Tweet
Yıllar sonra farkettim ki (biliyordum aslında ama şimdi daha iyi anlıyorum) benim sosyal fobim sadece insan sayısının arttığı yerlerde belirmeye başlıyor. Teke tek olan hiç bir ilişkide kaygı yaşamıyorum. Muhabbet olsun, gülmek, istediğini söylemek hatta cinselliğe kadar hiç birşey beni kaygılandırmıyor ya da utandırmıyor...
Mesela önümde bir kız varken onla istediğimi konuşabiliyorum (haa çok rahat olamıyorum belki o ayrı ama pek kaygı da yok) ama önümde 3, 4 kız olsun ve ilgi üzerimde toplansın aşırı kaygılanmaya başlıyorum tek kelime etmek işkence haline geliyor. Titreyerek ve ellerim terli şekilde hemen uzaklaşıyorum oradan.
Yanımda kim olursa olsun onunla bir odada yalnız oturuyorsak, kaygılanmadan muhabbet edebiliyorum. İsterse obama da gelsin, ondan da utanmam. Ama 5, 6 akraba gelsin hep beraber bir odada oturalım ağzımı açmam.
Teke tekte rahat olmam benim için avantaj değil çünkü kaç tane insanla zaten yalnız kalabiliyoruz ki şu hayatta? İnsanlar her yerde. Topluluk olan her yerde çekindiğim için hayatta çok şeyi kaybettim. Yıllarca hiç bir ortama giremedim mesela. Yeni insanlar tanımak için yeni topluluklar yeni ortamlar içine girmek lazım. Haliyle ne çevrem var ne sevgilim var.
Bunun nedeni ne olabilir? Nasıl teke tekteki gibi kaygısız olabilirim topluluk ya da grup önlerinde? Hayatımı feci şekilde etkiliyor... Anlatılmaz yaşanır.
Benim gibi olan sosyal fobililer var mı aranızda? Sfnin çok tuhaf bir çeşidi bu.
Mesela önümde bir kız varken onla istediğimi konuşabiliyorum (haa çok rahat olamıyorum belki o ayrı ama pek kaygı da yok) ama önümde 3, 4 kız olsun ve ilgi üzerimde toplansın aşırı kaygılanmaya başlıyorum tek kelime etmek işkence haline geliyor. Titreyerek ve ellerim terli şekilde hemen uzaklaşıyorum oradan.
Yanımda kim olursa olsun onunla bir odada yalnız oturuyorsak, kaygılanmadan muhabbet edebiliyorum. İsterse obama da gelsin, ondan da utanmam. Ama 5, 6 akraba gelsin hep beraber bir odada oturalım ağzımı açmam.
Teke tekte rahat olmam benim için avantaj değil çünkü kaç tane insanla zaten yalnız kalabiliyoruz ki şu hayatta? İnsanlar her yerde. Topluluk olan her yerde çekindiğim için hayatta çok şeyi kaybettim. Yıllarca hiç bir ortama giremedim mesela. Yeni insanlar tanımak için yeni topluluklar yeni ortamlar içine girmek lazım. Haliyle ne çevrem var ne sevgilim var.
Bunun nedeni ne olabilir? Nasıl teke tekteki gibi kaygısız olabilirim topluluk ya da grup önlerinde? Hayatımı feci şekilde etkiliyor... Anlatılmaz yaşanır.
Benim gibi olan sosyal fobililer var mı aranızda? Sfnin çok tuhaf bir çeşidi bu.
Yorum