Sosyal fobim var

[dkk15]

*Her zaman 'bana bakıyorlar, şöyle davran' diyorum. Kendi başıma olduğumdada böyla yapıyorum. Kendimi iyileştiriyordum; oda insan bende insanım, bana kötü davranmaya hakkı yok, diyordum. Aşırıya kaçtı insanlardan nefret etmeye başladım. Bana göre her insan karşısındakine hep kötü davranıyor. Ailemde de bunu gördüm ve inandım buna. İnsanların kötü davranıyor olduklarını düşünüp yüzümü ekşitiyordum. Ailemden koptum böyle olunca. Anneme artık güvenemiyordum, babamla konuşmuyordum zaten. Ben artık kendimi, kişiliğimi bulamıyorum. Bu yüzden arkadaşta edinemiyordum. Sosyal fobimi unuttuğum günler oluyor, bu günlerde kendimi olumlu şeyler mantıklı şeyler söylüyorum ve işe yarıyor, çekinmiyorum. Ama sosyal fobimi birden hatırladığımda suratım birden yanıyor, elimi kolumu nereye koyacağımı bilemiyorum, otomatik olarak başımı eğip aşağı bakıyorum bu belirtileri yaşadığımda da dünyanın durmuş olduğunu hissediyorum. Oysa, bence herşey mantıksız yani neden o insan müsveddelerinden niye lafımı saklıyorum? Şimdi titriyor ellerim. Çok gücüme gidiyyordu. Sınıfta azda olsa başarılıydım. Benim bildiğim bir yerdeydim. Bunun bozulmasını istemiyordum. Fazlaca gücüme gittiğini düşünerek ağladım bir gece. Ağlama kavramını tam yerine getiriyordum. Şimdi yazarken forumda paylaşacağımı bildiğimden etkileyici şeyler yazmak istiyorum. Bu bir hastalık, kesinlikle. O gece ağlarken burnum, gözlerim acımaya, titremeye ve aşırı derecede yorgun hissettim ve daha fazla ağlayamayıp uykuya daldım. Ben o günden beri birşey hissediyorum. Ben hissetmiyorum! Kendimin düşündüğü birtek şey yok!*

Sosyal fobiyle yaşadığım şeyleri yazsaydım roman olurdu. Yukardaki yazıyı okuldan geldiğimde yazmıştım. Arkadaşlarım farklı bir dünyada ben ayrı bir dünyada yaşıyormuşum gibi hissediyorum.
Bu hastalık adına açılmış bir siteye yazımı yazacaktım ama aktivasyon maili bir türlü gelmedi bende buraya yazmak zorunda kaldım. Yorumlarınız benim açımdan çok önemli.

[AkuJuk]

seni anlıyorum çünkü bende de bu var aynen insanlarla konuştuğumda ya da her hangi bişe olduğunda fazla göz teması kurmuyorum hep aşağı bakıyorum biraz uzak duruyorum böyle sanırım özelliklede yere bakıyorum fln insanlarla bi alakam yok umrumda da değiller ben dersime bakarım sadece zaten belli bi yere geldikten sonra onlar senin peşinden koşmaya başlicaklar emin ol

[Aişem]

Kaç yaşındasın bilmiyorum ama şöyle söyleyeyim ki..
Bende bir aralar kimseyle konuşmuyordum.. Ne konuşayım ki , nolacak ki gibi saçma şeyler düşündüm zamanında.
İhanetler yaşadım ardı ardına. Zaten içime kapanık bir insanım. iyice kapandım. Dile kolay 4 yıl kendi içimde bununla savaştım.
Çok zor. Biriyle konuşmaya çalışmak. Acaba yanlış mı anlar , şöyle mi desem napsam..
Ohooo içimden destanlar yazarken dıştan hiçbir şey söyleyemiyordum..
Sınıfımdakilerde öyle kişiler ki insanın üstüne üstüne geliyorlar..
Öyle böyle degil.. Bir de var ya bir dalga geçiyorlar insanla. Tam yerine düşmüşüm yani..
Cesaretimi zaten zorla topluyorum di mi azıcık anlayış gösterin. Yok hödükler işte : ))
Şimdi hala tahta fobim var.. Kalabalık önüne çıkıp konuşamam..
Böyle kaç notum yarıya düştü ahh.. Şimdi daha iyiyim eskiye oranla.
Önüme gelene selam veriyorum. Aklıma ne geldiyse o an konuşuyorum karşımda kim varsa.
Sessiz kalmamaya çalışıyorum.. En azından deniyorum.
Başaramazsam bile denedim diyebilmek için.
Ne yaparsan kendine edersin..
Kıymetini bil.. Kendine gel.. Benim gibi 4 yıl harcamamalısın..
Güçlü olmak zorundasın.. Hayat bunu gerektiriyor..
Ve birşey daha kendine asla acıma.

[shondes]

Sosyal fobiyi tek başına yenmek gerçekten çok zor, uzman birinden yardım almayı denemelisin.

[Selbst]

ben sana kesin ve net cevap vereyim sosyal fobi vb şeyler anca kendini bitirir kimse kimsenin umrumda değil kimse kimseye bakmıyor baksada sadece bakmak zorunda oldugu icin görüyor başkada hiç bişeyi kralı baksa bile oda insan sende insansın diger insanlardan aşagıda görme kimse kimseden üstün değil sadece kendinle barış kendinin güçlü oldugunu gör kendini sev bence kendinle barışırsan kralına boyun eğdirirsin önce kendini sev

[kayhand25]

yıllardır çekiyorum acısını hemde öyle çekiyorum kiii saçlarım beyazladı dökldü ama dur dedim durdurmaya da yemn ettim bu fobiden krtulmaya kara verdim ve psikoloji merkezine gitmeye karar verdim çok uygun fiyata grupla terapi yapılcak anakarada alan varsa başvursun hemen grup açılcakkk ve psikologla tanıştım harika biri işinde uzman 25 yıldır bu işi yapıyor gelmek isteyenler hemen başvursun arkadaşlar sabırsızlanıyorum grup açılsın artık pusula psikodrama diye arama motorundan bakınız bekliyorummmm çabuk gelinn

[dreamer8]

sosyal fobi zor iş.O aptal eden, cinselliği yok eden ilaçları kullanmak da berbat.Bıraktım artık kullanmıyorum.Doktor, psikiyatr bende işe yaramadı.Doktorlara kapılarımı kapattım artık.Ama bazılarında işe yarayabilir.Teselliden de nefret ediyorum.Hayat ya bir fırsattır ya bir savaş.Savaş benim hayatım.15 yıldır bu dertten muzdaribim.Ama pes etmemem gerektiğini biliyorum.Pes ettiğim an biterim.

[dkk15]

Yorumlarınız için teşekkür ederim. Ama bir şeye açıklık getirmek istiyorum. Diyorsunuz ki "kendini bitirirsin senin peşinden koşacaklar", pekala haklısınız. Fobi zaten nedensiz kaygıdır, ben dediklerinizi yapacak olsaydım şu 10 senelik sosyal fobi serüvenimde zaten yapmıştım. Ben sosyal fobiyi yenmek için çok çalıştım. Herkes eşit falan filan diyordum ama işte aşırıya kaçtı. Ben insanlardan nefret etmeye başladım. Bana yaklaşmaya çalışan arkadaşlarımı istemeden bilinçsizce tersliyorum, bu bende bir kişilik hali olmaya başlıyor. Ben anasıfında sosyal fobiye yakalandım sanıyorum çünkü anasıfında tırnaklarımı yemeye başlamışım. Şimdi 15 yaşındayım cuma günü hastahaneye gidip psikiyatri kapısının önünde bekledim. İçerden sanırım bir psikiyatr çıktı. Yüzü öyle huzurluydu ki içimden bir oh geçiverdi. Ogün sosyal fobimi içimde biryere gömmüştüm ve gayet sakindim. Sadece 1 gün sürdü bugün otobüsteyken çok zorlandım. Sosyal fobili arkadaşlar varsa tavsiyem yapacağınız şeyleri fazlaca düşünmeyin mantık süzgecinden geçirin ve bir daha düşünmeyin aklınıza gelen herşeyi söyleyin. Hastahaneye gitmeye çekinenler varsa söylüyorum gitmediğinize pişman olursunuz. Sizde kendi kendinize konuşuyor musunuz? Sosyal fobim ileri safhada mı?

[he ondan]

Yorumlarınız için teşekkür ederim. Ama bir şeye açıklık getirmek istiyorum. Diyorsunuz ki "kendini bitirirsin senin peşinden koşacaklar", pekala haklısınız. Fobi zaten nedensiz kaygıdır, ben dediklerinizi yapacak olsaydım şu 10 senelik sosyal fobi serüvenimde zaten yapmıştım. Ben sosyal fobiyi yenmek için çok çalıştım. Herkes eşit falan filan diyordum ama işte aşırıya kaçtı. Ben insanlardan nefret etmeye başladım. Bana yaklaşmaya çalışan arkadaşlarımı istemeden bilinçsizce tersliyorum, bu bende bir kişilik hali olmaya başlıyor. Ben anasıfında sosyal fobiye yakalandım sanıyorum çünkü anasıfında tırnaklarımı yemeye başlamışım. Şimdi 15 yaşındayım cuma günü hastahaneye gidip psikiyatri kapısının önünde bekledim. İçerden sanırım bir psikiyatr çıktı. Yüzü öyle huzurluydu ki içimden bir oh geçiverdi. Ogün sosyal fobimi içimde biryere gömmüştüm ve gayet sakindim. Sadece 1 gün sürdü bugün otobüsteyken çok zorlandım. Sosyal fobili arkadaşlar varsa tavsiyem yapacağınız şeyleri fazlaca düşünmeyin mantık süzgecinden geçirin ve bir daha düşünmeyin aklınıza gelen herşeyi söyleyin. Hastahaneye gitmeye çekinenler varsa söylüyorum gitmediğinize pişman olursunuz. Sizde kendi kendinize konuşuyor musunuz? Sosyal fobim ileri safhada mı?

Bende bu rahatsızlığın acısını bayadır çekiyorum. Ama ben sosyal fobi olduğumu daha önce bilmiyordum. Eskiden yaşadıklarımı bugün düşündüğümde aslında o zmanda sfliymişim. Göz teması kuramamak toplum içinde rahat hareket edememe herkes bana mı bakıyo la durumları.. Ama bende sadece sf yok onun yanına çekingen kişilik buzkluğunu koy artı depresyon çarpı aşağılık kompleksi al sana bol bol sf...

[shondes]

Konuya daha öncedende yazmışım ama birşeyler daha yazmak istedim, sfyi tekbaşına yardım almadan yenmek gerçekten çok zor, sadece ilaçla yenmekte çok zor, yani ilacı alıp saatlerini evde geçeirrisen yine yenemeyebilirsin, özellikle bu durumda çevre çok ön plana çıkar ve çevredeki herkese bakın kendine yaşıyor, biz bunu malesef yapamıyoruz, öncelikle bunu aşman gerekiyor bence...