Duyuru

Collapse
No announcement yet.

[Sosyal Fobililer] Neden bu kadar sessizsiniz?

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • [Sosyal Fobililer] Neden bu kadar sessizsiniz?

    "Neden bu kadar sessizsin?"

    Bu iğrenç soru size bir yerlerden tanıdık geliyor mu? Nerdeyse gittiğim her ortamda sormuşlardır bu soruyu bana. Çok sinir edici bir soru bir de sırf sessiz olduğumuz için yargılıyorlarsa hiç çekilmez bir hal alıyor.

    Peki sizce gerçekten sessiz olmamızın nedeni nedir, bence anlatacak pek şeyimizin olmaması utanmamız kaygılı olmamız aklımıza konuşacak konuların gelmemesi vs. olabilir.. Kısacası nedeni sosyal fobi ama insanlara "ben sosyal fobiliyim o yüzden sessizim" diyemiyorum ki işte. Ve çoğu zaman yanlış anlaşılıyorum, kendini beğenmiş biri gibi veya psikopat gibi veya anormal tuhaf biri olarak görüyorlar sessiz olduğum için.

    Siz nasıl cevaplıyorsunuz bu soruyu?
    --------------------------------------------------------------SFyiYENCEZ-----------------------------------------------------------

    Bütün Sosyal Fobililer Psikoloji.gen.tr'de Arkadaş Olarak Beni Eklesin

    --------------------------------------------------------------SFyiYENCEZ-----------------------------------------------------------

  • #2
    sessiz olmamız konuşacak bir şey bulamamaktan değil de acaba yanlış bir şey söyler miyim korkusundan bence. mesela samimi arkadaşlarımla gayet normal konuşabilirken az tanıdığım ya da hiç tanımadığım kişiler karşısında ağzımı açamıyorum. diğer insanlar da çoğu zaman saçma şeyler konuşuyor ama korkmuyorlar bundan. ben de çok sık karşılaşıyorum bu soruyla, hani sosyal fobim o anlığına geçse sorduklarina pişman ederim .d o kadar bunaldım bu sorudan. yapım böyle diyip geçiyorum.

    Yorum


    • #3
      Sessiz kalmak büyük dert. Öyle ki değer verdiğim, ilgimi çeken bir çok insan benden sadece bu yüzden uzaklaştı. Aslında konuşmasına konuşuyorum ama duygularımı paylaşmak öyle bir sorun ki bende. Sık görüştüğüm arkadaşlarıma bile en rahat ortamda duygularımı ifade edemiyorum, mantıksal konuları rahatça konuşuyorum ama. Tabii sessiz kalırsanız o ortamda sesi en çok çıkanlar daha fazla birbiriyle kaynaşıyor, siz de haliyle soğuk insan olup bir süre sonra dışlanıyorsunuz.

      Herhalde en kötüsü heyecandan, utançtan dolayı hiç konuşamamak ise, bunu aştıktan sonraki en büyük sorun da duygularınızı paylaşamamak. Çünkü karşınızdaki insanla konuşuyorsunuz artık. Ama yakınlaşamıyorsunuz. Hatta sadece ikiniz baş başa bir yerlere gidiyorsunuz ama yine duygularınızı paylaşamıyorsunuz. O kadar kötü bir durum ki, en iyisi hiç konuşmamak demek geliyor içinizden. Bu herhalde duygularınıza değer vermemekten kaynaklanıyor.

      Bir durumu anlatayım: Dün iş yerinde sigara içilen açık alana hava alıp rahatlamak için gitmiştim. Bir süre sonra kendisini 6-7 yıldır tanıdığım ama hiç konuşmadığım (belki bir veya iki defa iş için görüştüm sanırım) bir bayan yanıma geldi, selamlaştık ve yanıma oturdu, sigarasını içmeye başladı. İnanın içimden hiç bir şey konuşmak gelmedi. Aslında erkeklerin ilgisini çekecek türden güzel bir bayan. Ancak ben havadan sudan ya da şirketin konularından hiç bahsetmek istemiyorum. Belki konuşsam sadece duygularımı paylaşmak isterim ama o da imkansız. Orada öyle kös kös oturduk. Herhalde hakkımda düşündüğü şu olmuştur: 'kendini beğenmiş ukalanın teki'.
      Last edited by bagurel; 03-10-2013, 02:39 PM.

      Yorum


      • #4
        Orjinal yazı sahibi: bagurel View Post
        Sessiz kalmak büyük dert. Öyle ki değer verdiğim, ilgimi çeken bir çok insan benden sadece bu yüzden uzaklaştı. Aslında konuşmasına konuşuyorum ama duygularımı paylaşmak öyle bir sorun ki bende. Sık görüştüğüm arkadaşlarıma bile en rahat ortamda duygularımı ifade edemiyorum, mantıksal konuları rahatça konuşuyorum ama. Tabii sessiz kalırsanız o ortamda sesi en çok çıkanlar daha fazla birbiriyle kaynaşıyor, siz de haliyle soğuk insan olup bir süre sonra dışlanıyorsunuz.

        Herhalde en kötüsü heyecandan, utançtan dolayı hiç konuşamamak ise, bunu aştıktan sonraki en büyük sorun da duygularınızı paylaşamamak. Çünkü karşınızdaki insanla konuşuyorsunuz artık. Ama yakınlaşamıyorsunuz. Hatta sadece ikiniz baş başa bir yerlere gidiyorsunuz ama yine duygularınızı paylaşamıyorsunuz. O kadar kötü bir durum ki, en iyisi hiç konuşmamak demek geliyor içinizden. Bu herhalde duygularınıza değer vermemekten kaynaklanıyor.

        Bir durumu anlatayım: Dün iş yerinde sigara içilen açık alana hava alıp rahatlamak için gitmiştim. Bir süre sonra kendisini 6-7 yıldır tanıdığım ama hiç konuşmadığım (belki bir veya iki defa iş için görüştüm sanırım) bir bayan yanıma geldi, selamlaştık ve yanıma oturdu, sigarasını içmeye başladı. İnanın içimden hiç bir şey konuşmak gelmedi. Aslında erkeklerin ilgisini çekecek türden güzel bir bayan. Ancak ben havadan sudan ya da şirketin konularından hiç bahsetmek istemiyorum. Belki konuşsam sadece duygularımı paylaşmak isterim ama o da imkansız. Orada öyle kös kös oturduk. Herhalde hakkımda düşündüğü şu olmuştur: 'kendini beğenmiş ukalanın teki'.
        aynen konuşmadığın zaman kendini beğenmiş damgası yiyorsun. hiç böyle düşünmemiştim ama sen yazınca fark ettim ben de havadan sudan konuşmak yerine susmayı tercih ediyorum nedense.

        Yorum


        • #5
          Orjinal yazı sahibi: vlade View Post
          aynen konuşmadığın zaman kendini beğenmiş damgası yiyorsun. hiç böyle düşünmemiştim ama sen yazınca fark ettim ben de havadan sudan konuşmak yerine susmayı tercih ediyorum nedense.
          Doğru herkes seni cool falan zannediyo ama aslı öyle değil işte.Basit şeyler konuşmak istemiyorum ama konuşçak dolu bişeyde bulamıyorum bulsamda karşı taraf için konuşulası bi şey olrak görülmüyo
          Bakalım hangi gün; eee ne olcak böyle demiycem

          Yorum


          • #6
            Orjinal yazı sahibi: Don't Worry View Post
            Doğru herkes seni cool falan zannediyo ama aslı öyle değil işte.Basit şeyler konuşmak istemiyorum ama konuşçak dolu bişeyde bulamıyorum bulsamda karşı taraf için konuşulası bi şey olrak görülmüyo
            evet öyle. ama ben başkalarının konuşmalarına şahit oluyorum, benim saçma olur diye söylemeye çekindiğim şeylerden konuşuyorlar çoğu zaman.

            Yorum


            • #7
              Orjinal yazı sahibi: vlade View Post
              evet öyle. ama ben başkalarının konuşmalarına şahit oluyorum, benim saçma olur diye söylemeye çekindiğim şeylerden konuşuyorlar çoğu zaman.
              aynen dostum ne kadar saçma şeyler diyosun sen anlatmaya çekiniyosun ama millet anlatıyo dinleniyo ne bileyim nasıl iş
              Bakalım hangi gün; eee ne olcak böyle demiycem

              Yorum


              • #8
                yaa saçma ama herkes sorunuda çözümüde biliyor ama çözemiyoruz nie böyle?
                Bakalım hangi gün; eee ne olcak böyle demiycem

                Yorum


                • #9
                  doğrudur ama şöyle bişi var mesela birinden etkilenirsen içinde kıpırtı olursa karşı taraftanda aynı şekilde dönüş alırsan gözün bişey görmez. Bunu can havliyle bişey yapmak veya normalde yapamıycağın şeyleri bazı şartlar altında rahatlıkla yapmak gibi düşün körle yatan şaşı kalkar die bi laf var o sana benzemezse sen ona benzersin
                  Bakalım hangi gün; eee ne olcak böyle demiycem

                  Yorum


                  • #10
                    ben cevap olarak degil de gercekten konusmamayı sessiz olmayı seviyorum. insanların konusmalarının yuzde 80i oylesine yapılan konusmalardır. yani olmasa da olur. ben bunu yapmak istemiyorum cogu zaman. oylece sessiz kalmak istiyorum. daha huzurlu oluyorum boylece.

                    Yorum


                    • #11
                      Orjinal yazı sahibi: Don't Worry View Post
                      yaa saçma ama herkes sorunuda çözümüde biliyor ama çözemiyoruz nie böyle?
                      bilinçaltın sürekli sen ezik birisin, senden adam olmaz diyor çünkü. sen ne kadar sorunun farkındayım desen de olmuyor. tüm cesaretini topluyorsun, tam onlardan korkmuyorum diyorsun, hop bir şey durduruyor seni. tıpkı boynunda tasma olan bir köpek gibi. etrafı görüyorsun, iki adım atıp uzaklaşmak çok kolay görünüyor ama boynundaki tasma attırmıyor o iki adımı.

                      Yorum


                      • #12
                        Orjinal yazı sahibi: vlade View Post
                        bilinçaltın sürekli sen ezik birisin, senden adam olmaz diyor çünkü. sen ne kadar sorunun farkındayım desen de olmuyor. tüm cesaretini topluyorsun, tam onlardan korkmuyorum diyorsun, hop bir şey durduruyor seni. tıpkı boynunda tasma olan bir köpek gibi. etrafı görüyorsun, iki adım atıp uzaklaşmak çok kolay görünüyor ama boynundaki tasma attırmıyor o iki adımı.
                        doğru aynen böyle
                        Bakalım hangi gün; eee ne olcak böyle demiycem

                        Yorum


                        • #13
                          Eskiden bana da bu cümleyi yöneltirlerdi; neden bu kadar sessizsin

                          Tabi o günler geçmişte kaldı benim için, artık bu soruları ben başkalarına soruyorum, unutmayın her şey bizim elimizde, buna inanırsanız siz de içinde bulunduğunuz kısır döngüden kurtulabilirsiniz, önemli olan sizin kendinize inanmanız ve güvenmeniz...
                          Şeytanla dans edersen şeytan değişmez; seni değiştirir...

                          Yorum


                          • #14
                            Kimi zaman yabancı biriyle bile saatlerce muhabbet edebilirim. Ama bazen de en yakın arkadaşlarımla bile konuşmak istemem. Tabii bu benimkinin sf ile bir alâkası yok

                            Yorum


                            • #15
                              Ben de o geyik denilen şeyi beceremeyenlerden birisiyim. İlla söylediğim şeyler evrenin sırlarını çözecek türden olmalı Belki de boş konuşmaya karşı bir korkum var, değersiz ve boş biri olduğumun düşünülmesinden korkuyorum, olabilir. Bu geyik konusu kafama takıldığı için nedenini merak ettim. Şunu öğrendim. Kadınlar zaten çok konuşurlar; amaç konuşurken duygularını keşfetmek ve karşısındakiyle paylaşmak. Hatta kafasında hiç bir plan yoksa yapacağı şeyleri bile konuşarak belirliyor, biz erkekler böyle değiliz, mağaramıza çekilip iyi bir düşünmeye yalnız kalmaya ihtiyacımız var Kendi kendine konuşan kadınlara rastlıyorum, kimseye duyurmaya bile niyeti yok eğer yalnızsa. Erkeklerin de kadınlar gibi duygularını paylaşması gerekir. Bunu da geyik muhabbeti yoluyla yapıyorlar. Aslında amaç duygularını paylaşmak. Kadın zaten geyik yapıyor yapmasına ama bunu aşmış her konuda konuşurken bile (bir olayın en küçük detayını anlatırken) duygularını paylaşabiliyor.

                              Yorum

                              İşleniyor...
                              X