slm arkadaşlar bende psikolojik sorunlar war ama işin kötü tarafı bazen bunun ismini koymakta zorlanyrm.bazen kendimi ifade etmede sıkıntı yaşyrm ama kimi çevrelerde. çünkü rahat olamyrm. biraz özgüven eksikliği. bazen kendimi hayatın acımasızzlığı karşısında çk güçsüz ve yanlız hissedym. yada bazen etrafıma bakyrm herkes in arkadaşları war ama benım gerçekten kankam dyebileceğim kimseyi yanımda bulamayışım beni bunalıma sokuyor. bi de bu sıkıntımı genelde arkadaşlarımdan saklyrm nye dyeceksiniz işte dyrm ya gerçek anlamda kendime yakın kimseyi bulamadığm için derdimi de anlatamyrm. yada belki dalga konusu olmaktan korktuğum için.... bazen psikolojik destek almayı düşünyrm ama bi türlü cesaretimi toplyamyrm... ve işinen ilginç yanı 1 sene snra mezun olacam yani allah kısmet ederse öğretmen olacağm amma bu ruh haliyle nasl olcm kara kara düşünyrm...yardımcı olursanız sevinirim... teşekkürler
Duyuru
Collapse
No announcement yet.
sosyal fobiden kurtulmak istiyorum
Collapse
X
-
slm arkadaşlar... bende de psikoljik problemler war ama gerçekte ne olduğunu bende isim veremyrm. çoğu zaman kendimi arkadaşlar ortamında ezik hssedyrm. bunun nedeni konuşulacak konu hakkında bilgi eksikliği nden kaynaklı mı? bilmyrm amma çk sklyrm. geneldde fazla arkadaşım olmuyor.. yani sasyal yönüm zayıftr bi ortamda hep dinleyici olmaktan aşırı deece de sklyrm. en çok istedğm şey kendi çevrem de saygın bi kişiliğim olsun ama bi türlü bunu beceremyrm genelde küçük düşürülüyrm dalga konusu oluyorum. mesela okula gidyr; gün oluyor kimseyle konuşamadan evime geliyorum bu da beni aşırı strese sokuyor... bu içim deki yara yıda genelde kimseye anlatmıyorum. da doğrusu anlatacak ciddi arkadaşım olduğuna inanmyrm çünkü bi süre sonra aleyhine koz olarak kullanılabiliniyor... yani dalga konusu olmaktan hep çekindğm için pek kimseyle paylaşmadım.. allah kısmet ederse seneye okul bitiyo yani öğrt. adayı olacaz amma bu ruh haliyle nasl olcak kara kara düşnyrm... yardımlarınız için teşekkürler...
Yorum
-
ben sadece içinde bulundığm ortamda saygın bir birey olmak istyrm. ama onu bi türlü elde edmyrm. bu hoş sohbetli bir kişiliğimin olmadığını gösteryo.... örneğn şimdye kadar bi kız arkadaşım olmadı(yanlış anlamayın benım derdim bi sevgilim olsn değl) ama bi şekilde çevremle entegre sıkıntısı yaşyrm... bazen olayı kendi kendime çözeyim dyrm ama altında kalkamyrm. çünkü olay kök salmış. orta okul- lise hatta şimdi ünv. yıllarıma bakıyorum. hep bi sosyal entegre sıkıntısı var hep tek takılmışım. bu da beni aşırrı sıkıyor. fazla arkadaş sevdalısı değğilim ama bu hayat tek başına gitmez sonuçta sevsek de sevmesek de bu dünya ya bi şekilde gelmişiz bi şekilde yaşamak zorundayız. ben istyrm ki bu 'zorunlu hayatı' sevimli hale getirebilmek.... tek isteğm bu başka bi şi istemyrm bu hayattan... teşekrler...
Yorum
-
hafız bende 25 yaşında mühendisim diğer ayrıntılara girmiyorum kan grubumuz bile aynı olabilir.
sadece ben uzun zaman tedavi gördüm. emin ol içtenlikle insan rahatlıyor. öncelikle psikiyatri ve ilaç tedavisi. 6 aya kadar zaman alabilir sonuç alman ama sonuç alırsın emin ol.
sonrasında ise bu sorunlar değişecek mi ? hayır; ama artık senin umrunda olmayacak. en azından benim umrumda olmuyor. alkol mevzusu ilaçları bıraktıktan sonra aralıklı olarak devam edersen rahatlatıcı pozitif etkisini alırsın.
doktora gittiğin vakit teşhis ve ilaçlarını yazarsan memnun olurum en az benim kadar yardımcı olabilecek arkadaşlar çoğunlukta. sevgiler panpa.benden başka herkes paranoyak
Yorum
-
Ben de senin yaşadıklarını yaşayan bir kızım. Ben de artık çirkin olduğuma inanıyorum hele sınıfımdaki iğrenç erkekler ''Şunun yüzünün şekline bak. Çarpılmış gibi.'' diyerek eğlendiklerinde yanımdaki kız arkadaşımın bakışlarını yüzümde gezdirip gülmesi... Anlamıyorum neden bana yapıyorlar bunu. Kendileri benden güzel mi ya da ben miyim en çirkin. Hayır. Ama onlara bunu yapan hiçkimseye yok ve bana herkes yapıyor iken nasıl karşılık verebiliirm. Yaşıtlarımın, benden küçüklerin yanaklarımı sıkıp eğlenmesi, hiçkimsenin yaşıma inanmaması, herkesin görünüşümle eğlenmesi. Çok fazla. Öyle ki konuşma bozuklukları başladı. Bazen insanlarla konuşurken ağzım kasılıyor, kımıldamıyor gibi bir tuhaf. Gülmek istemiyorum, kimseyle göz göze gelmek istemiyorum, toplum içinde aynaya bakamıyorum, kendime güvenemiyorum. Dört yılı geçti; bu böyle...Last edited by Anti-; 30-01-2012, 08:11 AM.
Yorum
-
Orjinal yazı sahibi: Anti- View PostBen de senin yaşadıklarını yaşayan bir kızım. Ben de artık çirkin olduğuma inanıyorum hele sınıfımdaki iğrenç erkekler ''Şunun yüzünün şekline bak. Çarpılmış gibi.'' diyerek eğlendiklerinde yanımdaki kız arkadaşımın bakışlarını yüzümde gezdirip gülmesi... Anlamıyorum neden bana yapıyorlar bunu. Kendileri benden güzel mi ya da ben miyim en çirkin. Hayır. Ama onlara bunu yapan hiçkimseye yok ve bana herkes yapıyor iken nasıl karşılık verebiliirm. Yaşıtlarımın, benden küçüklerin yanaklarımı sıkıp eğlenmesi, hiçkimsenin yaşıma inanmaması, herkesin görünüşümle eğlenmesi. Çok fazla. Öyle ki konuşma bozuklukları başladı. Bazen insanlarla konuşurken ağzım kasılıyor, kımıldamıyor gibi bir tuhaf. Gülmek istemiyorum, kimseyle göz göze gelmek istemiyorum, toplum içinde aynaya bakamıyorum, kendime güvenemiyorum. Dört yılı geçti; bu böyle...
Ne kadar çok fobik varmış ya...Umut yitirmek yok,arkadaşlar ne olursa olsun,birbirimize her türlü desteği sağlayalım...Biz toplumun Uyuyan Devleriyiz...Bir uyanabilsek...Beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen, boşuna yorma derdi; boş yere mağaramdan çıkarma beni. Alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna. Tedirgin etme beni. Bu sefer geride bir şey bırakmadım. Tasımı tarağımı topladım geldim. Neyim var neyim yoksa ortaya döktüm. Beni bırakırsan sudan çıkmış balığa dönerim.
Yorum
Yorum