Tweet
Daha önce giden var mı psikologa sosyal fobi için? Ne tür faydalarını gördünüz? Sonra sadece konuşarak bunu 10 15 seansda azaltmaları ya da yok etmeleri gerçekten mümkün mü? Çok saçma görünüyor bana. Ama sosyal fobi için bugüne kadar denemediğim tek şey psikologa gitmek kaldı galiba. Ona da sırf parayı çöpe atmak gibi olacak yine korkusuyla gitmedim henüz.
Bir diğer sorum da şu:
Ben sosyal fobiyi yenmenin en azından hastalık boyutundan çıkarmanın ve iyice azaltmanın mümkün olduğuna inanıyorum ama sonrasında sessiz utangaç kişilik ya da alışkanlık ya da özellik her neyse gerçekten değişir mi orasından şüpheliyim. Sizce değişir mi? Peki normalde sosyal fobisi olmayan ama sessiz ve genelde utangaç olan birisi de psikologa sırf özgüven kazanma amaçlı gidebilir mi? Onun için de işe yarar mı?
Sessiz geldim, sessiz gitmek istemiyorum kendimden nefret etmeye başlıyorum iyice, rahat özgüvenli bir kişilik olmak istiyorum aynı zamanda (sosyal fobiyi yenmek sadece bazı durumlarda kaygı yaşamamayı sağlayacak çünkü, bir anda hayatını değiştirmeyecek). Ben bunca yıl sonra farkettim ki yapayalnız geçirdiğim günlerde ya da başkalarının iyi ilişkilerini iletişimlerini gördüğüm sadece izleyebildiğim günleri hep depresif üzgün bir şekilde tamamlıyorum ama en ufak bir güzel sosyal etkileşim geçirdiğim insanlarla güldüğüm günlerde ise günü mutlu ve hayatı seven biri olarak tamamlıyorum, bu çok ilginç ama sosyal fobili insanlar da çeşit çeşit işte. Sfliler bile kendi aralarında ayrılıyorlar içedönük ve dışadönük olarak... İçedönük sfli olanlar yalnız olmakla genelde mutlu oluyorlar insanlarla etkileşimde bulunmaya ihtiyaç bile duymuyorlar, ama benim gibi dışadönük sfli (biraz garip bir tanım oldu ama insanın içinde olan birşey dışadönüklük ya da içedönüklük galiba) olanlar, hep iletişime ihtiyaç duyuyorlar. Bu eksiği de tamamlayamadıkları için depresyona giriyorlar. Ama dışadönük özellikleri gösteremeyişimizin içimizdeki canavarı bir çok ortamda çıkaramayışımızın nedeni de sosyal fobi denen illet işte. Bilmiyorum çok karışık meseleler, sadece düşüncelerimi gözlemlerimi yazıyorum.
Bir diğer sorum da şu:
Ben sosyal fobiyi yenmenin en azından hastalık boyutundan çıkarmanın ve iyice azaltmanın mümkün olduğuna inanıyorum ama sonrasında sessiz utangaç kişilik ya da alışkanlık ya da özellik her neyse gerçekten değişir mi orasından şüpheliyim. Sizce değişir mi? Peki normalde sosyal fobisi olmayan ama sessiz ve genelde utangaç olan birisi de psikologa sırf özgüven kazanma amaçlı gidebilir mi? Onun için de işe yarar mı?
Sessiz geldim, sessiz gitmek istemiyorum kendimden nefret etmeye başlıyorum iyice, rahat özgüvenli bir kişilik olmak istiyorum aynı zamanda (sosyal fobiyi yenmek sadece bazı durumlarda kaygı yaşamamayı sağlayacak çünkü, bir anda hayatını değiştirmeyecek). Ben bunca yıl sonra farkettim ki yapayalnız geçirdiğim günlerde ya da başkalarının iyi ilişkilerini iletişimlerini gördüğüm sadece izleyebildiğim günleri hep depresif üzgün bir şekilde tamamlıyorum ama en ufak bir güzel sosyal etkileşim geçirdiğim insanlarla güldüğüm günlerde ise günü mutlu ve hayatı seven biri olarak tamamlıyorum, bu çok ilginç ama sosyal fobili insanlar da çeşit çeşit işte. Sfliler bile kendi aralarında ayrılıyorlar içedönük ve dışadönük olarak... İçedönük sfli olanlar yalnız olmakla genelde mutlu oluyorlar insanlarla etkileşimde bulunmaya ihtiyaç bile duymuyorlar, ama benim gibi dışadönük sfli (biraz garip bir tanım oldu ama insanın içinde olan birşey dışadönüklük ya da içedönüklük galiba) olanlar, hep iletişime ihtiyaç duyuyorlar. Bu eksiği de tamamlayamadıkları için depresyona giriyorlar. Ama dışadönük özellikleri gösteremeyişimizin içimizdeki canavarı bir çok ortamda çıkaramayışımızın nedeni de sosyal fobi denen illet işte. Bilmiyorum çok karışık meseleler, sadece düşüncelerimi gözlemlerimi yazıyorum.
Yorum