Duyuru

Collapse
No announcement yet.

Sevilememek - hor gorulmek. dayanamiyorum sf ye

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • Sevilememek - hor gorulmek. dayanamiyorum sf ye

    Arkadaslar ben de bir sf liyim. psikoloji okuyorum ama psikolojim berbat durumda. kenndimi sevemiyorum, cunku cevremdekiler bana garip garip bakiyor, kimsenin beni sevdigini dusunmuyorum. insanlarla cok rahat olmasa da konusabiliyorum ama surekli komik olmadigimi, sıkıcı oldugumu dusunuyorum. sonra da sacma sapan konusuyorum. benden yasca kucuk olanlar bile beni madara edebiliyor. Ergenlige gecerken sakalimi erken kestim ve cocuksu bi yuzde sakallari gorenlerin garip garip bakmasindan sonra ozguvenimi iyice yitirdim ve bu hale geldim. o gunden sonra ozguvenim artti ama bi turlu kendimi sevdiremiyoruum. bana yakin gorunen arkadaslarm var ama hepsinin benden sıkıldıgini dusunuyorum ve bu beni cildirtiyor. Ve daha bi suru sey var. İyii ki ölüm var. bu dunyada nasil sevilen sayilan birisi olabilirim bilmiyorum. kisiligimi degistirmek cok zor. galiba bi ben boyleyim
    aslinda daha anlatacak cok seyim var, telefondan ancak bu kadar yazabildim.

  • #2
    Ne yazsam bilemedim.
    Bence kişiliğini değiştirmeye çalışma.Hatta aksine olduğun gibi davran...

    Yorum


    • #3
      tavsiyen icin saol. o kadar karisik bi insanim ki kendim olmakta bile zorlaniyorum. bazen bi bakiyorum baskasinin lafini kullanmisim, baskasinin hareketlerini yapmisim. bu da beni deli ediyor.

      Yorum


      • #4
        Telefondan yazmana rağmen gayet güzel yazmışsın.Telefon ne demek.Dışarıdayım demek.Dışarıda da sen böyle koca bir paragraf yazıyorsan gerçekten çevreden kopuksun ve asosyalsin.Yaygın bir problem aslında.Madurlar kendilerini eve kapattıkları iin sen fazla SF li yok sanıyorsun ama bol miktarda var.Okuduğun bölüm güzel aslında, iyi de olmuş, halden anlarsın en azından.Sakal konusunu kafaya takma.Gür sakalların da olabilir, köse de olabilirsin.Teferruat o.Onun dışında muhakkak insanlara ağır basan bir yönün olsun.Onlardan bir fazlan olsun ki talep göresin.Bakımına,giyimine , parfümüne, traşına dikkat et.Kilo fazlaysa at, azsa al, spora devam.Herşey düzelecek savaştığın sürece.ama pes edersen ayvayı işte o zaman yersin.Bak ben de bugün bir konu açacağım, takip edersen.
        Orjinal yazı sahibi: mahmut749 View Post
        Arkadaslar ben de bir sf liyim. psikoloji okuyorum ama psikolojim berbat durumda. kenndimi sevemiyorum, cunku cevremdekiler bana garip garip bakiyor, kimsenin beni sevdigini dusunmuyorum. insanlarla cok rahat olmasa da konusabiliyorum ama surekli komik olmadigimi, sıkıcı oldugumu dusunuyorum. sonra da sacma sapan konusuyorum. benden yasca kucuk olanlar bile beni madara edebiliyor. Ergenlige gecerken sakalimi erken kestim ve cocuksu bi yuzde sakallari gorenlerin garip garip bakmasindan sonra ozguvenimi iyice yitirdim ve bu hale geldim. o gunden sonra ozguvenim artti ama bi turlu kendimi sevdiremiyoruum. bana yakin gorunen arkadaslarm var ama hepsinin benden sıkıldıgini dusunuyorum ve bu beni cildirtiyor. Ve daha bi suru sey var. İyii ki ölüm var. bu dunyada nasil sevilen sayilan birisi olabilirim bilmiyorum. kisiligimi degistirmek cok zor. galiba bi ben boyleyim
        aslinda daha anlatacak cok seyim var, telefondan ancak bu kadar yazabildim.

        Yorum


        • #5
          Dremer8 yaptigin yorum gercekten icimi rahatlatti. saol. Ama ben kendimi anlayamiyorum. sf liyim ama kendimi toplumdan soyutlamayi sevmiyorum. konusurken kendimi rahat hissetmiyorum. sıkıcı olsa da konusmaya calisiyorum. bazen sevildigimi dusunsemm de cogu zaman sevilmedigimi herkesin arkamdan bana acidigini hatta Allah'inbile beni sevmedigini dusunuyorum. bu da benim yasama sevincimi bitiriyor. bi ben mi boyleyim
          merak ediyorum aslinda.

          Yorum


          • #6
            arkadaslar surekli sevilmedigimi yalniz oldugumu dusunuyorum. benim gibi kimse yokmu. yoksa yok deyin bari.

            Yorum


            • #7
              Kendini oldugun gibi kabul etmeyi neden denemiyosun? bence herkesin esprili neşeli sosyal olmasına gerek yok. Bende senin gibiydim dedim ki kendime asosyalim sıkıcıyım farklıyım psikolojim bozuk.. moralim zaten bunlara bozuluyo birde insanların ne dusundugunu mu takıcam, kime ne ki...zaten insanlar mukemmel birşeyde bile kurus bulamıyolar mı? dünyada klasik insanlar oldugu kadar farklı insanlarda olabilir bundan doğal ne var ama bu ulkede herkes başkasını duşunup yaşadığı için böyle olmamızdoğal,herşey görsellik sosyallik hoşsohbetlik değil...

              Yorum


              • #8
                Orjinal yazı sahibi: mahmut749 View Post
                arkadaslar surekli sevilmedigimi yalniz oldugumu dusunuyorum. benim gibi kimse yokmu. yoksa yok deyin bari.
                Sevdim ben seni mesela herkes seni sevmek zorunda değil, tek önemli olan senin kendini sevmen

                Yorum


                • #9
                  İsmael e katılıyorum. Başkasına benzemeye çalışma, olduğun gibi davranmak her zaman daha iyidir. Konuşmuş olmak için konuşmak da seni daha sıkıcı yapar bilesin..

                  Yorum


                  • #10
                    Tavsiyelerinizi yapaya calisacam. baskasi olmaya calismicam ama bilincaltima islemis bi kere bazen istemesem de baskasinin hareketlerini yaptigimi farkediyorum ve kiziyorum kendime. aklimda surekli dusunceler beni yiyo acaba sbaskasi olsa ne yapardi ben cok mu garip bi insanim cok mu gicik im. ama basarabilirsem ben degil bena tahammul edenler dusunsun. oyle bi takinti ki su an bunu yazarken bile okuyacaklarin benim hakkinda suna bak ne kadar gicik yazmis dediklerini hayal ediyorum. hastayim ben.

                    Yorum


                    • #11
                      Merhaba,sanırım 'kendin olmak' seni dehşete düşürüyor.Sanki 'değerli olan' başkalarının o anki olaya takındığı tavırlar,tututmlar,sarfettiği sözler ve her şey.sen o yüzden onların 'hal ve hareketlerini' ezberine almaya çalışıyorsun ve olay yada bir olgu anında 'onlar gibi' cevaplar ve eylemler yapmaya çalışıyorsun.Canım birileri 'seni' fena azarlamış.Küçük yaştan itibaren sen konuşurken lafın bölünmüş,sözün kesilmiş,düşüncelerin ne kadar doğru olsada önemsenmemiş.seni çok sevmemişler ya da sevmişler ama yakın çevrenden birileri sana hep sen değerli değilsin mesajı savurmuş durmuş.bu da senin bilinçaltına yerleşmiş,acaba çocukken çok azarlandın mı bilmiyorum.ve sen artık kendi kendini değerli görmüyorsun sözünün kıymeti yok sanıyorsun ki bir başkasının 'gölge cümlesi' ile başkasının ağzından konuşuyorsun.
                      tavsiyem devlet hastanesinden kendine bir psikolog ve psikyatr seç kendini bloke etme bende sana tavsiyemi baştan uygulamaya başladım senin çektiklerin çok normal.şimdi kendin olup bir ortamda bir çift laf etsen bu seferde daha önce kendini geliştiremediğin için fikirlerin zayıf kalır ve beğenilmeye bilirsin buna aldırma sonuçta normal bir şey bu.başarılar sen değerlisin,kıymetlisin tanrı ise bizi elbette seviyor tabi biz izin verdiğimiz sürece,yüreğimizi ne kadar açarsak o kadar nemalanırız hayattan.

                      Yorum


                      • #12
                        Orjinal yazı sahibi: Yalnıznehir View Post
                        Merhaba,sanırım 'kendin olmak' seni dehşete düşürüyor.Sanki 'değerli olan' başkalarının o anki olaya takındığı tavırlar,tututmlar,sarfettiği sözler ve her şey.sen o yüzden onların 'hal ve hareketlerini' ezberine almaya çalışıyorsun ve olay yada bir olgu anında 'onlar gibi' cevaplar ve eylemler yapmaya çalışıyorsun.Canım birileri 'seni' fena azarlamış.Küçük yaştan itibaren sen konuşurken lafın bölünmüş,sözün kesilmiş,düşüncelerin ne kadar doğru olsada önemsenmemiş.seni çok sevmemişler ya da sevmişler ama yakın çevrenden birileri sana hep sen değerli değilsin mesajı savurmuş durmuş.bu da senin bilinçaltına yerleşmiş,acaba çocukken çok azarlandın mı bilmiyorum.ve sen artık kendi kendini değerli görmüyorsun sözünün kıymeti yok sanıyorsun ki bir başkasının 'gölge cümlesi' ile başkasının ağzından konuşuyorsun.
                        tavsiyem devlet hastanesinden kendine bir psikolog ve psikyatr seç kendini bloke etme bende sana tavsiyemi baştan uygulamaya başladım senin çektiklerin çok normal. şimdi kendin olup bir ortamda bir çift laf etsen bu seferde daha önce kendini geliştiremediğin için fikirlerin zayıf kalır ve beğenilmeye bilirsin buna aldırma sonuçta normal bir şey bu.başarılar sen değerlisin,kıymetlisin tanrı ise bizi elbette seviyor tabi biz izin verdiğimiz sürece,yüreğimizi ne kadar açarsak o kadar nemalanırız hayattan.
                        Beni benden iyi anlatmissin. hayatim cok dalgali bi sevildigimi bi sevilmedigimi dusunuyorum. nasil bi insan oldugumu bilemiyorum. Kucuklugumde deger verilen sevilen bi kisi olarak hatirliyorum kendimi asil bu yuzden uzuluyorum zaten nasil bu hale geldim ben diye. bazen bakiyorum bana yapilan tavirlar baskalarina da yapiliyo ama yine de bana yapilinca bi kotu oluyorum. bi suredir mutllu uyuyordum ama bugun felsefeci bana takildiginda tepkilerimden hoslanmadigini soyledi, cok moralim bozuldu. anilar filan derken bir kez daha mutsuz giriyorum yataga. tavsiyene uyacam bi psikayatriye ugricam tesekkurler.

                        Yorum


                        • #13
                          arkadaşım sana bir kitap önersem okur musun ? ben aslında kişisel gelişim kitaplarını sevmeyen biriyim sırf meraktan aldım elime ama kitaba bayıldım okurken.ve orada ki karakter biraz sana benziyor belki sen okurken daha fazla şey bulacaksın bilemiyorum ama orada ki yöntemleri deneyebilirsin..kitabın adı tanrı daima tedbil i mekan gezer diye bir kitap..

                          Yorum


                          • #14
                            Şu an bulunduğum evde internet olmadığı için konuyu ben de telefondan okudum ve telefondan cevap veriyorum. Başka kimse yok mu benim gibi demişsin. En azından senin gibi bir kişi daha olduğunu bil. Lisedeyken öğretmenin ben gripken kitaptaki bi yazıyı okumamı istemesiyle çok heyecanlandım nefesimin yetmeyeceğini düşündüm ve o günden sonra sosyal fobim ortaya çıktı. Sosyal fobinin senin yazını okuyana kadar "sadece topluluk önünde konuşma korkusu" olduğunu zannediyordum. Ama farkettim ki aynı şeyleri yaşıyoruz seninle. Bu sene üniversiteden mezun oldum öğretmenim ama atanamadım kardeşimin okulu nedeniyle 5 aydır hiç bilmediğim küçük bir şehirde yaşıyorum. Eve kapandım en son ne zaman evden çıktığımı hatırlamıyorum. Biriyle konuşurken çok çekiniyorum. Hatta açık sözlü annem niye ezik ezik duruyorsun der arada. Doğal olarak okuyan herkes düşünebilir e nasıl öğretmenlik yapacaksın diye... Sınıfta durum başka kendimi o kadar rahat ve mutlu hissediyorum ki sınıfta. Doğru mesleği seçtiğimi düşünüyorum(bi de atanma derdi olmasaydı ) öğretmenliğe başladığımı hayal ettiğimde beni korkutan şey: öğretmenler odası Sadece aynı durumda olduğumuzu söyleyecektim hayatımı anlatmışım. Kusura bakmazsın umarım. Silmiyorum da bundan sonra yazıcam derken baş parmağım acıdı haksızlık etmiyim ona

                            Yorum


                            • #15
                              Ah sf vah sf...Yedin bitirdin bizi be!
                              Beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen, boşuna yorma derdi; boş yere mağaramdan çıkarma beni. Alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna. Tedirgin etme beni. Bu sefer geride bir şey bırakmadım. Tasımı tarağımı topladım geldim. Neyim var neyim yoksa ortaya döktüm. Beni bırakırsan sudan çıkmış balığa dönerim.

                              Yorum

                              İşleniyor...
                              X