bilek güresi

[radika]

yeryüzünde tek olmadıgımı bilmek güzel.diger insanlardan farklı oldugunu farketmek urkutucu..bu forumu bulana kadar yalnız oldugumu sanıyodum.hastalıgımın adını bıle bılmıyodum.sımdı bıraz olsun rahatladım.konusabılecegım ve en onemlısı benı anlayan ınsanlarla bırlıkte olcagımı bılmek huzur verıcı.hepınıze merhaba.taa kucuklukten berıdır bu garıp ruh halı uzerımde.cocukken herkes saklambac oynardı ben oynamaz bır kosede otururdum.hele o lanet oyun sessız fılm ondan nefret ederdım ınadına onu oynamak ısterdı herkes.ben yemek yemelıyım dıyıp hemen eve kacardım.geldım 20 yasıma ama hala ozamankı gıbı ürkek bı kızım.oncelerı kisisel ozellıklerımden bırı oldugunu sanırdım bu cekıngenlıgımın.zamanla bu cekıngenlıgımın hayatımın akısını bozdugunu farkettım.dıger ınsanların gunluk olarak yaptıgı bıcok seyı yapamadıgımı farkettım.mınıbuse bınıp de sofore nereye gıtcegımı soyleyene kadar canım cıkıyo.bu kadar vahım bır durumdayım.cok guzel takı toka satan bır dukkan vardı mesela.boyle kadın hısdıstan cevızı kabugundan yuzukler yapmıs boyamıs fılan orjınal kendısının yaptıgı takılar satıyodu.cesaretımı toplayıp da ıcerı gırene kadar bes altı defa onunden gecmek zorunda kaldım.halbukı ne kadar ıstıyodum bıkac sey bakmak.bu kadar vahım durumun ıste.eskıden bıkac tane arkadasım vardı sımdıyse sadece 3 tane.gıtar calmaya heves ettım gıdıp de bır kursa yazılamadım.davul calmaya heves ettım sonuc yıne husran.bır turlu cesaretımı taoplayıp kabugumu kırıp dısarı cıkamıyorum.yenı arkadaslar edınmek onlarla gulmek eglenmek hatta bır muzık grubu kurmak ıstıyorum.ama yenı ınsanlarla tanısamıyorum.hemen kızarıp bozarıyorum.ııh nefret edıyorum boyle zamanlarda kendımden.ama artık karamsarlıgı bırakıp sılkınıp kendıme gelme zamanı.yeter oturdugum harekete gecmelıyım.yenı arkadaslar edınmelıyım.ılk adımı bugun attım devamını da getırcem.sızın de yardımınızla bu ılletten yakamdan savurup atmak ıstıyorum.cok gevezelık ettım farkındayım.sadece konusmak ıstıyorum sızınle..korkmadan konusmak ınsanların hakkımda ne dusundugune kafa yormadan sadece konusmak..bana bıseyler anlatın konusun sacmalayın farketmez..

[sevde_]

Davul çalmayadamı heves ettin? Yazına bakılırsa bence çabuk kurtulursun bu durumdan. Sadece biraz zorla kendini bırakma hemen. Hoş geldin bu arada

[radika]

desteklerınız ıcın sagolun.evet bırakmıcam ustune gıdıcem.garıp ama sankı kendımı bır tıyatro sahnesınde daha rahat hıssedebılırım gıbı gelıyo onlarca ınsan benı ızlerken hem de.kendım gıbı olmamak rahatlatıyo.bazen evden cıkarken kendı kendımı telkın edıyorum baska bırı gıbı davranıyorum ozaman daha rahat edıyorum aslında bu da bır sure sonra yoruyor ınsanı.sankı baska bırı gıbı davranınca yaptıgım yanlıs seyler utanc verıcı seyler bır baskasının ve sorumlulugunu ben almak zorunda degılmısım gıbı hıssedıyorum.