Çocuk iken ne kadar mutluydum.Yediğimin içtiğimin ayrı gitmediği bir dostum vardı.Herşey sanki toz pembeydi.Keyif almadığımız bir oyun yoktu.Geleceğe dair sayısız umutlar hayaller vardı.Beraber ateri,sega,playstation oynadığım günleri özledim.Çocukluk arkadaşımın gülüşünü dünyalara değişmem.Hayata bağlanmak için sayısız sebep vardı.Polyannacılık oynamayı en iyi bilen bizdik.Hayat bize güzeldi.Artık hayat yaşamaya bile değmeyecek boş ve anlamsız.