Her gün 10 dakika da olsa dışarı çıkmam için kendimi söz veriyorum maksat asosyalleşip paranoyaklaşmamak. Ama olmuyor tabi ki zihnimdeki bütün zıt düşünceler birbirine çarpıyor. Güzel olmak istiyorum ama bir yandan da çok çirkin. Sosyal olmak istiyorum bir yandan hiç çıkmamak bu evden ta ki ölene kadar. Her gün gözümüzü yeni bir tecavüz haberiyle güne açıyoruz. Ölüm, açlık , bir sürü sadist psikopatlıklar... Ve ölenler hep masumlardan olacaktır. Paranoyak oldum iyice. Çıkamıyorum evden , sadece 2 kere sigara almaya çıktım 10 gündür, onda da korka korka acele acele. Bu fobiyi yenmezsem hayatım bitecek , yensem de bitecek belki en azından daha geç bitecek.
Ne yapmalı yoldaşlarım ?
Ne yapmalı yoldaşlarım ?
Yorum