artık kaldıramııyorum:(

[pesimistik]

merhaba arkadaşlar 4 yıldır sosyal fobim war yaşım 18 oldu artık... we inanın yaşıtlarımla kendimi kıyasladığımda benim kadar mahzun birini pek göremiorum çewremde... bazen sizlere destek oluorum forumda mesajlarımla... ama inanın ben de bazen (ki su anda olduğu gibi) kendimi çok aciz ve yalnız hissediorum... bütün arkadaşlarım bi şekilde hayatını çizdi... bense sap gibi ortada kaldım... bu sosyal fobi gençken yaşlandırdı beni artık gerçekten kaldıramıorum... takıntılarım yedi bitirdi beni... hiç yüzüm gülmüor kendimi kandırıorum mutlu görünmeye çalısarak... içim kan ağladıktan sonra yapmacık bi tebessümün ne manası war ki???

[iyimser]

merhaba

bütün arkadaşlarım hayatını çizdi demişsin ama 18 yaş hayatına tam olarak yön verecek bir yaş değildir, dur telaş etme

tedavini olursan sen de bu toplum içerisinde yerini alacaksın.

[e_can]

biz hayatımızı çizdik ama 18 de daha çocukmuşuz gibi geliyo şimdi baktığımda, daha hayatını çizmene zaman var diye düşünüyorum, şimdiden tedaviye başlasan o hayatını çizen arkadaşlarına yetişir ve hatta geçebilirsin bile, yeterki kendine olan güvenini kaybetme azmini kaybetme.

[pesimistik]

haklısınız ama ne bilim bn kendimi yasıtlarımla kıyasladığımda çok üzülüorum hepsi çok atılgan girişken ben çok pasif kalıorum

[iyimser]

cevaplarinizda hep tedaviden bahs ediyorsunuz ya ,, bakin sadece fikrimi soluyorum tedavi dediginiz sey yani forumdan okudugum kadari ile.... doktorlarin hastalarina ilac yazmalarindan baska bisey degil gibi... ?
yani okadar ise yariyormu gercekten? yariyorsa niye bunca tedavi gorenler hala ayni SIKINTI hatta daha berbat bi durum icindeler???

tedavi olmayın mı diyeyim?

evet tedavi olanlar iyi oluyor, en azından hayat kaliteleri artıyor, olmayanların çoğu ya yanlış tedavi ya da ilaçlarını aksatıyor

bu benim görüşüm...

[babyface06]

haklısınız ama ne bilim bn kendimi yasıtlarımla kıyasladığımda çok üzülüorum hepsi çok atılgan girişken ben çok pasif kalıorum

mrk etme sorunlar hep aynı ama umutlar farklı 18 yaşında olsam umutlanırdım geçer diye ama umutlarımda kalmadı.. uzaklara bakıyorum yalnız kaldığımda güneşin batışına ve yalnız olduğumu düşünüyor hissediyorum bazen iki damla gözyaşım anlatıyor herşeyimi ama sadece bana ve beni anlayana..

[pesimistik]

dacerboy bu arada kusura bakma oncelikle araya girdigim icin...
onlar girisken ben degilim diye kiyasliyorsun ya kendini...
bak onlar baska sen baskasin.... bence burda hersey rol oynuyor... aile, cocukluk devresi, nasil egitildin, vs vs bunlarin hepsi etken faktor bizim suanki davranislarimizin, kareketirimizin bu benim dusuncem... yinede sen kendini asabilirsin diye dusunuyorum... özgüven kazanmalisin...
özgüven nasil kazanilir? BU sorunun cevabini bulmaya calis bence...

ama insanda bi saatten sonra özgüven kalmıo war olanı da yitiriosun ah şu sosyal fobi war ya ne zormuş ya eskiden ne kadar güzel bir hayatım wardı

[pesimistik]

mrk etme sorunlar hep aynı ama umutlar farklı 18 yaşında olsam umutlanırdım geçer diye ama umutlarımda kalmadı.. uzaklara bakıyorum yalnız kaldığımda güneşin batışına ve yalnız olduğumu düşünüyor hissediyorum bazen iki damla gözyaşım anlatıyor herşeyimi ama sadece bana ve beni anlayana..

sizin de sosyal fobiniz mi war?

[babyface06]

sizin de sosyal fobiniz mi war?

yaşadıklarımdan bu çıkıyor zaten okb ve anksiyete geçirdim izleri hala var

[pesimistik]

gelen mesajların dolu sanırsam siler misin cvp weremedim

[Vilmorin]

Bu yaştan itibaren kendini sosyal fobi yüzünden yemeye bitirmeye başlamışsın. Yol yakınken geri dön derim. Başarının sırrı kendini başkalarınla kıyaslamamakta.
Gerçi ben kaç yaşına geldim hala bir adım ilerleyebilmiş değilim.

[aycammm]

ARKADAŞLAR İLAÇLARINIZI düzenli alın ve dr unuzun sölediklerine harfiyen uyun bu zor günler eminim geride kalıcak.ya benim gibi şizofren olsaydınız o zaman hayat boyu birlikte yaşamak zorunda kalcağınız bi hastalığınız olucaktı unutmayın beterin beteri var böle düşünün moral gelsin.hepinize SEWEGİLER...

[NurKnylı]

Denizde dalga görürsünüz korkarsınızsınız.
Ormanda yılan görürsünüz korkarsınız.
Bunlar görünen fobilerdir sosyal fobi ise gözle görülmeyen bir hastalıktır.
o nedenle herhangi bir yere parmak basamazsınız korkarsınız ama "Ne için?" korktuğunuzu bilemezsiniz genelde.
Sosyal Fobi bu andan ihtibaren başlar.
Elinden geldiğince toplumun içine karış ancak o zaman aşabilirsin kendini.
Okyanusda su olursan kalabilirsin , başka bir madde olarak duramazsın ortasında.
Yalnız kalabalıklar da öyledir işte ,ancak onlardan biri olursan aşabilirsin bu hastalığı.
Boğulmaman dileğiyle...