Tweet
arkadaşlar okul yıllarımda çekingen bir kişiliğe sahiptim ama dışarda arkadaşlarımla (çocukken) oynardım onda bi sıkıntım yok ama bende sebepsiz korkuyu başlatan sosyal fobi lisedeyken gittiğimiz bir yemek yeme yerinde içime bir korku/dehşet geldi ve yemek yiyemedim içim bulandı ve yersem kusarım diye korktum. Sosyal fobimin başlangıcını bu olarak düşünüyorum çünkü mesela kızlardan da korkmam yani sebebini bilmediğim kızlardan korkmam da bununla ilgili, bunu keşfettiğim gün yani dün çok rahattım yani o yemek gününden sonra okulda (lisede) sınıfça bişey yaparlardı ve ben hiç gitmezdim bunun sebebi yemeli-içmeli birşey olursa o sıkıntıyı yaşamak istemeyişimdendir ve bunu o zamanlar bi hastalık olarak görmüyodum ve kızları gözümde büyütmemin sebebi onlarla yakın arkadaş olursam yani sosyal olursam beni öyle yerlere götürürler ve haliyle o sıkıntıyı yaşarım korkusuyla farkında olmadan kızlara hastalığımın bana hissettirdiği korkuyu onlardan geldiğini duygusunu yüklemişim ve onlardan korkar derecesinde uzak durmam ve kendimi onlara karşı savunmam ve bu hastalığımın bir sebebi de o yemek gününden sonra kendimi haliyle pek savunamayan biri oldum çünkü farkında olmadan kızlara ve diğer kişilere hastalığımın bana hissettirdiği korku/sıkıntı duygusunu yüklemişim ve o yüzden onların beni yerme laflarından sonra onlara karşı savunma/sinir duygusu geliştirmişim.Ama şimdi farkına vardım asıl korkumun ne olduğunun dünm mesela acayip iyidim çünkü bu korkumun nedenini anlamıştım kızlardan ve kızlı ortamlardan uzak durmamın sebebi ya olurda onlarla yemekli biyere gidersek ve ben bu sıkıntıyı yaşarsam bütün kendine özgüvenli özkan yine giderse başa dönersek korkusudur.Bunu farkettim ve asıl korkum bu değil, zamanında içimde hissettiğim hormonlarımın bana hissettirdiği korku/dehşet hissi nesnel değilde öznel (yanlış yorumlayıp) diğer insanların benden üstün olduğunu ve bu sıkıntıyı yaşamadıklarını düşünmüşüm aksine bu rahatsızlık bende oldu ama bu tamamen hormonlarımın dengesiyle alakalı ve bende o anda bunu farketmediğim için yanlış yorumlamışım ve rezil olmaktan korkmuşum ve diğer insanları gözümde büyütüp sebepsiz yere kızlardan korkmuşum, sanki onlara yapıcağım bir yanlış benim kişiliğime gelecek zarar gibi geliyordu örn : kız arkadaşı yapıp yemekli ortamlara girmemekte direnmek vs.. ama dediğim gibi asıl olay bu değil yanlış yorumlamaktan kaynaklanıyor.
Şimdi düne göre kıyaslarsak dün daha iyiydim, bana ne gibi şeyler önerirsiniz? çünkü hala istemsiz bir şekilde o korku geliyor bana hafiften o duyguyu nasıl atabilirim..
Şimdi düne göre kıyaslarsak dün daha iyiydim, bana ne gibi şeyler önerirsiniz? çünkü hala istemsiz bir şekilde o korku geliyor bana hafiften o duyguyu nasıl atabilirim..
Yorum