Tweet
Arkadaşlar nette gezinirken şöyle bi yazı buldum ve ne yazıyosa tıpa tıp aynı bende var. Sizce ne olabilir benim hastalığım? Ve yazıyı sadece iki dakikanızı ayırarak okumanızı istiyorum. Konuyu sosyal fobi bölüm7ne açtım ama durumumun ne olduğunu bilmiyorum. Yardım istiyorum. Buyrun yazı:
Sık sık değişen ruh hali. İnsanın belli zamanlarda kendi kendisini bile tanıyamamasına yol açar. nasıl yani şimdi diyeceksiniz, şöyle ki bir insan düşünün; çok coşkulu, mutlu, özgüvenli, yaklaşık 5 dakika sonra da dünyanın en pısırık, özgüvensiz, iki lafı bir araya getiremeyen, sosyal fobik tarzı davranışlar gösteren bir insana dönüşüyor. veyahut bunun tam tersi şekilde sosyal fobik modundan, kendinden emin moda geçiyor. ve bunu sürekli yaşıyor. kendisi bile bu dalgalanmaların neden olduğunu ve nasıl çözümleneceğini bilmiyor. mesela 100 kişi önünde bir sunum yapacak bu kobayımız; 15 dk. lık ilk sunumdan sonra arkadaşı yaklaşık 5 dk. lık bir konuşma yapacak sonra da 15 dk. lık bir ikinci sunumu yapacak. tamam normal bir insan 100 kişinin önünde heyecanlanır, böyle ne bileyim stres altına girer ama en azından günlerce uğraştığın o sunumu cümleleri dahi tamamlayamayacak kadar heyecanlanarak, hem dinleyiciler karşısında kıpkırmızı kesilip, hem de oldukça rezil bir şekilde 2-3 dk. da sahneden kaçarcasına arkadaşına mikrofonu verip yerine oturmaz. neyse buna dediniz ki eleman çok heyecanlıymış, herkesin 100 kişinin önünde oldukça iyi bir konuşma yapması beklenemez. tamam anlarım bunu ama peki şuna ne demeli, arkadaşı 5 dk lık konuşmasını yapıyor ve sıra bizim elemanın 2. 15 dk lık sunumuna geliyor. ne beklersiniz yine bu adamın eveleyip geveleyerek sunumu bitirmesini mi? eleman çıkıyor bir eli cepte arada espriler yaparak, millete laf atarak, güle oynaya 15 dk lık sunumu yarım saate çıkarıp, anlatmak istediklerini anlatıp herkesin vay be dercesine bakışları altında yerine oturuyor. tabii ki kendi de oldukça şaşkın bu durumdan. kim olduğunu sorgulamaya başlıyor: birincisi miyim yoksa ikincisi mi? tamam ben bu rahat adam değilim yoksa ilk sunumda sapıtmazdım ee 2. sinde de oldukça rahattım! diyor ki haklı da.
bu olay her türlü platformda başına geliyor, belli zamanlarda sosyal fobik davranışları belli zamanlarda da rahat insan tavırları. kendisini iyice tanımaya başlayınca zaten eleman da farkediyor böyle bir kişilik yapısının olduğunu. önemli bir işinin olduğu ve kendisini iyi tanıtmasının ve rahat olmasının gerektiği bir zamanda (ilk buluşma, iş görüşmesi, sunumlar vs.vs..) kendi kendine yalvarıyor lütfen sosyal fobik moduna girme de kendini ifade et millete rezil olma diye. ama yine de belli zaman aralıklarıyla bu olayın yine başına geleceğini biliyor ve zaten çoktan kabullenmiş bu durumunu. esasında olayın fiziksel *(uykusuzluk yorgunluk vs.vs..) durumundan kaynaklanmamasına rağmen kendi kendine buna uykusuzluk neden oluyor, yok halsizlik gösterdiğinde bu duruma giriyorum diyor. hatta daha da ileri gidip batıl inanç tarzında şeyler uyduruyor. mesela ayakkabılarım ipleri sıkı bağlı olunca kendimi rahat hissediyorum ( saçmalık olduğunun elemanda farkında)
dışarıda böyle gezmeliyim veya pekmez içip, şınav çekip dışarı çıkayım ki rahat rahat dolaşırım sosyal fobik moda girmem gibi.
Sık sık değişen ruh hali. İnsanın belli zamanlarda kendi kendisini bile tanıyamamasına yol açar. nasıl yani şimdi diyeceksiniz, şöyle ki bir insan düşünün; çok coşkulu, mutlu, özgüvenli, yaklaşık 5 dakika sonra da dünyanın en pısırık, özgüvensiz, iki lafı bir araya getiremeyen, sosyal fobik tarzı davranışlar gösteren bir insana dönüşüyor. veyahut bunun tam tersi şekilde sosyal fobik modundan, kendinden emin moda geçiyor. ve bunu sürekli yaşıyor. kendisi bile bu dalgalanmaların neden olduğunu ve nasıl çözümleneceğini bilmiyor. mesela 100 kişi önünde bir sunum yapacak bu kobayımız; 15 dk. lık ilk sunumdan sonra arkadaşı yaklaşık 5 dk. lık bir konuşma yapacak sonra da 15 dk. lık bir ikinci sunumu yapacak. tamam normal bir insan 100 kişinin önünde heyecanlanır, böyle ne bileyim stres altına girer ama en azından günlerce uğraştığın o sunumu cümleleri dahi tamamlayamayacak kadar heyecanlanarak, hem dinleyiciler karşısında kıpkırmızı kesilip, hem de oldukça rezil bir şekilde 2-3 dk. da sahneden kaçarcasına arkadaşına mikrofonu verip yerine oturmaz. neyse buna dediniz ki eleman çok heyecanlıymış, herkesin 100 kişinin önünde oldukça iyi bir konuşma yapması beklenemez. tamam anlarım bunu ama peki şuna ne demeli, arkadaşı 5 dk lık konuşmasını yapıyor ve sıra bizim elemanın 2. 15 dk lık sunumuna geliyor. ne beklersiniz yine bu adamın eveleyip geveleyerek sunumu bitirmesini mi? eleman çıkıyor bir eli cepte arada espriler yaparak, millete laf atarak, güle oynaya 15 dk lık sunumu yarım saate çıkarıp, anlatmak istediklerini anlatıp herkesin vay be dercesine bakışları altında yerine oturuyor. tabii ki kendi de oldukça şaşkın bu durumdan. kim olduğunu sorgulamaya başlıyor: birincisi miyim yoksa ikincisi mi? tamam ben bu rahat adam değilim yoksa ilk sunumda sapıtmazdım ee 2. sinde de oldukça rahattım! diyor ki haklı da.
bu olay her türlü platformda başına geliyor, belli zamanlarda sosyal fobik davranışları belli zamanlarda da rahat insan tavırları. kendisini iyice tanımaya başlayınca zaten eleman da farkediyor böyle bir kişilik yapısının olduğunu. önemli bir işinin olduğu ve kendisini iyi tanıtmasının ve rahat olmasının gerektiği bir zamanda (ilk buluşma, iş görüşmesi, sunumlar vs.vs..) kendi kendine yalvarıyor lütfen sosyal fobik moduna girme de kendini ifade et millete rezil olma diye. ama yine de belli zaman aralıklarıyla bu olayın yine başına geleceğini biliyor ve zaten çoktan kabullenmiş bu durumunu. esasında olayın fiziksel *(uykusuzluk yorgunluk vs.vs..) durumundan kaynaklanmamasına rağmen kendi kendine buna uykusuzluk neden oluyor, yok halsizlik gösterdiğinde bu duruma giriyorum diyor. hatta daha da ileri gidip batıl inanç tarzında şeyler uyduruyor. mesela ayakkabılarım ipleri sıkı bağlı olunca kendimi rahat hissediyorum ( saçmalık olduğunun elemanda farkında)
dışarıda böyle gezmeliyim veya pekmez içip, şınav çekip dışarı çıkayım ki rahat rahat dolaşırım sosyal fobik moda girmem gibi.