heryerde insanların bana baktığını düşünüyorum.yolda yürürken,insanların olduğu ortamlarda.büyük ihtimalle birçoğumuz böyle bir hissi yaşıyordur.
bunu aşmak için şöyle düşünmeye çalışıyorum.
bana niye baksınlar?bölümü
1-bulunduğum ortamdaki insanlar kendi akıllarında,geçmişlerinden bir anıyı,gelecekte yapmak istediği bir şeyi,bir planını düşünebilir.yani aklı bulunduğumuz ortamı düşünmeyebilir.
2-diyelimki o ortamı düşünüyor;ortamda kaçkişi varsa bana bakıp beni düşünme ihtimali o kadardır.mesela,15 kişi varsa bana bakma ihtimali 15 de 1 dir.buda yüzde 9 dan daha aşağı bir rakam.
3-bir konuşmacı varsa zaten herkes oraya odaklanır,o kişiye bakar.(gariptirki konuşmacı biz olsakda bize bakıldığını düşünüp kasarız kendimizi,konuşmacı biz olmasakda bize bakıldığını düşünürüz)
4-heryerde doğruyu yapması gereken ben niye olayım?bende başkaları doğru yapıyormu yapmıyormu diye düşünürüm.
eğer bakıyorlarsa bölümü
1-kılığım kıyafetim düzgün mü?düzgün
2-oturuşum,yürüyüşüm düzgünmü?düzgün o halde niye bana bakılsın,bakılıyorsada bunda garipsenecek bir durum yokki.bundan başka yapabileceğim birşey yok.elimden gelen budur herkes gibi
3-o ortamda bilerek isteyerek,kasıtlı olarak yanlış bir davranış yapmamki?bilerek yaparsam elbette bakılır.ama ben bilerek isteyerek yanlış yapacak biri değilim.böyle olsam zaten bu kadar kasmam kendimi.
4-oradakilerde benim gibi fani,geçici insanlar.belki birdaha hiç görmeyeceğim insanlar
daha var fakat özet olacak şekilde yazdım.başkalarının düşüncesini önemsememek ile ilgili yazdıklarımda burayı destekleyecek şekilde.burada bakış açımı değiştirmeye çalıştım.bu yazdıklarıma ek olarak aklına düşünce gelen varsa yazarsa sevinirim.
konuşurken bakılması ile ilgili yazdıklarım da var fakat burda sadece bir ortamda bulunurken yada yolda yürürken bana bakıldığı hissini yenmek için yazdım.
bunu aşmak için şöyle düşünmeye çalışıyorum.
bana niye baksınlar?bölümü
1-bulunduğum ortamdaki insanlar kendi akıllarında,geçmişlerinden bir anıyı,gelecekte yapmak istediği bir şeyi,bir planını düşünebilir.yani aklı bulunduğumuz ortamı düşünmeyebilir.
2-diyelimki o ortamı düşünüyor;ortamda kaçkişi varsa bana bakıp beni düşünme ihtimali o kadardır.mesela,15 kişi varsa bana bakma ihtimali 15 de 1 dir.buda yüzde 9 dan daha aşağı bir rakam.
3-bir konuşmacı varsa zaten herkes oraya odaklanır,o kişiye bakar.(gariptirki konuşmacı biz olsakda bize bakıldığını düşünüp kasarız kendimizi,konuşmacı biz olmasakda bize bakıldığını düşünürüz)
4-heryerde doğruyu yapması gereken ben niye olayım?bende başkaları doğru yapıyormu yapmıyormu diye düşünürüm.
eğer bakıyorlarsa bölümü
1-kılığım kıyafetim düzgün mü?düzgün
2-oturuşum,yürüyüşüm düzgünmü?düzgün o halde niye bana bakılsın,bakılıyorsada bunda garipsenecek bir durum yokki.bundan başka yapabileceğim birşey yok.elimden gelen budur herkes gibi
3-o ortamda bilerek isteyerek,kasıtlı olarak yanlış bir davranış yapmamki?bilerek yaparsam elbette bakılır.ama ben bilerek isteyerek yanlış yapacak biri değilim.böyle olsam zaten bu kadar kasmam kendimi.
4-oradakilerde benim gibi fani,geçici insanlar.belki birdaha hiç görmeyeceğim insanlar
daha var fakat özet olacak şekilde yazdım.başkalarının düşüncesini önemsememek ile ilgili yazdıklarımda burayı destekleyecek şekilde.burada bakış açımı değiştirmeye çalıştım.bu yazdıklarıma ek olarak aklına düşünce gelen varsa yazarsa sevinirim.
konuşurken bakılması ile ilgili yazdıklarım da var fakat burda sadece bir ortamda bulunurken yada yolda yürürken bana bakıldığı hissini yenmek için yazdım.
Yorum