İşe başlamaktan korkuyorum.

[Anorexia]

Arkadaşlar sosyal fobim var.Dışarda ve insanların yanında yemek yiyemiyorum.Açlıktan ölsem yine yiyemem.Bir işe girdiğimde zaman kuytu köşe bir yerler bulup yemek zor oluyor ve kimse bana anlam veremiyor.Rahata konuşamıyorum insanlarla rezil olurum diye.Negatif elektrik yayıyorum herkese .Durduk yere kötü laf söyleyenler bile oldu...suratım devamlı asık..Deli olduğumu düşünüyorlar... ,çözemeyenlerde oldu ve devamlı huzursuz oluyorum kapalı bir yerde insanlarlayken ruhum kararıyo hemen wc ye kaçmak istiyorum.Biz de su an pek iyi durumda dğeiliz çeşitli yerlerde atıldım işte...Şimdi gerecekten yalnız calışabileceğim bir işe ihtiyacım var.Benim bu durumumu idare edebilcek bir yer.Ne yapsam bilemiyorum.Aile yakınlarım beni ayıplıyorlar artık.Okul bitti neden calışmıyorsun gibi laflar oluyor devamlı benimle uğraşıyorlar.Ne cektiklerimi bilmiyorlar.Hatta calışmamak için rol yaptığımı bile düşündüler o kadar kötü düşünceli yakınlarım var.Arkadaşlarım nasıl bir iş bulmalıyım.Üstüme geldiklerinde tavrım ne olmalı yardım edin..Mutlaka calışmam lazım ((

not: seni anca engelli kadrosuna alırlar diye dalga bile gecildi ailem tarafından..benim fiziksel hiçbir engelim yok..

[alkanaga]

Sen kendi hayatını yaşıyorsun başkalarınınkini değil.O na göre buna göre derken sen kayıp olmuşsun arada.Canın nasıl isterse öyle yemek yersin.Yüzleşmelisin kendinle.İçinden nasıl geliyorsa öyle.Üstüne gelenlere gülüp geç.Tut ki maskaralık yapan soytarılar var önünde.İnsan korkmamayı ancak korkularınla yüzleşerek aşabilir.Herşeye rağmen harekete geç.Sen istemezsen kimse sana zarar veremez unutma.Kişilere en büyük zararı ,kişinin kendisi verir...

Kolay gelsin Efendim...

[Anorexia]

teşşekür ederim..

[alkanaga]

gülümseyin efendim. Gülümsemek o kadar avantaj sağlarki size... Hayat maçındaki her raunt arasından maça dönerken inadına gülümeyin.Gülümseyen,pozitif,hayat dolu insanlar bir merkezdirler. Pek çokları ısınmak için böyle kişilerin etrafında dönerler.

[shondes]

Bahsettiklerinin benzerleri bende de oluyor , yalnız değilsin:P

[Anorexia]

ciddi anlamda SFobin var , anlattığın şeyleri tıpatıp yaşadım ve biliyorum

doktorun verdiği ilaçlar biraz seni rahatlatır , Çok zor biliyorum ama Kaçmakda çözüm değil ne yazkki

ben ssk nın psikiyatristine gittim 2 dakika bile dinlemeden verdi prozac yolladı bi faydası olmadı bıraktım..

[küpeli06]

ben ssk nın psikiyatristine gittim 2 dakika bile dinlemeden verdi prozac yolladı bi faydası olmadı bıraktım..

Ekonomik imkanın var ise özel bir psikiyatr a git bence devlet hastanelerinde doktorların yüzüne bakması ile teşhis koyması bir oluyor. Bu durum ne derece güvnilir sen düşün ama onlarda günde 80 tane hastaya bakıyor o yüzden senin için fazla yapacakları bir şey olamaz. Zaman geçirmeden bulunduğun ilde iyi bir psikiyatrist araştır

[HopDedikk]

ben böyle hissettiğim zamanlarda en pejmüde kıyafetlerimle en lüks mekanlara gidip bişiler yiyip içiyorum herkes bana bakıyor! umrumda bile değil, yeni insanlarla tanışıyorum düşüncelerinin ne olduğu umurumda bile olmuyor! ben böyleyim diyorum işine gelirse neden başkalarına kendimi sevdireyim ya da beğendireyimki?! çatçat söylüyorum ne var ne yok...kısaca insanları o kadar önemseme! kimseyle arkadaş olmak zorunda değilsin ayrıca bu kendine güvensizlik neden...herkesin 3 kolu var da senin 1 tane eksik mi? yeni başlangıçlar iyidir, kalabalık, farklı hikayeler iyidir! ben senin yerinde olsam insanlarla sürekli diyalog halinde olacağım bir iş bulurdum! 1-2 tökezlersin sonra bir bakarsın tüm korkular vs geçmiş!

[hartemes]

Arkadaşlar sosyal fobim var.Dışarda ve insanların yanında yemek yiyemiyorum.Açlıktan ölsem yine yiyemem.Bir işe girdiğimde zaman kuytu köşe bir yerler bulup yemek zor oluyor ve kimse bana anlam veremiyor.Rahata konuşamıyorum insanlarla rezil olurum diye.Negatif elektrik yayıyorum herkese .Durduk yere kötü laf söyleyenler bile oldu...suratım devamlı asık..Deli olduğumu düşünüyorlar... ,çözemeyenlerde oldu ve devamlı huzursuz oluyorum kapalı bir yerde insanlarlayken ruhum kararıyo hemen wc ye kaçmak istiyorum.Biz de su an pek iyi durumda dğeiliz çeşitli yerlerde atıldım işte...Şimdi gerecekten yalnız calışabileceğim bir işe ihtiyacım var.Benim bu durumumu idare edebilcek bir yer.Ne yapsam bilemiyorum.Aile yakınlarım beni ayıplıyorlar artık.Okul bitti neden calışmıyorsun gibi laflar oluyor devamlı benimle uğraşıyorlar.Ne cektiklerimi bilmiyorlar.Hatta calışmamak için rol yaptığımı bile düşündüler o kadar kötü düşünceli yakınlarım var.Arkadaşlarım nasıl bir iş bulmalıyım.Üstüme geldiklerinde tavrım ne olmalı yardım edin..Mutlaka calışmam lazım ((

not: seni anca engelli kadrosuna alırlar diye dalga bile gecildi ailem tarafından..benim fiziksel hiçbir engelim yok..

Tek başına insanlardan uzak yapabileceğin bir şey yok. Çalışmak istiyorsan insanlarla konuşmasan bile onlardan korkmamayı öğrenmelisin.

[bubbles]

Arkadaşlar sosyal fobim var.Dışarda ve insanların yanında yemek yiyemiyorum.Açlıktan ölsem yine yiyemem.Bir işe girdiğimde zaman kuytu köşe bir yerler bulup yemek zor oluyor ve kimse bana anlam veremiyor.Rahata konuşamıyorum insanlarla rezil olurum diye.Negatif elektrik yayıyorum herkese .Durduk yere kötü laf söyleyenler bile oldu...suratım devamlı asık..Deli olduğumu düşünüyorlar... ,çözemeyenlerde oldu ve devamlı huzursuz oluyorum kapalı bir yerde insanlarlayken ruhum kararıyo hemen wc ye kaçmak istiyorum.Biz de su an pek iyi durumda dğeiliz çeşitli yerlerde atıldım işte...Şimdi gerecekten yalnız calışabileceğim bir işe ihtiyacım var.Benim bu durumumu idare edebilcek bir yer.Ne yapsam bilemiyorum.Aile yakınlarım beni ayıplıyorlar artık.Okul bitti neden calışmıyorsun gibi laflar oluyor devamlı benimle uğraşıyorlar.Ne cektiklerimi bilmiyorlar.Hatta calışmamak için rol yaptığımı bile düşündüler o kadar kötü düşünceli yakınlarım var.Arkadaşlarım nasıl bir iş bulmalıyım.Üstüme geldiklerinde tavrım ne olmalı yardım edin..Mutlaka calışmam lazım ((

not: seni anca engelli kadrosuna alırlar diye dalga bile gecildi ailem tarafından..benim fiziksel hiçbir engelim yok..

Sosyal fobim dediğin şey belki de senin sahip olduğun en iyi şeydir. Başka insanların herşeye nasıl bu kadar kolay adapte olabildiklerini düşünüyor musun bilmiyorum. Sokaktaki her insan nasıl oluyor da sokak onların eviymiş gibi davranabiliyor? Üzerimize giydiğimiz roller ile sokaklara çıkıyoruz orda onu oynayabildiğimiz ölçüde rahat davranıyoruz. ( ya da rahatmış gibi yapıyoruz) İşte bu yüzden senin sıkıntın olarak gördüğün şey sahteleşmekten kaçmandır belki de. Yani aslında hayatında en çok değer vermen ve sahiplenmen gereken şeydir.

[Anorexia]

Sosyal fobim dediğin şey belki de senin sahip olduğun en iyi şeydir. Başka insanların herşeye nasıl bu kadar kolay adapte olabildiklerini düşünüyor musun bilmiyorum. Sokaktaki her insan nasıl oluyor da sokak onların eviymiş gibi davranabiliyor? Üzerimize giydiğimiz roller ile sokaklara çıkıyoruz orda onu oynayabildiğimiz ölçüde rahat davranıyoruz. ( ya da rahatmış gibi yapıyoruz) İşte bu yüzden senin sıkıntın olarak gördüğün şey sahteleşmekten kaçmandır belki de. Yani aslında hayatında en çok değer vermen ve sahiplenmen gereken şeydir.

Farklı bir bakış açısı.Evet sahteleşmek bana göre değil.En basit örnek patronlara yağ yapmadığımdan her girdiğim işten atıldım...Doğru bir saptama