arkadaşlar forumda okuduklarımdanda gördüğüm birçok kişi sıkıntı içinde,sosyal fobi,panik atak,depresyon v.s.ile uğraşıyor.
elbette çok zor bir durum.fakat bu benim başıma niye geldi?eskiden böyle değildim? v.s. dedikçe hiçbir faydasını görmediğimiz gibi stresimiz artar, daha çok üzülürüz,üzülme arttkıça hastalıklar daha artar.
"Ayakkabım yok diye üzülüyordum ta ki ayakları olmayan bir çocuk görene kadar" sözünde olduğu gibi önce bizde olanlara şükretmeliyiz.
hergün kendimizden daha zor durumda olanları düşünüp,bizde olanlara şükredersek mutluluğumuz artar.çok sıkıntı çektiğimizi düşünürken Afrika'daki açları,sıcak yemeği olmayanları düşünürsek şükredecek çok şeyimiz olduğunu anlarız.kış günlerini yaşıyoruz kapıyı,pencereyi açıp biraz soğuk görünce dışarda evsiz olabilirdikde deyip şükretmek gerekmez mi?
böylece mutluluk hormonu dedikleri serotonin,endorfin oranımızı hergün artırırız.buda iyileşmemizi hızlandırır.
elbette çok zor bir durum.fakat bu benim başıma niye geldi?eskiden böyle değildim? v.s. dedikçe hiçbir faydasını görmediğimiz gibi stresimiz artar, daha çok üzülürüz,üzülme arttkıça hastalıklar daha artar.
"Ayakkabım yok diye üzülüyordum ta ki ayakları olmayan bir çocuk görene kadar" sözünde olduğu gibi önce bizde olanlara şükretmeliyiz.
hergün kendimizden daha zor durumda olanları düşünüp,bizde olanlara şükredersek mutluluğumuz artar.çok sıkıntı çektiğimizi düşünürken Afrika'daki açları,sıcak yemeği olmayanları düşünürsek şükredecek çok şeyimiz olduğunu anlarız.kış günlerini yaşıyoruz kapıyı,pencereyi açıp biraz soğuk görünce dışarda evsiz olabilirdikde deyip şükretmek gerekmez mi?
böylece mutluluk hormonu dedikleri serotonin,endorfin oranımızı hergün artırırız.buda iyileşmemizi hızlandırır.
Yorum