Duyuru

Collapse
No announcement yet.

Sosyal Fobiyle Barışık Yaşamak

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • Sosyal Fobiyle Barışık Yaşamak

    Sitedeki ilk mesajım ve ilk açtığım konunun kendim için bu kadar umut verici hissettiren duygularla yazabileceğimi ummazdım.
    İnce eleyip sık dokuyan,detaylarda boğulan,sürekli mantıksal çıkarımlar yapıp,reel dünyada mantığımızla değil zaptedemediğimiz yanlış duygularımızla varolan biz sosyal fobililer
    Terliyorum,kızarıyorum hatta kendine vazifeymiş gibi "Noldu ya,kıpkırmızı oldun? " cümlesini kullananlara içimden ağız dolusu sövüyorum.Evet ben de farkındayım.Bütün bu fiziksel belirtilerin,içimde yaşadığım duygusal tsunaminin, yalnızca içimde kalması hiçbir fiziksel belirtiye dönüşmemesi düşünülemez.Hatun durumları da "sıfır" normal olarak Ama ne yapıyım böyleyim işte ben de.Güneş battıktan sonra, kulaklığındaki "Seni Her Gördüğümde" şarkısı eşliğinde deniz kenarında volta atan, belki de kimilerinin "artise bak,göya ıssız adam tripleriyle kız düşürücek" dediği,ama aslında az biraz alımlı bir kızla konuşmaya çalışırken eli kolu dolanan bi tipim işte. Ne kadar kaçmaya çalıştıysam,sosyal fobi o kadar yanıma yaklaştı ve beni ellerine aldı.Devlet hastanesine gittim.Psikoloji bölümü bana 5-6 ay sonrasına randevu verdi Özel psikologa gittim,bir seansa yüz lira aldı,hiç de bir şey yapmadı haa,ben konuştum o dinledi sadece göya teşhis koymuşmuş.Sosyal ankisiyete bozukluğu var sen de seanslara devam edeceğiz dedi.Yapma yaa!! dedim helal olsun büyük doktorsun şıp diye nasıl da koydun teşhisi.Anlayacağınız doktordan da yıldım.Dedim ilaç kullanayım bari.Birkaç ilaç kullandım,yaa nasıl ama gözlerimi açamıyorum zombi gibi geziyorum bütün gün o haldeyken zaten istesemde sosyal kaygı yaşayamam,sosyal kaygı yaşayacak duygularımı harekete geçirecek kadar enerjim yoktu zaten.Olmayan cinsel hayatıma etkileri de cabası Dedim aga yok bu da olmayacak. "Zaten varolmadığım hayatı,algılayamamak için içiyorum" dedim vurdum alkole.Hayat çok güzel her şey eskisi gibi.Laf atıyorlar bana,üzerimden espri yapıyorlar hiiiiçç umrumda değil,istediğim gibi davranıyorum, gülüyorum , rahatım , nasıl böyle bir güzellik gelmiş,nur gelmiş yüzüme Birinci,ikinci,üçüncü,dördüncü gün derken, sabah kalktım canım nasıl alkol istiyor. Dedim ne oluyo,hayatımda karşılaşmadığım bir durum,resmen alkolik gibi hissediyorum kendimi.Dedim yok bunun çaresi bu da değil.Yağmurdan kaçarken doluya tutulacağız. Tam da bu dönemde bir film izledim.Aslında eski bir filmmiş ama ben geç keşfettim. "Akıl Oyunları" muhteşem bir beyni ve sayısal zekası olan bir matematik dahisinin , beyni fazla zorlaması neticesinde şizofreni yaşamasını ve olmayan kişileri varmış gibi görmesini anlatıyor kabaca.Sonunda ise her şeyi yapmasına rağmen başa çıkamıyor bu rahatsızlığıyla ve bununla yaşamayı öğreniyor.O kişileri yine görüyor ama umursamadığı için onlarda umursamıyor (filmi izlemeyi düşünenler varsa tavsiye ederim,özellikle sosyal fobiye olumlu ya da farklı bir pencereden bakabilme konusunda çok yardımcı oldu bana,bu arada filmi özetledim kusura bakmayın). Artık kabullendiğim bir rahatsızlığım var.Yine terliyorum yine kızarıyorum "amaaannn" deyip geçiyorum.Bu saçma sapan şey için kendimi feda edemem isyan ettiğim değersizleştiğini düşündüğüm dünyaya.Elbette halen kurtulabilmiş değilim ancak ben onu ne kadar umursamazsam o da beni o kadar umursamıyor.
    İlk mesajımı baya bir abarttım galiba, hepinize geçmiş olsun diyor, haddim olmayarak kendinizle barışın diyorum . . .

  • #2
    hoşgeldin.güzel bir paylaşım olmuş.( gülücük işareti yanlış anlaşılmasın alkol macerası için idi.) SF belasından kurtulmam için ,yani toplumu analiz edip toplumla haşır neşir olmak istediğimden dolayı.üniversiteye hazırlanıp,tüm tercihleri sosyoloji vermiştim. gel gör ki verdiğim tercih yüzünden yıllarca işsiz kaldım.ekmek kapısı olan bir meslek değil maalesf..anlayacağın SF belasına işsizlik de eklendiğinden dolayı.patlama noktasına geldiğim çok anlar oldu..şu an istesem de istemesem de SF ile 40 yıllık arkadaş gibiyiz.hatta dost demem daha uygun olur. SF den bir şekilde kurtulanların hikayesini okuduğumda doğal olarak gıpta ediyorum.ben de kurtulacağım diye.... SF 'yi umursamayışınız ve günlük hayatınızı zorlanmadan idame ettirdiğiniz sürece zaten başarıyı bir şekilde yakalamışsınız...geçmiş olsun.....

    Yorum


    • #3
      Çok teşekkür ederim. Yaşadığım şeyleri anlayan , durumumla ilgili yazdığım her bir kelimenin temelinde neler hissettiğimi hissedebilen ve hemen hemen aynı duyguları yaşayan insanlarla beraber olmak, "yalnız değilmişim" duygusu, aslında biraz da bu duygu ,umutla bakabilmemi sağlayan. Hayatın kulağıma fısıldadığı her harfi, en derinine kadar irdelemek zorunda hissettmek , sorun bu galiba ya da aslında kumsaldaki bir kum tanesiyken, kendinin çin seddinin uzaydan görüntüsü gibi algılandığını zannedip kaygı duymak. Anahtar kelime bu işte: "UMURSAMAMAK"


      Ancak bu şekilde sf ile birlikte varolabiliriz.Zor hatta,imkansıza yakın olduğunu ben de biliyorum çünkü sorunumuz zaten çok fazla umursamak.Eğer hiç denemezsek imkansız dediğimiz şeyin aslında kendi çarpık duygu sistemimizin bir yansıması olduğunu hiçbir zaman göremeyeceğiz. Topluma karşı bu kadar duyarlı olup, kendine karşı bu denli duyarsız olabilmek tamamen bizim suçumuz.Çık dışarı ve katıl hayata.Dışarıdaki herhangi biri için yalnızca o kum tanesisin.

      Yorum


      • #4
        John Nash paranoitti. Sende sosyal fobi var. Sanki murat 131 ile ferrariyi karşılaştırmışsın. Erken pes etmişsin. Barışmak zorunda olduğun bir sorun değil. Aslında zevkli bişey. Bi kızla konuşurken felan korkmak kızarmak şirin gösterir. Öyle erkeklerede hasta olan bayanlar var: ) Alanyaya git turistlere laf at türkçe laf at alıştırma yap. Bakarsın turist değil türk çıkar bi aşk doğar .
        umursama. salla. alkollüyken rahattında ne kötülüğünü gördün rahatlığın umursamazlığın. içmeden sarhoş ol. su iç sarhoş ol.
        kimse senden üstün değil bunu kafana kazı. utanılacak hiç birşey yok. utandığın kimselerde kabız oluyo ishal oluyo istifra ediyolar evlerinde yanlızken utanılacak şeyler yapıyolar. bu biraz işe yarıyo bi denesene konuşamayacağın birini seç hayalinde iğrençleştir tiksin ondan beyninde değersizleştir . sanki o kızı dün gaz çıkarırken gördün gizlice yaptı bu işi. arkadaşım bu yolla umutsuz bi aşktan kurtarmıştı kendini. hayal etti kurtuldu. ve acayip olan şey eleman kızla konuşamazken sonraları onu terslemeye bile başladı. bu tekniği alışkanlığa çevirme

        Yorum


        • #5
          Ben bu filmde bir sosyal fobi hastası anlatılıyor demedim ki, yalnızca ,filmi izlemeniz dünyaya ve rahatsızlığınıza olan bakış açınızı değiştirecek dedim okumamışsın yorum yapmışsın.2. sosyal fobi hakkında h,içbir şey bilmediğini zannediyorum, cümlelerin bunu gösteriyor.

          Yorum


          • #6
            Öncelikle hoşgeldin aramıza..Alkol almanın ve beraberinde alkolik olmanın kötü olduğunun bilincesindesin değilmi, aynen dediğin gibi yağmurdan kaçarken doluya tutulmak gibi bişey olur. Söylediğin filmi bilmiyorum ama üstünde değindiğin konu umursamamak..güzel aslında bazen iç sesinizi umursamayın, o ne derse desin, ama bunun yanında sf yenmek içinde tek umursamamazlık yetmez, çabalayın, karşı cinsle iletişimde zorlayın kendinizi..zorlamadan olmuyor bişeyler çünkü..
            Evli ve mutlu,çocuklu....sigpic

            Yorum


            • #7
              Teşekkür ediyorum, kesinlikle haklısın elbette daha fazlası gerekiyor ancak ben ilk adımın çok önemli olduğunu ve bu adımın da umursamamak olduğu kanaatindeyim, geçmiş olsun sana da ya da geçmiş olur hepimize umarım

              Yorum


              • #8
                john nash paranoya ile barışık yaşadığını örnek verip , bende sosyal fobiyle barışık yaşamak yazmışsın yazdıklarını iyi oku bence. o en azından savaştı hastalığıyla . yenemedi çünkü çok zor bi hastalığı vardı. hala princeton üniversitesinde çalışıyor. sana demek istediğim o adam okyanusla savaşmış . sen çocuk havuzunda boğulmayı yeğlemişsin üstüne psikoloğuna bile güvenmiyosun.
                sen mideni üşüttün mesela gittin dahiliye doktoruna ben midemi üşüttüm bana şu şu ilaçları yaz şu tedaviyi uygula test yapmana tahlil yapmana gerek yok ben ne olduğumu kendi teşhisimi koydum diyebiliyomusun. adam sanki 40 yıllık arkadaşın senin sosyal fobin olup olmadığını bilecek , yada senin kendine koyduğun teşhise güvenecek. o mu yıllarca psikoloji okudu senmi okudun?
                bana gelirsek bendede vardı sosyal fobi . ben bana zarar veren yenebileceğim birşeyle barışma (yenilgiyi kabullenme) kabul etmedim. ne diyim sana arkadaşınla ömür boyu mutluluklar

                Yorum


                • #9
                  SF olduğumu zu en yakınımıza dahii söylemem veya söyleyemem...saçma ve komik olduğunu belirtirler hemen yüz ifadelerin de ...nerden biliyorum derseniz çünkü ben de saçma ve komik olduğunu bildiğimden dolayı ,onlarında böyle tavır takınacağını bilirim...peki madem saçma ise neden bu duyguları sırtımızda yük taşırcasına her yere beraberimiz de götürüyoruz...
                  kusura bakmayın cevabını ben de bilmiyorum.bilsem buralara takılırmıydım o da şüpheli......
                  SF diğer psikiyatrik hastalıklar yanında cüce kalır,(benim babam senin babanı döver misali) yakıştırmalar da olur.saygı duyulur.umarım öyledir.diğer psikiyatrik hastalıkları yaşamamışım ve inşallah yaşamam da..benim yüküm bana yeter.
                  forum da bazen mesajları okurken ,içimden ya bu da yaşanılır mı derim. ancak iş öyle değil o sorunu ancak yaşayan bilir.
                  herkese geçmiş olsun.

                  Yorum


                  • #10
                    Marusocum

                    Sanırım karşılıklı biraz gerginleşmişiz

                    Ya dediğim gibi sorun yalnızca hastalığa bakış açınla alakalı bir şey bence.Elbette psikologlara ya da bilime karşı değilim.Ben yalnızca yaşadığım durumu anlatmak istedim biraz da mizahi bir dille.Tek derdim şu şimdiye kadar bu rahatsızlıktan %100 kurtulan birini ne gördüm ne duydum bu yüzden konu başlığı olarak "Sosyal Fobiyle Barışık Yaşamak" başlığını seçtim.Elbette herkesin farklı farklı düşünceleri ve dünya görüşleri var.Ben pes etmiş değilim aksine mücadelemi devam ettirmekteyim.Karanlıktan korkmak gibi bir şey bu bence orada hiçbir şey olmadığını bilirsin ama korkarsın yine de.Ben şu an o korkuyu yenmiş olarak görüyorum kendimi ve rahatsızlığımın hayatıma çok fazla etki etmesine fırsat vermeden yaşayabiliyorum.Umursamıyorum başta da dediğim gibi.

                    Yorum


                    • #11
                      sosyal fobiyle barışmaya gerek yok sosyol fobi insanın kendini kasmasıdır bu da deneyimsizlikten ve insanlardan uzak çok fazla saatler harcamakten gelir normal bir tepki senin için bir azap haline gelir çünkü o tepkiyi insanlardan kopuk olduğun için çok az vermişsindir aslında bu okumayı yeni öğrenmeye benziyor ilk başlarda ke-ke-ke daralma sıkılma sonra alıştıkça okudukça seri bir şekilde farkına bile varmadığımız bir eylem

                      Yorum

                      İşleniyor...
                      X