SF'liler Evlenmeyin!!!

[efendi]

Çekingenliğimin, korkularımın, özgüvensizliğimin nedenini hiç araştırmamıştım. Dünyada bir tek benmişim sanıyordum. Bunun bir hastalık olduğunu, benden başka insanların da bu durumla karşı karşıya olduğunu öğrenmek aslında beni biraz rahatlattı. Fakat diğer taraftan bu hastalığın ne kadar kötü bir hastalık olduğunu, aşılmasının neredeyse imkansız olduğunu görmek de bir o kadar zorluyor.

Neyse konuya geleyim; sosyal fobili olduğumu evlendikten kısa bir süre sonra internetten araştırırken farkettim. Bunu araştırmamın sebebi de evlilik sonrası eşimin her dediğine evet demek, her isteğini yerine getirmek, eşimin ailesinin, kendi ailemin haksızlıklarına karşı çıkamamak, bütün herşeyi başkalarının isteğine göre yapmak, kendi isteklerini hep arka planda tutmak, ama yine de mutlu olamamak, mutlu edememek oldu. Sebebini araştırıp çözüm bulmak isterken hasta olduğumu öğrendim.

Daha önceki konularda da bahsedildiği üzere sosyal fobilinin evlenmesi çok zordur(ki ben de aracı vasıtasıyla evlendim). Ama gelin görün ki evlendikten sonrası çok daha zor. Çünkü bekarken insanlarla daha çok muhatap olmak, gerektiği yerde gerektiği gibi davranabilmek, sorumlulukları tam anlamıyla yerine getirebilmek, eşini mutlu edebilmek, maddi anlamda eşini yönlendirebilmek, her konuda uyum gösterildiği halde karşılığının mutsuzluk olarak geri dönmesi gibi sıkıntılarla karşılaşılmıyor. SF'li kişiliğinin bilincinde olduğu için korkularından kaçarak rahatlayabiliyor. Evde, işyerinde, arkadaşlar arasında ve akrabalar tarafından efendi biri olarak bilinir, sevilirim. Toplantılara, misafirliklere, eğlencelere gitmek beni korkutur, telefonlar bile rahatsız eder. 3-5 kişinin içinde olduğu ortamlarda genelde konuşmalara katılım sağlamam, sıkılırım, laf bana gelince de tökezlerim. Yine de sosyal fobimin çok ileri seviyede olduğunu düşünmüyorum. Bunun bir hastalık olduğunu bilmeden evvel meğerse epey yol katetmişim(eskiye nazaran) ama hala da hayatımı çok kötü etkiliyor. Bekarken kimseyle muhatap olmak istemediğim zamanlarda, kafama göre çıkar takılır, rahatlardım. Evlenince maalesef sorumluklar, zorunlu bulunulması gereken ortamlar, mecburen yapılması gerekenler, bir de elden geldiği kadar uyum gösterildiği halde karşılığını görememek mutlu edemeyince de mutlu olamamak insanın psikolojisini alt üst ediyor.

Bakınız eşimin her istediğini yapmama rağmen hiç bir şey yapmamış oluyorum ve her yaptığım güzel şey hemen unutuluyor isteklerin sonu yok ama en azından bir süre mutlu olunması gerektiğini sanıyorum. Kendi adıma mutlu olmak için çok büyük şeylere ihtiyacım yoktur. Az ile yetinmeyi, hayatı kabullenmeyi, katlanmayı bilirim.(bence bu da hastalıktan kaynaklı). Ancak benim gibi bir SF'linin hayatına başkasını dahil etmesi intihar gibi birşey. Çünkü gerektiği yerde gerektiği gibi konuşamamak, her denileni haksızlığa uğramak pahasına kabul etmek aslında efendilik gibi görünse de en yakınınızdaki bile(evlilikte eş) elinizde olmadan sergilediğiniz bu efendiliğinizden zamanla aşırı derecede rahatsız olmakta ve bu eğer(evlilik gibi) kaçamayacağınız bir durumsa hayatınızı zehir etmektedir. Bu yüzden de SF'li olarak(özellikle erkekler için) kendinize güven konusunda çok sorun yaşıyorsanız evlenmeden önce çok iyi düşünün. Hatta evlenmeyin. Hepimize geçmiş olsun.

[dreamer8]

Dsotum cümlelerin çok akıcı ve mantıklı.Dili ne kadar güzel kullandığın ortada.Aklı başında,, saygılı, hassas birine benziyorsun.Elbette SF illeti pek çok insanda var ve hayatlarını zehir ediyor.Peki evlenmeyelim de ne yapalım.Hergün zina mı yapalım.Şimdi bazı kalın kafalılar; "sen seks yapmak için mi evleniyorsun.O zaman zaten evlenme" gibi ebelerinin zamanından kalma yarım mantıklı bir saçmalık sunabilirler.Onları zaten ciddiye almıyorum.

[efendi]

Dsotum cümlelerin çok akıcı ve mantıklı.Dili ne kadar güzel kullandığın ortada.Aklı başında,, saygılı, hassas birine benziyorsun.Elbette SF illeti pek çok insanda var ve hayatlarını zehir ediyor.Peki evlenmeyelim de ne yapalım.Hergün zina mı yapalım.Şimdi bazı kalın kafalılar; "sen seks yapmak için mi evleniyorsun.O zaman zaten evlenme" gibi ebelerinin zamanından kalma yarım mantıklı bir saçmalık sunabilirler.Onları zaten ciddiye almıyorum.

Teşekkür ederim dreamer. Dediğim gibi bekarken kendi kişiliğimin farkındaydım. Ama beni geren ortamlarda bulunmadığım, istemediğim tartışmalara girmediğim, tek başıma istediğim gibi hareket ettiğim zamanlarda asosyallik olsa da psikolojik olarak rahattım. Ama hani insanlar sosyalleşmeye çalışarak(evlenmek ya da başka bir şekilde) hastalığın atlatılabileceği umudunda(benim gibi). Ama maalesef öyle olmuyor ve sorumluluklar arttıkça daha kötü oluyor. Benim başıma gelen bu oldu. Forumda bu konuya pek değinilmemiş, bilgilendirmek adına yazdım. Bana göre sosyal fobili eğer sosyal biriyle evlenirse çok az mutlu olur çok ezilir. Sosyal fobili sosyal fobili biriyle evlenirse o zaman herşey berbat olur. Hastalığımından dolayı galiba karamsar konuşmalar içerisindeyim ama dediğim gibi hasta olduğumu bilmeden evvel bile epey yol katetmişim. Eski halime göre çok daha iyiyim. Bunu korkularımın üzerine giderek yapabildim.(kolay olmadı çok zorladı ama iyi bir yere getiriyor insanı). Evlilik için de aynı şekilde düşünmüştüm. Şimdi çok zorlanıyorum. İnşallah bunu da yenebilirim zamanla ama şimdi içinde bulunduğum durum için zor diyorum. Gerçekten çok zor...

[situation]

sf bi korku ve aşılabilir bi korku her korku gibi o yüzden aşılabilir vede evlenilebilir

[hira_01]

Teşekkür ederim dreamer. Dediğim gibi bekarken kendi kişiliğimin farkındaydım. Ama beni geren ortamlarda bulunmadığım, istemediğim tartışmalara girmediğim, tek başıma istediğim gibi hareket ettiğim zamanlarda asosyallik olsa da psikolojik olarak rahattım. Ama hani insanlar sosyalleşmeye çalışarak(evlenmek ya da başka bir şekilde) hastalığın atlatılabileceği umudunda(benim gibi). Ama maalesef öyle olmuyor ve sorumluluklar arttıkça daha kötü oluyor. Benim başıma gelen bu oldu. Forumda bu konuya pek değinilmemiş, bilgilendirmek adına yazdım. Bana göre sosyal fobili eğer sosyal biriyle evlenirse çok az mutlu olur çok ezilir. Sosyal fobili sosyal fobili biriyle evlenirse o zaman herşey berbat olur. Hastalığımından dolayı galiba karamsar konuşmalar içerisindeyim ama dediğim gibi hasta olduğumu bilmeden evvel bile epey yol katetmişim. Eski halime göre çok daha iyiyim. Bunu korkularımın üzerine giderek yapabildim.(kolay olmadı çok zorladı ama iyi bir yere getiriyor insanı). Evlilik için de aynı şekilde düşünmüştüm. Şimdi çok zorlanıyorum. İnşallah bunu da yenebilirim zamanla ama şimdi içinde bulunduğum durum için zor diyorum. Gerçekten çok zor...

zoru başarıyorsunuz zaten bu hastalık farkındalıkla beraber üzerine giderek aşılabiliyor. bir sf li için bırakın evlenmeyi normal hayatını sürdürmekte bile çok zorlanır. siz sorumluluklarınızın farkındasınız ve bunlar için çaba sarfediyorsunuz bekarkenki kadar rahat olamıyorsunuzdur haklısınız ama gayretinzi takdir ettim. bu arada yaşınız
kaç ? hayatta kolaylıklar..

[efendi]

zoru başarıyorsunuz zaten bu hastalık farkındalıkla beraber üzerine giderek aşılabiliyor. bir sf li için bırakın evlenmeyi normal hayatını sürdürmekte bile çok zorlanır. siz sorumluluklarınızın farkındasınız ve bunlar için çaba sarfediyorsunuz bekarkenki kadar rahat olamıyorsunuzdur haklısınız ama gayretinzi takdir ettim. bu arada yaşınız
kaç ? hayatta kolaylıklar..

Sağolun hira evet insan zoru başarmak için uğraşıyor ama bu hastalıkla beraber hayatla savaşmak insanı çok yoruyor. Hani her insan bekarlığındaki rahatlığı arar ama benimkini kesinlikle hastalığa bağlıyorum. Yoksa evlenmek, mutlu etmek, mutlu olmak, çocuk sahibi olmak vs. çok güzel şeyler yaşanması gereken ve ben de dahil çoğu insanın hayatında istediği şeyler. Benimkisi kesinlikle hastalığın verdiği zorluklar. Çalışmak, evini eşini idare edebilmek, dış etkenlere karşı doğru davranışlar bu hastalıkla beraber karşınıza çıktığında psikolojik olarak kötü etkiliyor. Yaşım 30 bu arada yorumunuz için teşekkür ederim.

[mavi mavi]

Çok güzel bir konuya değinmişssiniz ve çok doğru şeyler yazmışsınız..emeğinize,fikrinize sağlık..Sosyal fobi,anksiyete yada farklı bir psikolojik sıkıntı yaşayan herkes için evlilik zordur..çünkü evlilik sorumluluğu çok fazla olan bir kurum..ayrıca sadece eşinize karşı iyi olmakla bitmez eşinizin ailesiyle de iyi geçinmeniz ve dengeleri iyi kurmanız gerekmektedir...
Ben de anksiyete hastalığı var...evlilik hayatını yaşadım ve malesef 2 sene önce boşandım...3,5 sene evli kaldım...evlilik hayatında ben de çok zorlandım..hatta bazı konularda eşiniz neden zorlandığınızı bile anlamaz,garip tepki evrdiğinizi düşünür halbuki bu hastalıklarla başa çıkmanın ne kadar zor olduğunu yaşamayan bilemez...
buarada size tavsiyem çok fazla düşünceli ve çok fazla iyi davranmayın..her zaman orta derecede davranın..saygınızı sevginizi eksik etmeyin ama özellikle aile tarafları sizin kararlarınızın ve belli bir mesafenizin olduğunu bilmeli...çok aiırı iyi davranırsanız hep kaybedersiniz çünkü iyilik yapılması zamanla karşı tarafta alışkanlık haline gelir ve bunu sizden hep beklemeye başlarlar..en ufak yapmadığınızda da kötü olursunuz..
eşinizle aranız iyiyise ve iyi anlaşıyorsanız o zaman hiç bir şeyi dert etmeyin..çünkü dört duvar arasında kaldığınızda size desteğini vercek olan da yada tam tersi üzecek olan da eşinizdir...

[mavi mavi]

buarada psikolojik destek almanızı öneririm, sizi rahatlatır iyi gelir

[Negatif]

Çekingenliğimin, korkularımın, özgüvensizliğimin nedenini hiç araştırmamıştım. Dünyada bir tek benmişim sanıyordum. Bunun bir hastalık olduğunu, benden başka insanların da bu durumla karşı karşıya olduğunu öğrenmek aslında beni biraz rahatlattı. Fakat diğer taraftan bu hastalığın ne kadar kötü bir hastalık olduğunu, aşılmasının neredeyse imkansız olduğunu görmek de bir o kadar zorluyor.

Neyse konuya geleyim; sosyal fobili olduğumu evlendikten kısa bir süre sonra internetten araştırırken farkettim. Bunu araştırmamın sebebi de evlilik sonrası eşimin her dediğine evet demek, her isteğini yerine getirmek, eşimin ailesinin, kendi ailemin haksızlıklarına karşı çıkamamak, bütün herşeyi başkalarının isteğine göre yapmak, kendi isteklerini hep arka planda tutmak, ama yine de mutlu olamamak, mutlu edememek oldu. Sebebini araştırıp çözüm bulmak isterken hasta olduğumu öğrendim.

Daha önceki konularda da bahsedildiği üzere sosyal fobilinin evlenmesi çok zordur(ki ben de aracı vasıtasıyla evlendim). Ama gelin görün ki evlendikten sonrası çok daha zor. Çünkü bekarken insanlarla daha çok muhatap olmak, gerektiği yerde gerektiği gibi davranabilmek, sorumlulukları tam anlamıyla yerine getirebilmek, eşini mutlu edebilmek, maddi anlamda eşini yönlendirebilmek, her konuda uyum gösterildiği halde karşılığının mutsuzluk olarak geri dönmesi gibi sıkıntılarla karşılaşılmıyor. SF'li kişiliğinin bilincinde olduğu için korkularından kaçarak rahatlayabiliyor. Evde, işyerinde, arkadaşlar arasında ve akrabalar tarafından efendi biri olarak bilinir, sevilirim. Toplantılara, misafirliklere, eğlencelere gitmek beni korkutur, telefonlar bile rahatsız eder. 3-5 kişinin içinde olduğu ortamlarda genelde konuşmalara katılım sağlamam, sıkılırım, laf bana gelince de tökezlerim. Yine de sosyal fobimin çok ileri seviyede olduğunu düşünmüyorum. Bunun bir hastalık olduğunu bilmeden evvel meğerse epey yol katetmişim(eskiye nazaran) ama hala da hayatımı çok kötü etkiliyor. Bekarken kimseyle muhatap olmak istemediğim zamanlarda, kafama göre çıkar takılır, rahatlardım. Evlenince maalesef sorumluklar, zorunlu bulunulması gereken ortamlar, mecburen yapılması gerekenler, bir de elden geldiği kadar uyum gösterildiği halde karşılığını görememek mutlu edemeyince de mutlu olamamak insanın psikolojisini alt üst ediyor.

Bakınız eşimin her istediğini yapmama rağmen hiç bir şey yapmamış oluyorum ve her yaptığım güzel şey hemen unutuluyor isteklerin sonu yok ama en azından bir süre mutlu olunması gerektiğini sanıyorum. Kendi adıma mutlu olmak için çok büyük şeylere ihtiyacım yoktur. Az ile yetinmeyi, hayatı kabullenmeyi, katlanmayı bilirim.(bence bu da hastalıktan kaynaklı). Ancak benim gibi bir SF'linin hayatına başkasını dahil etmesi intihar gibi birşey. Çünkü gerektiği yerde gerektiği gibi konuşamamak, her denileni haksızlığa uğramak pahasına kabul etmek aslında efendilik gibi görünse de en yakınınızdaki bile(evlilikte eş) elinizde olmadan sergilediğiniz bu efendiliğinizden zamanla aşırı derecede rahatsız olmakta ve bu eğer(evlilik gibi) kaçamayacağınız bir durumsa hayatınızı zehir etmektedir. Bu yüzden de SF'li olarak(özellikle erkekler için) kendinize güven konusunda çok sorun yaşıyorsanız evlenmeden önce çok iyi düşünün. Hatta evlenmeyin. Hepimize geçmiş olsun.

Bu SF bendede var o zaman akrabaların arasında olsun ne bilim yemeğe bir yere gitsek yada bi toplantı olsa hiçbir şekilde katılmam zaten o gün bana zehir olur hatta bu tür yerlerde dayanamayıpta çıkıpta o ortamı terkettiğim bile oluyor ama arkadaş ortamımda öyle değil çok rahatım şakalaşıyoruz muhabbet ediyoruz ama akraba olsun yada toplantı yada akrabalarla bi yemeğe felan gidildiğinde o ortamda bana daral geliyor kendimi nasıl attığım bilmiyorum nasıl orayı terk ettiğimi bilmiyorum sanki oturdukça boğuluyorum kendimi çok iğrenç hissediyorum açıkcası ama tabi sizin gibi hiç takıpta internette derin bir araştırma yapmadım ama dediğiniz gibi bende evlenmeye kalksam heralde sizin gibi belkide sizden daha kötü olurum çünkü ben o ortamları terk eden birisiyim kimseye aldırış etmeden terk etip giden biriyim...valla bu bilgileri bizimle paylaştığınız için çok teşekkür ederiz bunun çözümleri nelerdir acaba onun hakkında konuşursak hem bana hemde başka forum üyelerine yardımımız dokunabilir

[Atatürk]

Dsotum cümlelerin çok akıcı ve mantıklı.Dili ne kadar güzel kullandığın ortada.Aklı başında,, saygılı, hassas birine benziyorsun.Elbette SF illeti pek çok insanda var ve hayatlarını zehir ediyor.Peki evlenmeyelim de ne yapalım.Hergün zina mı yapalım.Şimdi bazı kalın kafalılar; "sen seks yapmak için mi evleniyorsun.O zaman zaten evlenme" gibi ebelerinin zamanından kalma yarım mantıklı bir saçmalık sunabilirler.Onları zaten ciddiye almıyorum.

Bu nasıl mantıktır ya, zaten sırf seks için evleniyorsan git sevgili bul imam nikahı kıy hergün yap onla ne yapıyorsan!!! yada hiç imam nikahı bile kıymadan yap. Sen zaten bu mantıkla evlendiğin için evliliğinde zina sayılıyor.

[Negatif]

Bu nasıl mantıktır ya, zaten sırf seks için evleniyorsan git sevgili bul imam nikahı kıy hergün yap onla ne yapıyorsan!!! yada hiç imam nikahı bile kıymadan yap. Sen zaten bu mantıkla evlendiğin için evliliğinde zina sayılıyor.

şimdi arkadaş çok doğru söylemiş insanlar genellikle yalnızlıktan sıkılırlar ve aile kurmak isterler bu insanları bırak hayvanlarda bile vardır bu dürtü bir süre sonra aile kurmak istersen yanında hayat arkadaşın olsun istersen dertleşek hüzünlenecek ne bilim onunla birlikte gülecek eğlenecek bir kişi ararsın ee tabi bunun yanında cinsellikte olur cinsellikte yeme içme gibi doğal bir istektir hani bunu evlilikte bağdaştırmayalım lütfen evlenmek istemeyen insanlar bu cinsellik konusunu başka türlü halledebilir ister arkadaşın dediği gibi imam nıkahi kıy istersen git zina yap yani bu isteği karşılamak kolaydır önemli nokta insanlar neden evlenir aile kurmak ve yalnızlıktan kurtulmak yanına hayatı boyunca kendisiyle yürüyecek eş isterler...

[Atatürk]

şimdi arkadaş çok doğru söylemiş insanlar genellikle yalnızlıktan sıkılırlar ve aile kurmak isterler bu insanları bırak hayvanlarda bile vardır bu dürtü bir süre sonra aile kurmak istersen yanında hayat arkadaşın olsun istersen dertleşek hüzünlenecek ne bilim onunla birlikte gülecek eğlenecek bir kişi ararsın ee tabi bunun yanında cinsellikte olur cinsellikte yeme içme gibi doğal bir istektir hani bunu evlilikte bağdaştırmayalım lütfen evlenmek istemeyen insanlar bu cinsellik konusunu başka türlü halledebilir ister arkadaşın dediği gibi imam nıkahi kıy istersen git zina yap yani bu isteği karşılamak kolaydır önemli nokta insanlar neden evlenir aile kurmak ve yalnızlıktan kurtulmak yanına hayatı boyunca kendisiyle yürüyecek eş isterler...

Katılıyorum. Evlilik kutsaldır.

[esintili24]

Çekingenliğimin, korkularımın, özgüvensizliğimin nedenini hiç araştırmamıştım. Dünyada bir tek benmişim sanıyordum. Bunun bir hastalık olduğunu, benden başka insanların da bu durumla karşı karşıya olduğunu öğrenmek aslında beni biraz rahatlattı. Fakat diğer taraftan bu hastalığın ne kadar kötü bir hastalık olduğunu, aşılmasının neredeyse imkansız olduğunu görmek de bir o kadar zorluyor.

Neyse konuya geleyim; sosyal fobili olduğumu evlendikten kısa bir süre sonra internetten araştırırken farkettim. Bunu araştırmamın sebebi de evlilik sonrası eşimin her dediğine evet demek, her isteğini yerine getirmek, eşimin ailesinin, kendi ailemin haksızlıklarına karşı çıkamamak, bütün herşeyi başkalarının isteğine göre yapmak, kendi isteklerini hep arka planda tutmak, ama yine de mutlu olamamak, mutlu edememek oldu. Sebebini araştırıp çözüm bulmak isterken hasta olduğumu öğrendim.

Daha önceki konularda da bahsedildiği üzere sosyal fobilinin evlenmesi çok zordur(ki ben de aracı vasıtasıyla evlendim). Ama gelin görün ki evlendikten sonrası çok daha zor. Çünkü bekarken insanlarla daha çok muhatap olmak, gerektiği yerde gerektiği gibi davranabilmek, sorumlulukları tam anlamıyla yerine getirebilmek, eşini mutlu edebilmek, maddi anlamda eşini yönlendirebilmek, her konuda uyum gösterildiği halde karşılığının mutsuzluk olarak geri dönmesi gibi sıkıntılarla karşılaşılmıyor. SF'li kişiliğinin bilincinde olduğu için korkularından kaçarak rahatlayabiliyor. Evde, işyerinde, arkadaşlar arasında ve akrabalar tarafından efendi biri olarak bilinir, sevilirim. Toplantılara, misafirliklere, eğlencelere gitmek beni korkutur, telefonlar bile rahatsız eder. 3-5 kişinin içinde olduğu ortamlarda genelde konuşmalara katılım sağlamam, sıkılırım, laf bana gelince de tökezlerim. Yine de sosyal fobimin çok ileri seviyede olduğunu düşünmüyorum. Bunun bir hastalık olduğunu bilmeden evvel meğerse epey yol katetmişim(eskiye nazaran) ama hala da hayatımı çok kötü etkiliyor. Bekarken kimseyle muhatap olmak istemediğim zamanlarda, kafama göre çıkar takılır, rahatlardım. Evlenince maalesef sorumluklar, zorunlu bulunulması gereken ortamlar, mecburen yapılması gerekenler, bir de elden geldiği kadar uyum gösterildiği halde karşılığını görememek mutlu edemeyince de mutlu olamamak insanın psikolojisini alt üst ediyor.

Bakınız eşimin her istediğini yapmama rağmen hiç bir şey yapmamış oluyorum ve her yaptığım güzel şey hemen unutuluyor isteklerin sonu yok ama en azından bir süre mutlu olunması gerektiğini sanıyorum. Kendi adıma mutlu olmak için çok büyük şeylere ihtiyacım yoktur. Az ile yetinmeyi, hayatı kabullenmeyi, katlanmayı bilirim.(bence bu da hastalıktan kaynaklı). Ancak benim gibi bir SF'linin hayatına başkasını dahil etmesi intihar gibi birşey. Çünkü gerektiği yerde gerektiği gibi konuşamamak, her denileni haksızlığa uğramak pahasına kabul etmek aslında efendilik gibi görünse de en yakınınızdaki bile(evlilikte eş) elinizde olmadan sergilediğiniz bu efendiliğinizden zamanla aşırı derecede rahatsız olmakta ve bu eğer(evlilik gibi) kaçamayacağınız bir durumsa hayatınızı zehir etmektedir. Bu yüzden de SF'li olarak(özellikle erkekler için) kendinize güven konusunda çok sorun yaşıyorsanız evlenmeden önce çok iyi düşünün. Hatta evlenmeyin. Hepimize geçmiş olsun.

sosyal fobinin iki türü var. biri yapısal çocukluktan getirilen, biri sonradan ortaya çıkan. sanırım senin sosyal fobin sonradan ortaya çıkanlardan. sonradan ortaya çıkanların çözümü daha kolay.

[AND]

bazen sf lilerin yasamaya hakki yok diye düsünüyorum. Bende 24 yasindayim ve bekarim. Bana kalsa evlenmem ama annem evlenmem icin baski yapmaya basladi. Artik beni istemediklerini düsünüyorum. Evliligi düsünmek kabus gibi geliyo. Yeni ortam yeni insanlar. ailemle de anlasamiyorum, kendi basimin caresine bakacak durumda da degilim. Cok caresiz hissediyorum.

aynen tek fark ben biraz daha yaşlıyım

[aykutkose07]

Sf bende de var maalesef.Bu sfyi aşmak neredeyse imkansız.Belki 3-5 ay aşarsınız ama yine başlıyor.Ben bunun psikolojik hastalık olduğunu da düşünmüyorum.Tamamen kişilik özelliği.Doğuştan geliyor.Bende birçok kişiye hayır diyemiyorum.Desem de neden hayır dedim diye üzülüyorum sonra.Ama insan kendi için başkalarına hayır demeyi öğrenmeli.