Yutma Fobisi / Yutma Güçlüğü / Yemek Yiyememe !!!

[Erdoğan33]

bundan sonra ilaçlarımı asla kesmemeyi düşünüyorum zaten.Evet ne sinsi hastalık gerçekten.. Umarım üniversiteye devam edebilirim bu yüzden bırakanlar bile duydum çünkü

Sosyal hayatını kesinlikle bırakma, buna okulda dahil.. Çünkü bu hastalık seni yaşamaktan soğutuyor en pis huyu bu ! Doktorların hastalıkla savaşın diye demek istediği rutin hayattan uzak durmak ve aksine daha hareketli ve daha sosyal bir hayata merhaba demek... Okulunu bırakırsan çevreni de otomatikmen bırakmış olacağın için bence bunu asla düşünme !

[flowerkübra]

Sosyal hayatını kesinlikle bırakma, buna okulda dahil.. Çünkü bu hastalık seni yaşamaktan soğutuyor en pis huyu bu ! Doktorların hastalıkla savaşın diye demek istediği rutin hayattan uzak durmak ve aksine daha hareketli ve daha sosyal bir hayata merhaba demek... Okulunu bırakırsan çevreni de otomatikmen bırakmış olacağın için bence bunu asla düşünme !

önerileriniz için gerçekten çok teşekkürler ama gerçekten üzerine gittim okula devam etmeye çalıştım bu sefer derslerde krizler geçirmeye başlayınca sosyal hayat bende kopma noktasına geldi maalesef. Peki siz ne durumdasınız iyileştiniz mi?

[Erdoğan33]

önerileriniz için gerçekten çok teşekkürler ama gerçekten üzerine gittim okula devam etmeye çalıştım bu sefer derslerde krizler geçirmeye başlayınca sosyal hayat bende kopma noktasına geldi maalesef. Peki siz ne durumdasınız iyileştiniz mi?

Panik Atak hastalığını 3-4 haftadır çekiyorum, bu yutkunma fobim söylediğim sorunları yaşadığımdan beri var ama bu panik atak yüzüne daha çok tetiklenmeye başladı... Şuan Dideral ve Paxera ilaçlarını kullanıyorum (Dideral sabah 1, akşam 1 / Paxera günde 1 defa)... Bilmiyorum belki panik atak hastalığını yenersem bu yutkunma fobimde belki bir azalma olabilir diye ümit ediyorum.

[flowerkübra]

Panik Atak hastalığını 3-4 haftadır çekiyorum, bu yutkunma fobim söylediğim sorunları yaşadığımdan beri var ama bu panik atak yüzüne daha çok tetiklenmeye başladı... Şuan Dideral ve Paxera ilaçlarını kullanıyorum (Dideral sabah 1, akşam 1 / Paxera günde 1 defa)... Bilmiyorum belki panik atak hastalığını yenersem bu yutkunma fobimde belki bir azalma olabilir diye ümit ediyorum.

anladım kesinlikle bende aynı düşünüyorum. bende panik atak için xanax 0.5 mg kullanıyorum. Çok geçmiş olsun tekrardan en kısa zamanda iyileşirsiniz inş..

[Erdoğan33]

anladım kesinlikle bende aynı düşünüyorum. bende panik atak için xanax 0.5 mg kullanıyorum. Çok geçmiş olsun tekrardan en kısa zamanda iyileşirsiniz inş..

İnş. size de geçmiş olsun, teşekkürler.

[Bülbül]

İlaçlarını kesinlikle kesme, hastalık geçse dahi ! Çok kötü ve sinsi bir hastalık... İnsanı öyle bir anında yakalıyorki mutlu veya mutsuz olmasının bir önemi olmuyor, boş kaldığın bir a'nı kovalıyor sanki... İlaçlarını kesme, hatta her ilaç bitimine yakın tekrar bir kontrole git.

Sizin bu yutma fobisi ne zamandan beri var?

[Erdoğan33]

Sizin bu yutma fobisi ne zamandan beri var?

Küçüklükten beri varda hani bu kadar aşırı değildi, panik atak baş gösterince arttı.

[Bülbül]

Yutma fobisini yenmeniz için panik atağın bitmesi gerek.Kaynağı buradan geldiği için yeme sorunu buna göre değişiyor.O yüzden panik atakla olan kısmını çözmemiz lazım ve onun dışında ilaçlarınızı düzenli kullanmaya edin(ilaç kullanıyorsanız) ve doktora görünmeye devam edin.Geçmiş olsun.

[Erdoğan33]

Yutma fobisini yenmeniz için panik atağın bitmesi gerek.Kaynağı buradan geldiği için yeme sorunu buna göre değişiyor.O yüzden panik atakla olan kısmını çözmemiz lazım ve onun dışında ilaçlarınızı düzenli kullanmaya edin(ilaç kullanıyorsanız) ve doktora görünmeye devam edin.Geçmiş olsun.

Dediğiniz gibi, yutkunma fobim küçüklükten beri vardı ama bu kadar sık ve şiddetli değildi... Ne zamanki panik atak baş gösterdi yutkunma fobisinin şiddeti de arttı. İlaçlarıma düzenli bir şekilde devam ediyorum, şuan panik atakın şiddeti azaldı (Dideral ve paxera kullanıyorum) ama az da olsa arada bir yokluyor. İlginiz ve verdiğiniz bilgiler için teşekkürler.

[not_happy]

çok sık olmasa da ara ara bende de olan bir durum bu. yemek yerken tam o anda ne oluyorsa birden kendi içimde duraksıyorum. ve lokma boğazımda kalıyor. geri çıkarma ve yutma arasında bir düşünme durumu oluyor anlık. kendimi toparlayıp yutuyorum sonra. ama garip bişey yani bu. kendimi toparlamam uzun sürerse "aha şimdi boğulacam" diye aklıma geliyor. ama bunlar birkaç saniye değil yani saliseler içinde olan şeyler. ama dediğim gibi çok sık yaşamıyorum. belki haftada bir iki kez. bu ve benzeri sıkıntılar yaşayan arkadaşlara Allah şifa versin. inşallah kısa sürede atlatırsınız.

[gulumm]

merhabalar. bende yaklaşık bir aydır yutma zorluğu ve korkusu yaşıyorum. sanki boğazımdan geçerken nefes boruma kaçacak gibi geliyor. lokmaları boğazımda hissediyorum... yaklaşık 3 sene önce panik ataklarla başlayan yaygın anksiyete bozukluğu ortaya çıktı. 8-9 ay ilaç tedavisi oldum. ve son bir senedir anksiyete ve panik ataklar yeniden ortaya çıktı.bununla birlikte mide sorunları baş gösterdi.endoskopi yapıldı gastrit ve reflü çıktı. onun için ilaç kullanıyorum. artık panik atak sık sık yaşamaya başladım. ve son olarak yutma korkusu kilo vermeye başladım. bu sorunu aşan kimse var mı. lütfen yardımcı olun

[asde06]

Bu mesajı okuyunca kimseyle paylaşmadığım bir sorunum aklıma geldi. Yıllar önce yanımda su olmadan bir otobüse binmeye ya da araba kullanmaya cesaret edemezdim. Eğer yanımda su olmazsa boğazımda bir susuzluk, sonrasında yutkunma başlardı ve tükürüğü yutmaya çalışırdım. Bu öyle bir sorundu ki yolda yutkunamamaktan öleceğim diye korkardım, kalp atışlarım düzensizleşir, panik başlardı. Ama yanımda su varsa içmeye bile gerek görmezdim, suyun olması rahatlatıyordu. Aynı dönemde katı yemekleri sıvı olmadan yutamazdım. Çünkü katı bir şeyi yerken tam yutacağım sırada boğuluyorum sanıp hemen dışarı çıkarırdım. Hap yutamazdım mümkün değildi. Sonra bu sorunlar ortadan kalktı. İlaç almadım, doktora gitmedim. Şimdi geçmiş dönemime bakınca neden böyleydim diye düşünüyorum. Hep kendimle meşgulmüşüm yani insanları anlamak onları hissetmek yerine kendimi çok yalnız ve bu dünyada tek hissediyormuşum. Böyle bir his öyle tehlikeli ki, başıma gelecek şeyler sadece benim başıma gelir, ben şanssızım, hiç kimse yardım edemez diye görüyordum yani ölüm korkusu çok büyüktü. Eskiden ufak bir operasyona girmem bile mümkün değildi çünkü ölürüm sakat kalırım diye korkularım vardı. Bu sorunları aştıktan sonraki bir tarihte kalp ameliyatı olmam gerekli oldu, tıkanan damarların yanına ek damarlar takılacaktı, yani açık kalp ameliyatı. Bu dönemde sevgi öyle güçlü bir terapi oldu ki, stres, korku, panik yaşamadan (hatta ameliyat öncesinde youtube'ta kalp ameliyatlarını sakince izleyerek), benim için üzülenleri olayın mizahi yönüyle sakinleştirerek ameliyata girdim (ameliyat sonrasında aynı anda 10-15 hapı yuttuğumu biliyorum ). Sevgiyle kastım şu: Herkesin sevgisinin benimle olduğunu hissettim ve kendimi çok güçlü gördüm. Ne olursa olsun altından kalkarım gücü veriyordu bu sevgi. Yalnız olmadığını hissetmek kadar iyi bir terapi olamaz. Bilmiyorum işe yarar mı ama kendimize odaklanmak yerine yakınımızdaki insanlara yardımcı olmak, onları anlamaya çalışmak çözüm olabilir bu korkuları aşmaya. Aynı zamanda korkunun üzerine gitmek de gerekiyor. Örneğin benim kalabalık bir grubun karşısına çıkıp konuşma yapmam imkansız bir şeydi. Ellerim ayaklarım tutuşur iki lafı bir araya getiremezdim. Kafamdan bin bir şey geçer ama hepsi de hakkımda olumsuz olan şeylerdi. Sonra kendime şöyle bir yol çizdim: dedim ki ben neden korkuyorum? rezil olmaktan, beğenilmemekten, adam yerine konmamaktan vb. O zaman bir sonraki grubun karşısına şu düşünceyle çıkayım: kendimi rezil edeyim, adam yerine koymasınlar, dalga geçsinler ve bunun için elimden geleni yapayım bari bu konuda başarılı olayım inanmayacaksınız ama bu tersi görüşle işe başlayınca olay çabucak çözülüyor (bu bir bakıma insanın kendi kendisiyle dalga geçebilmesi cesareti).

FORUMDAKİ EN NET cevabı Bagurel isimli üye vermiş, yutma problemi bir çok kişide mevcut, faranjit, alerji, sigara tüketimi yutkunma zorluğuna neden olabiliyor..Bagurel'in cevabı yutkunma problemi yaşayanların başvuru kitabı gibi.. ben de bir kaç ilave yapmak istiyorum.. Bir tekstil fabrikası düşünün, yüzlerce işçi çalışıyor, müdürler, şefler var, belli iş bölümüne göre çalışıyorlar, kimi hammadde alımından, kimi işlenmesinden sorumlu, stilistler tasarım yapıyor ve nihayetinde tekstil ürünleri üretiyor..Biz ise o fabrikanın ürettiği tekstil ürününün müşterisiyiz..ürünü alıp giymek yerine fabrikadaki işçinin mesaisini, çalışma düzenini, hammadde alımını, işçi tazminatlarını, sigortasını vs düşünüyoruz..İnsan vücudunu da bu örneğe uygulayacak olursak, insan vücudu mükemmel işleyen bir fabrikadır, bu fabrika kendi düzeninde çalışır durur, siz müdahale etmek istediğiniz de ise bocalama başlar..Fobi insanın kendini aşırı korumaya alması durumudur, nedeni ise bir tehlike sezinlemesidir.Tehlike algısına geçmişte yaşanılan kötü örnekler veya yutkunma problemine neden olan fiziksel emareler(sigara tüketimi, faranjit, alerji vs) sebep olabilir..Tehlike anında vücut kendini koruma refleksi ile panik durumuna geçiyor, normal düzeni bırakarak sıkı yönetim ilan ediyor..Bu sıkıyönetimin normale dönmesi için vücudu kendi haline bırakmak gerekir.Vücut kendi fonksiyonlarını yaradılışımız gereği kolaylıkla yerine getirecektir..Bir insan nefesini tutmak suretiyle kendi kendini boğamaz..refleksif olarak hemen nefes alımı başlar..bir yerinizi kestiğinizde vücut hemen orayı onarmaya, kanı pıhtılaştırmaya çalışır, gerçekten bir süre sonra kan akışı durur..yara iyileşir.. herkese tavsiyem şudur, kendimizden uzaklaşmak, normal olduğumuzu düşünmek ve vücudun kendi işleyişine saygı duymak..lokmanızı yutmaya çalışırken yutak kısmında bir parçanın kalması veya zor geçmesini dert etmeyin, bu herkeste olabilen şeylerdir, asıl tehlkeli olan durum bunun size özgü bir şey olduğunu düşünmektir..Bu yazıyı sorun yaşayan arkadaşlara bir nebze katkım olması için yazdım..zaman normale dönme zamanı..