23 yaşındayım ve kaygı bozukluğu tedavisi görüyorum. Bu sorun bende 2 yıldır var. İlaç terapisi alıyorum; Misol diye bir antidepresan kullanıyorum (bu ilaca başlayalı 11 gün oldu).
Sorunumu kısaca anlatmam gerekirse; egzoz dumanında bulunan toksik maddelerin ve ağır metallerin beyin üzerinde olumsuz etkileri olduğuyla ilgili bazı haberler okumuştum. Bu durum beni korkuya düşürdü. Egzoz gazlarının IQ seviyemi düşüreceği konusunda aşırı derecede kaygılanmaya başladım. Yani “acaba bu zehirli gazlar bende zihinsel engelliliğe yol açar mı?” diye bir kaygı oluşuyor.
Bu sorun yüzünden kendimi adeta eve kapattım ve asosyalleştim. Mecbur kalmadıkça dışarı çıkmıyorum. Çıktığımda da özellikle trafiğin olduğu yerlerde dolaşırken kaygı ve stres dolu oluyorum ve bir an önce işimi halledip eve dönmeye bakıyorum. Sokaklar ve caddeler bana sanki gaz odası gibi geliyor. Ve sık sık "acaba vücudumda biriken ağır metaller anormal düzeye ulaşmış mıdır?" diye düşünmeden edemiyorum.
Anksiyete nedeniyle dışarıdayken nefes alışverişim de dengesizleşiyor. Daha hızlı ve derin bir şekilde soluk alıp veriyorum ve bunu bir türlü kontrol altına alamıyorum. Araştırdım; bu duruma “hiperventilasyon” deniliyormuş. Bu durum sokakta/caddede yürürken nefesime odaklanmam sonucunda oluşuyor. “Zehirli gazları solumamalıyım” diye düşünerek nefesime odaklanıyorum ve bu da doğal/otomatik bir şekilde nefes almamı engelliyor. Kapalı mekanlarda ise nefes alış verişim gayet normal. Ancak kaygı nedeniyle kapalı mekanlardaki nefes alışveriş ritmimi dışarıda koruyamıyorum.
Bu sorunu yenmem için neler tavsiye edersiniz? Benzer sorunları yaşamış olanlar var mı? Psikoterapi bu konuda faydalı sonuçlar verir mi?
Sorunumu kısaca anlatmam gerekirse; egzoz dumanında bulunan toksik maddelerin ve ağır metallerin beyin üzerinde olumsuz etkileri olduğuyla ilgili bazı haberler okumuştum. Bu durum beni korkuya düşürdü. Egzoz gazlarının IQ seviyemi düşüreceği konusunda aşırı derecede kaygılanmaya başladım. Yani “acaba bu zehirli gazlar bende zihinsel engelliliğe yol açar mı?” diye bir kaygı oluşuyor.
Bu sorun yüzünden kendimi adeta eve kapattım ve asosyalleştim. Mecbur kalmadıkça dışarı çıkmıyorum. Çıktığımda da özellikle trafiğin olduğu yerlerde dolaşırken kaygı ve stres dolu oluyorum ve bir an önce işimi halledip eve dönmeye bakıyorum. Sokaklar ve caddeler bana sanki gaz odası gibi geliyor. Ve sık sık "acaba vücudumda biriken ağır metaller anormal düzeye ulaşmış mıdır?" diye düşünmeden edemiyorum.
Anksiyete nedeniyle dışarıdayken nefes alışverişim de dengesizleşiyor. Daha hızlı ve derin bir şekilde soluk alıp veriyorum ve bunu bir türlü kontrol altına alamıyorum. Araştırdım; bu duruma “hiperventilasyon” deniliyormuş. Bu durum sokakta/caddede yürürken nefesime odaklanmam sonucunda oluşuyor. “Zehirli gazları solumamalıyım” diye düşünerek nefesime odaklanıyorum ve bu da doğal/otomatik bir şekilde nefes almamı engelliyor. Kapalı mekanlarda ise nefes alış verişim gayet normal. Ancak kaygı nedeniyle kapalı mekanlardaki nefes alışveriş ritmimi dışarıda koruyamıyorum.
Bu sorunu yenmem için neler tavsiye edersiniz? Benzer sorunları yaşamış olanlar var mı? Psikoterapi bu konuda faydalı sonuçlar verir mi?
Yorum