İkili İlişki Hakkında

[Sebastian87]

Arkadaşlar karşı cinsle ilgili bir durumumdan bahsetmek istiyorum.Bir kızı çok beğendiyim zaman başlangıç konusunda pek sıkıntı çekmem.Ama bunlar dışarıdan görünenler tabi.İçimde ise öyle sıkıntılar olurki.Şöyle bahsediyim;Kendimi fazla konuda bilgisi olmayan,espri yeteneği olmayan biri gibi görürüm.Karşımdakinin kısa zamanda canını sıkarım,onu mutlu edemem,bir ortamda onu savunamam(Aslında savunabilirim fakat çok fazla takıntılarla uğraşıyorum artık neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilemiyorum,çokda pot kırırarm diye endişeleniyorum),onu koruyamam,çevresi beni beğenmeyebilir gibi şeyler beliriyor aklımda.Yani daha bunları düşünmem ilk buluşmalarda gerçekleşiyor.Karşımdakinin bana karşı ilgisi olsa bile ondan uzaklaşıyorum durduk yere.Çünkü ona çok bağlandıktan sonra ilk başta söylediğim düşüncelerimden dolayı beni bırakıp gitmesinden korkuyorum.Netice bu çok üzülmeme neden olcak.Bende başta sonradan çok üzülmeyim diye kendimi kaçıyorum ilişkiden.Bir nevi daha başlamadan bitiriyorum.Çok sıkıldım artık bu durumdan sizce ne yapmalıyım.Sonrasında çok üzülcek olsamda ilişkiyi başlatma kararımı alıyım yoksa her zaman yaptığım gibi uzaklaşıyım mı?Cevaplarınızı benden esirgemezseniz sevinirim.Saygılarımla

[ultrAslan]

Ultraslan yaş 24...Hayırlısı olsun artık,bakalım nasıl olcak ilk defa kaçmıcam,ama o kaçmayacağım kızı bulmalıyım önce

Yasıtız

Bence kacma ama flört dahi edicek olsan flört dönemi amac degil arac olsun senin icin.
Direk sonuc üstünden iliski kurmaya calıs.Bu sanada karsındaki bayanada daha uygun olur.

[Sebastian87]

Ultraslan yaş 24...Hayırlısı olsun artık,bakalım nasıl olcak ilk defa kaçmıcam,ama o kaçmayacağım kızı bulmalıyım önce

[psikolojikuye]

gorucu usuluyle evlen. aksi halde 0.0001 şans veriyorum. saygılar.

[ultrAslan]

Haklısınız,dediğiniz gibi başta kaçmak yerine bundan sonrakilerde olayın üstüne gitmeye çalışıcam.Biraz aslında baya duygusal ve takıntılı bir insan olduğumdan kendimi çok yıpratabilirim diye çekiniyorum aslında.Sonradan çok üzülcekmiş gibi hisettiğimden başta birazcık üzülerek daha rahat bir yaşam sürecekmişim gibi geliyor.Ama hormanlar bilhassa bu yaşta karşı cinsi istiyor ve ben kendimi istemediğime dair kandırmaya çalışıyorum zamanla...Daha başlamadan veya bir zaman geçtikten sonra kaybetcek olsamda genede deneyeceğim artık...Neden herşeyi takıyorum yaşamamın hangi safhasında bu denli kendimde yaralar açtım bilmiyorum.Bildiğim tek şey varsa zaman gidiyor ben nasıl geçtiğini anlamasamda geçerken kendimi hafif sıkıntılı bir ruh halinde hissetsemde genede bu zaman geçip gidiyor.Hiç olmazsa artık deneme yanılma yoluyla devam etmem gerek bu yaşama.Nasıl olsa öylede böylede rahatsızlık duyuyorum ha biraz fazla ha biraz az...Şuda var böyle yazıyorum ama gerçek yaşantıda uygulaması biraz zorluyor

Yasınız kac ?

Deneme yanılma yöntemi duygusal kisiler icin bu gönül işlerinde cok tehlikeli sonuclar dogurabiliyor.
Karsı cinsi istemediginize kendinizi ikna etmekte cok saglıklı bir yöntem degil.Sonucta her normal insanın bazı cok normal ihtiyacları olur.
Sadece yönteminizi secin;yani bir sevgili iliskisi tak diye bitebilir.Eger karsınızdakine deger veriyorsanız aranızdaki ipligin kopuvermesi bilincaltınızı cok kötü etkiliyor...

[VOTKA]

konuyu başlatan arkadaş düşüncelerime tercüman olmuş .diğer arkadaş kendin için yaşa demiş olmuyor böyle işte mutlaka kafan oraya gidiyor ne yapacaksın çözümü alkolle arıyoruz artık

[ismael]

Hiç kimse ben boşanacağım diye evlenmiyor.
4-4 lük olsanız bile ayrılıkların olması çok yüksek bir ihtimal.
Son olarak şunu eklemek istiyorum.
Yarası bitmiş bir aşk acısını hatırlamak başka bir güzel. Bence kesinlikle değer

[Sebastian87]

Haklısınız,dediğiniz gibi başta kaçmak yerine bundan sonrakilerde olayın üstüne gitmeye çalışıcam.Biraz aslında baya duygusal ve takıntılı bir insan olduğumdan kendimi çok yıpratabilirim diye çekiniyorum aslında.Sonradan çok üzülcekmiş gibi hisettiğimden başta birazcık üzülerek daha rahat bir yaşam sürecekmişim gibi geliyor.Ama hormanlar bilhassa bu yaşta karşı cinsi istiyor ve ben kendimi istemediğime dair kandırmaya çalışıyorum zamanla...Daha başlamadan veya bir zaman geçtikten sonra kaybetcek olsamda genede deneyeceğim artık...Neden herşeyi takıyorum yaşamamın hangi safhasında bu denli kendimde yaralar açtım bilmiyorum.Bildiğim tek şey varsa zaman gidiyor ben nasıl geçtiğini anlamasamda geçerken kendimi hafif sıkıntılı bir ruh halinde hissetsemde genede bu zaman geçip gidiyor.Hiç olmazsa artık deneme yanılma yoluyla devam etmem gerek bu yaşama.Nasıl olsa öylede böylede rahatsızlık duyuyorum ha biraz fazla ha biraz az...Şuda var böyle yazıyorum ama gerçek yaşantıda uygulaması biraz zorluyor

[ultrAslan]

Özgüven eksiliginden kaynaklanıyor.Kacmak yerine aksine üstüne gidin.Sizde bir problem yok.Karsınızdaki kiside 4 4 lük birisi degil.Sizin eksiklerinizin oldugu gibi onunda eksikleri var.Kusursuz olmadıgınız icin neden ondan uzaklasasınız ki ? O sizden uzaklasmak isterse o zaman uzaklasırsınız.Önceden varsayımlarla hareket etmeye gerek yok bence...

Ama eger olası bir ayrılıgın sizi cok üzücegine inanıyorsanız ya da duygusal yapıda bir insansanız ilişkilerinizi secerken ilk aradıgınız nitelik o iliskinin saglamlıgı olsun.Yoksa 4 4 lük degilde 40 40 lık bile olsan tak diye bitebiliyor bu iliskiler...

[Sebastian87]

Olduğum gibi göründüğümde karşı cinsin benimle uzun bir beraberlik yaşayabileceğini sanmıyorum.Çünkü sevilcek fazla bir yönüm yok.O zaman ya başta hep kaçmam gerekecek yada beni bıraktıktan sonra çok üzülücem...Başta teslimiyet bir nevi