Duyuru

Collapse
No announcement yet.

sosyal fobiden kurtulmak istiyorum

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • sosyal fobiden kurtulmak istiyorum

    Merhaba Arkadaşlar

    Başlığa sosyal fobi yazdım ancak daha hastalığımın ne olduğunu bile bilmiyorum. Şu an tek diyebileceğim, aşırı derecede mutsuzum, ne yaparsam yapayım sürekli yalnız kalmak istiyorum.

    Yaklaşık olarak 15-16 yıldır gereğinden fazla utangaç, sessiz sakin, hakkını savunamayacak kadar "ezik"(bu tabirden nefret ediyorum) birisi olarak yaşıyorum. Dünya benim gibi yaşayanlar için oldukça zor ve çekilmez bir yer. Kafamı yere eğerek yolda yürümek, insanlardan mümkün olduğunca kaçmak, insanların gözlerine bakamamak, geçmişteki kötü anıların sürekli gözümün önüne gelmesi benim bütün gün uğraştığım şeyler.

    25 yaşındayım, mühendisim, iyi kötü bir işte çalışıyorum, evde tek başıma kalıyorum, yani kendi ayaklarımın üstünde durabiliyorum. Ama hayattan zerre kadar zevk almıyorum. O kadar mutsuzum ki sürekli içimden kendimi yere bırakıp ağlamak geliyor. İnsanlarla konuşmak, evden dışarıya çıkmak hiç içimden gelmiyor.

    İlkokuldan beri ailemden ayrıyım. Bizim köyde doğru düzgün okul yoktu. Okumak için fedakarlık yapmam gerekiyordu. 2 sene başka bir ailenin yanında kaldım. Daha sonra 10 sene de yurtta kaldım. Bazı insanlar yalnız kaldıkça, herşeyle direk kendisi mücadele ettikçe daha da güçleniyor ama bende tam tersi oldu. Ben ilkokuldayken şu okulun popüler çocuklarından biriydim, hani şu hem derslerde başarılı hem de arkadaş çevresi geniş olan çocuklardan. O halden bu acınacak hale nasıl geldim, aklım almıyor.

    Herşeyden önce, tescilli şekilde çirkinim. Tescilli şekilde diyorum çünkü birçok kez hiç tanımadığım insanların alay etmesine maruz kaldım. Örnek vermek gerekirse, bir keresinde iki sevgili yanımdan geçerken, adam yanındaki kız arkadaşına "şunun tipine bak" dedi. Bu cümleye çok sinirlenmiştim tam dönüp cevap verecekken, kızın şu cümlesi beni yıktı: "öyle deme yazık". Bunu duyduktan sonra öylece kaldım. Bu olaydan sonra 1 hafta intihar etsem mi diye çok düşündüm. Yanlış anlamayın, benim derdim yakışıklı olmak filan değil. İnsanoğlunun estetik anlayışı yerin dibine batsın! Benim tek dileğim, kendimle barışık olmak. Aynaya yanlışlıkla bakınca içimde bir burkulma olmasın istiyorum.

    Tabi benim gibi bir adamın kız arkadaşı olması düşünülemez ki hiç olmadı da zaten. Görücü usülü evlenmek asla istemiyorum. Bu yüzden eğer iyileşemezsem, büyük olasılıkla evlenemiyeceğim. Çevrenizdeki insanlar, akrabalar, arkadaşlar evlenmeye başlayınca ortada bir yanlış var demeye başlıyorsunuz.

    İş hayatı benim için tam bir işkence. Zam, terfi ve hatta izin istemek benim için imkansıza yakın şeyler. Masabaşı işim olduğu için, şu an insani ilişkilere gerek yok. Ama ileride illa ki daha sosyal olmam gerekecek. Ama nasıl yapcağımı hiç bilmiyorum. Benden 2-3 yaş küçük çalışanlar bu kadar rahatken, müdürlerle şakalaşırken, ben kendi köşemde hiç kimsenin dikkatini çekmemek için pusuyorum. Eğer tedavi olmazsam bütün ömrüm böyle geçecek sanırım.

    Bu hastalığı kendim tedavi etmeye çok uğraştım. Tek başıma tatille de gittim, hiç tanımadığım insanların olduğu kulüplere de katıldım ama olmadı bir türlü. Her defasında kendime "ne işim var benim burda, kendimi komik duruma düşürdüm" dedim. Kısacası kendi kendimi tedavi filan edemedim. Ve şu son zamanlarda bir başka tehlike daha ortaya çıktı: Alkolizm. 1-2 aydır evde sürekli alkol alıyorum. Alkol alınca daha rahat hissediyorum, daha az düşünüyorum, daha az utanıyorum. Ama tabi bu yol, yol değil; bunun da farkındayım.

    Herneyse 1-2 yıldır bu kararı almak için cesaret topluyordum ve en sonunda başardım: Artık bu hastalıktan profesyonel yardım alarak kurtulmak istyorum! Ancak ne yapacağımı tam olarak bilemiyorum. Bunun için Ankara'da bana tavsiye edebileceğiniz herhangi bir psikolog var mı? Yardımcı olursanız sevinirim. Teşekkürler.

  • #2
    Hah işte onu da soracaktım. Neden psikiyatr?

    Yorum


    • #3
      yazını okumadım da arkadaş sen bu porsut nickiyle bi ömür asosyal kalırsın

      Yorum


      • #4
        Porsuk lisede arkadaşların bana bulduğu lakaptı. Benle böyle alay etmeyi severlerdi.

        Yorum


        • #5
          Orjinal yazı sahibi: porsuk View Post
          Porsuk lisede arkadaşların bana bulduğu lakaptı. Benle böyle alay etmeyi severlerdi.
          bence o lakabı sil aklından hemde bir an önce....bana da psiko derlerdi lisedeyken ama ben sildim o lakabı itici...

          sen kendine porsuk kelimesini yakıştırmamalısın

          Yorum


          • #6
            "Batman begins" filmini izledin mi? Orada Bruce Wayne kendine Yarasayı örnek alıyordu, oysa kendisi yarasadan korkuyordu. Ama düşmanları da yarasadan korkarsa, eşitlenmiş olacakalarını düşünüyordu. Bence mantıklı. Ben de o yüzden porsuk'u nick olarak kullanıyorum.

            Yorum


            • #7
              2 xanax 2 akineton 1 litre kola 1 bardak ayran içersen o gün için tamamen iyileşirsin ama geçici çözüm tabi

              Var Tabi benimde yaslı sözlerim
              Akar Kanı cennetin bekledikleri
              Atar Gibi kalbime girmek İstedi
              Kendimi Kabrime Gömmek İstedim...

              Yorum


              • #8
                titreme kasılma hareket bozukluğuda var mı eğer yoksa işin kolay kurtulursun ama titreme kasılma varsa iyileşmeyi unut hayatın boyunca çekiceksin bayım

                Var Tabi benimde yaslı sözlerim
                Akar Kanı cennetin bekledikleri
                Atar Gibi kalbime girmek İstedi
                Kendimi Kabrime Gömmek İstedim...

                Yorum


                • #9
                  Orjinal yazı sahibi: porsuk View Post
                  Hah işte onu da soracaktım. Neden psikiyatr?
                  Psikiyatr lar doktordurlar ilaç yazabilirler psikologlarlar ise ilaç yazamazlar sadece seni dinlerler ve sana anca telkinde bulunurlar şöyle yap böyle davran diye ...

                  Yalnız insan merdivendir
                  Hiçbir yere ulaşmayan
                  Sürülür yabancı diye
                  Dayandığı kapılardan

                  Yalnız insan deli rüzgar
                  Ne zevk alır ne haz verir
                  Dokunduğu küldür uçar
                  Sunduğu tozdur silinir

                  Yorum


                  • #10
                    Tek asosyallik değil sende özgüven sorunuda çok fazla bence.
                    Kendine güvenmiyorsun gibime geldi yazdığını okuduğumda, insan istese her şeyi aşıyor, kendimden biliyorum. :] sana bağlı, yani ' istemiyorum, yapamam, eziğim, hakkımı savunamıyorum diyosun zaten.
                    sen kendine bunları kural gibi koymuşsun, böyle olmamalı. Hakkımı ararım, arayacağım, ezik değilim gibi.
                    Ben de seni bir deftere hapsederim.
                    -Özlediğim zaman okurum.

                    Yorum


                    • #11
                      ben doktora gitmeyi bir çare olarak görmüyorum.hiç gitmedim senn gibi hissettgm oldu ama gitmedm kendm çabaladm.dersen ki ne kadar başarılı oldun kendi çapımda ama kendm birşeyler yaptım ve iyiyim...öncelikle şunu bil her insan yalnızdır bence böyle düşün hele ki bu iş hayatıysa herkes birbirnin arkasından konuşmadığını bırakmaz bence o ortamdan uzak olman seni karakterli yapar.sende benm anladığım kadarıyla ego da var yani bir oramda ortaya cıkma isteği ve sen bulunduğun ortamda dikkat cekememnn verdği bi özgüğven eksikliği bunun yüzünden başka ortamlara giremiyorsun.insanların çeşitli olduğunu untmamalısın birşeyleri kabul etmek ve sen dinleyenlerden olmalısın.benm çok arkadşm var hiç konuşmadığı için dikkat çeken ve bu yüzden sevilen bu yüzden bi ortama girdiğinde kendini konuşmak zorundaymış gibi hissetme ne yapmak istiyosan onu yap dinle izle bu insanlar emin ol daha çok sevilir bu pasiflik eziklik değildir kesinlikle karakterdir.bi yerden başlamalısın korkma sen hayatın boyunca hep farklı ortamlara grmiş bunlar sna peynir ekmek gelmeli.ilaç çözüm degil alkolde bunlar senn özgüvenini getirir ama içinde ki huzursuzlk devam edecektr.rahat ol o çekingen davrandığın insanlar 5kuruş etmez.farklı ugraslar bulmayı unutma imkanların var inanki isteğin şeyler gerçekleşicek sen yeterki inancını kaybetme bunları degerlendir.güzellik çirkinliğinde göreceli bir kavram olduğunu unutma tanımadığın insanlarn dedikleri onlar bunu dedikleri içinde 5 kuruş etmezson olarak yaşın kaç olursa olsun ne olursan ol seni sen olduğun için seven tek insan ailen o yüzden yalnız değilsin...umarım saçmalamamışımdır.nedense hissettiklerin bana çok tanıdık geldi

                      Yorum


                      • #12
                        hepimiz kurtulmak istiyoruz tabiki de,ama bunun için ne kadar çabaıyoruz ki,gerçi bizim suçumuz neydi ki fobili olduk,hiç çaba sarfetmeden kra gibi yaşayan adamın esprisi neydi ya da:S

                        Yorum


                        • #13
                          ben artık ümidi kestim gibi bişey. sanalda bile rahat yok benim gibi zavallılara

                          Yorum


                          • #14
                            Orjinal yazı sahibi: sfpac View Post
                            ben artık ümidi kestim gibi bişey. sanalda bile rahat yok benim gibi zavallılara


                            hoşgeldin kaderdaş...

                            Yorum


                            • #15
                              Orjinal yazı sahibi: pesimistik View Post
                              hoşgeldin kaderdaş...
                              hoşbulduk hocam.

                              Yorum

                              İşleniyor...
                              X