Merhaba
bundan 1 ay önce sanırım hiç arkadaşım yok diye konu açmıştım ve gelen öneriler,sorular, cevaplar, vs.vs. Birisi gelip bana hiç arkadaşım yok dese aynı şeyleri söyleyebilirim, herşeyin farkındayım ama harekete geçiremiyorum. 16 yaşındayım lise öğrencisiyim. Derslerim yoğun olmasına rağman hiç çalışamıyorum. Çünkü mutsuzum, kimse ilgilenmiyor, kimseyle konusamıyorum, sürekli içime kapanığım. Sürekli dışlanıyor gibi geliyorum, Okulum çok kötü, snıfım iyi olabılır fakat bazıları var ki insanı çıldırtıyor, birisine yaklaşıp tam arkadaş olabılırım evet olabılır derken bir kelimesiyle beni itip kendinden uzaklaştırıyor, buda beni soğutuyor. teneffüslerde sınıfta oturuyorum, öyle hiç arkadaşım yok sanki zorla gülüyorum. Sosyal fobimmi var bilmiyorum ama dışarı çıkamıyorum. çıkıcak kimse yokki
tanımadıgım birisine hiç birşey soramıyorum ve sorarım fakat içimden neler geçirdğimi bilemezsiniz
İstanbulda yaşamak çok zor, kimsenin umrunda değilim, artık sıkılmaktan sıkıldım, yorulmaktan yorulmuş durumdayım. Buraya 2.kez yazmamın nedeni benım gibi olan kişiler bana ulaşırsa çok sevinirim, bu durumdan kurtulmak istiyorum artık GERÇEKTEN ..



Yorum