek İstiyorum!

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • Ölmek İstiyorum!

    Selamlar konu başlığı tuhaf gelebilir ama gerçekten bu sıkıcı hayattan bıktım. hep yazdığım ilaçları kullandım ölüp dirildim artık yeter. 2010 meb özürlü personel alcak dediler tüm haaytımı ona bağladım ailem bana ekmek su gölden dedi. rahatlık batmasın dedi. ben okul kapılarında rahatlıyorum çocuklarla oynarak güle eğlenerek, o zaman ne mutlu bana bu sınav önemliydi ama kaybettim puanım iyi olduğu halde atanamadım yıkıldım. elime aldım bıçağı kolumu parçaladım soluğu hastanede aldım 11 e yakın dikiş attılar. teselli etmeye çalıştılar. aklım neden haber verdin diyo gitmediğimpsikiyatr kalmadı geçenlerde yazmıstım sizlere. lise mezunuyum ve 28 yaşındayım ama çocukların için öle rahat oluyorum. bi gün komsuda karı günü vardı evleri 2 katlı idi güne gelenlerin çocukları fazlaydı bende çocukların yanına gittim o kadar eğlendim ki hatta kayıda bile aldım yani kısacası ben çocukların içinde mutlu oluyorum.
    EvrenA

  • #2
    youtube da yüzlerce çocuk videosu var oradan izleyebilirsin. inanıyorsan ahiretini yakma derim. inanmıyorsan bu dünyadan gitmek bu kadar kolay olmamalı.

    Yorum


    • #3
      evren3 anlıyorum seni çocuklarla içiçe olmanın verdiği ruhsal rahatlamayı iyi bilirim Özür grubundan ataman da inş. yapılır Devlet size epey kolaylık sağlıyor Herşey gönlünce olsun.

      Yorum


      • #4
        bizi hem kâinatı yaratan ve işlerimize çeki düzen veren yüce bir kudret var. O kudret, varlığını kabul etmemizi, başımıza gelen her şeyi kendisinden bilmemizi ve halimizden hoşnut olmamızı istemektedir. Başımıza gelen sıkıntılara katlanmayıp ölümü istemek, kaderimizi çizene itiraz etmek değilde nedir.İçinde bulunduğunuz durumu elbtteki yaşamadığımız için şimdi bize yazması kolay gelıyor olabilir.Ama bunlar öznel değil nesnel dogrulardır. Sakin dingin bir kafayla bir kere düşünmenız dileğiyle....

        Yorum


        • #5
          Hangimizin işi tam istediğimiz gibi, hangimiz kamuya hemen öyle atanıyoruzki, bu kadar çabuk yılmamalısın, seni seven insanları düşün. Hayata gelmişsinki yaşamak için , neden kaçış yolunu düşünüyorsun, savaşmak varmak. Güçlü olmalısın, yıkılmadan, gayret etmelisin..
          Evli ve mutlu,çocuklu....sigpic

          Yorum


          • #6
            dinime bağlıyım ve o özür grubunu kaybettim okul yolu kapandı bana okul kapılarında çocukları seyretmek bazen fiziğini unutup çocuklara karışıp onlarla oynamak o kadar zevk veriyorki bi görseniz. gerçekten çok bunalımı gideriyor, o gün çok mutlu oluyorum. ama bazı çatlak toplumdan geri kalmış veliler yüzünden özürlüleri dışlatıyorlar müdüre halbükü okul müdürleri filan beni sever tanır. o kadar cana yakınım ki çocuklar bana çok komik senin gibi abimiz olsa diyip duruyorlar. mebin kapıları kapandı artıkın yapacak bişi yok. umutlarım tükeniyor
            EvrenA

            Yorum


            • #7
              arkadaşlar gerçekten saolun ilgilendiğiniz için ben yaratılıştan farklı yaratılmısım. ailemin anlattığına göre el kadarmışım pamuklar içinde büyütülmüşüm. çocukluğum filan hem problemmişim. 5 yaşına kadar 1 kelime bile etmemişim. okula 8 yaşında başlamışım şimdi 28 ındeyim normal bir yaşantı desem yalaan olur, akşam ezanına 1.5 saat kalaya kadar çıkabiliyom sonra saat 17 dedimi eve kapanıyorum . canımı sıkıyor tabiki, meb özürlü personel sınavına o kadar ümit bağladımki hayatımı ona bağladım o kadar sıkılıyorum ki bi bilseniz ailem kız kardeşlerimi savunurken bana yağ yakarcasına konusuyorlar. mahalledeki çocuklar bana deli manyak öküz diye bağırıyorlar elim ağır olduğu için eve kapanmayı tercih ediyorum hiç yaşıtım yok arkadaşlar yaşıtlarım beni deli görüyor aralarına almıyorlar bende napıyorum çocuklarla zaman öldürmeye çalışıyorum emin olunki o kadar sıkıldımki hayattan kolumu parçaladım ama için rahat etmeyerek aileme bildirdim hastaneye götürüp diktirdiler. o kadar bunaldım ki 3 kez zoraki evlendirmeye kalktılar kız bulmaya üçündede yapamadım evliliği çünkü biliyorum yapamayacağımı beni kendimi bana öğretiyorlar ona üzülüyorum. valla ötenazi denen sey ülkemizde olsa hemen yazılırdım gider. daha çoook yazacağım şey var ama sığmaz
              EvrenA

              Yorum


              • #8
                Orjinal yazı sahibi: evren3 View Post
                arkadaşlar gerçekten saolun ilgilendiğiniz için ben yaratılıştan farklı yaratılmısım.
                nasıl farklı??
                sɹǝʇ nq ʞǝʇɹıq ɐpɐpunloʎ ʎǝşɹǝɥ ıʞuɐs

                Yorum


                • #9
                  bayağı farklıyım kişilik olarak olsun insanlara bakış açısı olsun sizler gibi olamam ben
                  EvrenA

                  Yorum


                  • #10
                    inan ben de çok üzüldüm evren hakkaten çok zor bir durum... insanımız böle işte dışlamasını çk iyi beceriolar... insan kazanmayı hiç düşünmüolar... hayat bu kadar acımasız dostum... ama inan sen yine her şeyden değerlisin.... hiç kimseyi takma sen... desinler onlar biliom çok zor bir durum ama takmamayı öğrenmelisin... sen kendinle ilgilen boswer onları... Allah yardımcın olsun... inan senin için dua edeceğim

                    Yorum


                    • #11
                      okudunuz tanıdınız ben çevremdekilerden bayağı farklıyım 94 yılından beri ölme planım arka planda kaldı kollarımı görsenin 4 yaera yani dikişli yaram var her seferinde aileme bildirince sinsi planım suya düşüyor ölmek istiyorum ama ölemiyorum bi gün psikaytra gittim oda bana uçuk ilaçlar verdi bıraktım sonra kendim araştırmalarla dene-yanılma ile paxera kullanıyorum süper geldi. kolum sargıda su anda bıçakla kolumu parçaladım hayatımı bağladım sınava ama olmadı bunalıma girdim sonucta elim sargılı arkadaşlar sizce napmalıyım
                      EvrenA

                      Yorum


                      • #12
                        Orjinal yazı sahibi: evren3 View Post
                        okudunuz tanıdınız ben çevremdekilerden bayağı farklıyım 94 yılından beri ölme planım arka planda kaldı kollarımı görsenin 4 yaera yani dikişli yaram var her seferinde aileme bildirince sinsi planım suya düşüyor ölmek istiyorum ama ölemiyorum bi gün psikaytra gittim oda bana uçuk ilaçlar verdi bıraktım sonra kendim araştırmalarla dene-yanılma ile paxera kullanıyorum süper geldi. kolum sargıda su anda bıçakla kolumu parçaladım hayatımı bağladım sınava ama olmadı bunalıma girdim sonucta elim sargılı arkadaşlar sizce napmalıyım

                        neden kendine değer wermeyi denemiyorsun?

                        Yorum


                        • #13
                          çocuklar derken benim arkadaş çevrem 9-15 arası o yaştakilerle çok mutlu oluyorum bi görseniz. mutluluktan yeniden doğmus gibi oluyorum ama bazı aileler oynatmıyor beni okul kapılarında olmak zevk veriyor ildeki meb müdürüde izin verdi bana ama ona rağmen müdürleri zan altında bırakmaya devam ediyor bir kaç zihniyetsiz veli sanki yicem çocuklarınızı onlar halbükü özürlü yasasını bilmiyor.
                          EvrenA

                          Yorum


                          • #14
                            Orjinal yazı sahibi: evren3 View Post
                            bayağı farklıyım kişilik olarak olsun insanlara bakış açısı olsun sizler gibi olamam ben
                            benım gıbı olmak ıstıyecegını sanmıyorum evren benımde durumum pek ıc acıcı degıl....
                            sɹǝʇ nq ʞǝʇɹıq ɐpɐpunloʎ ʎǝşɹǝɥ ıʞuɐs

                            Yorum


                            • #15
                              Orjinal yazı sahibi: lightmoonnn View Post
                              nasıl farklı??
                              Yaşadığı travmaların büyüklüğü ve şiddeti sebebiyle farklı yaratılmışım demiştir sanırım.

                              Yorum

                              İşleniyor...
                              X