iş hayatına giremiyorum

[ariescusjr]

Merhabalar. Yaklaşık olarak 3 senedir iş arıyorum. Başvurduğum işler maalesef ne yaptımsa olumlu sonuçlanmadı. 30 yaşındayım. Evde oturduğum süre zarfı içinde bu durumdan çıkmak için doktor kontrolünde ilaç kullandım. Tabi her doktora gittiğimde maddi anlamda daha da çok çöküntüye girdim. Bu süre zarfı içinde ailesel baskı, akrabaların sürekli benim yerime akıl vererek iş teklifleri yapmaları ve benim bunları yapamayacağımı anlatma durumu beni fazlasıyla yordu. Şu sıralar yeni bir iş teklifi geldi ve şartları inanılmaz bana uyuyor. Ancak kendimde ne güven var, ne de sorumluluk alabilme duygusu... tamamen bitmiş durumdayım. Kendi işimi en iyi şekilde yapabileceğime bir yandan inanıyorum...Bir yandan dur diyorum... Yeniden ilaca başlamak, tabiki de kendi başına olacak bir iş değil. Bunun dışında ise bir iş teklifi geldiğinde elim ayağım karışıyor. nefesim daralıyor.. Artık hayatımı kurmak istiyorum ve içimden bir ses hep bir bahane bularak beni bundan soğutuyor.Bu konuda bir devlet hastanesi psikiyatrına gidiyorum yarın... 22.8.2013 de. 15 dk lık bir randevu sürem var... ne kadar etkili olur bilemem ki... maddi ve manevi anlamda çöktüm resmen...

bana bir öneriniz var mı ?

[esonra]

Seni bu duruma götüren işsizlikten çok başkalarının sana karşı tavırlarını sürekli düşünmenden kaynaklanıyor. Birçok kişi işsiz işi olanların bir çoğuda karın tokluğuna çalışıyor. Kendine olan güven ve sorumluluk duygusu ancak bir işe girip birşeyler yapmaya başlayınca başlar. Dikkat edecek olursan kendine güveni olan kişiler dahil iş görüşmelerinde çok heyecanlanırlar ve işe girdiklerinde belli bir süre sadece gözlem yaparlar. Ve ilk işlerini başardıklarında gerisi gelir zaten.

Sen en başta çevrene kulak asma. Nedense herkes birşeyler yaptım demek için bir öneride bulunur. Kimse senin hayalini yapmak istediklerini düşünmez. Bu senin hayatın.
Ve gelen iş tekliflerini değerlendir. İş yerinde olumlu birşey yaptığında kendine olan güvenin gelecektir.
Olumlu hiçbirşey yapamazsan bu senin başarısızlığını göstermez. Sadece o işe uygun olmadığını gösterir. Başka bir işe bakarsın.

Hayat aslıdna bu kadar basit.

[ariescusjr]

Dediklerinize birebir katılıyorum. Kendi işimde başarılı bir insanım. Ciddi manada bazı çevreler tarafından hala beğeniler ve övgüler alıyorum. Ancak nedenini bilmediğim bir isteksizlik söz konusu. Mesela şu sıralar "sözleşme" dedikleri bir durum var karşımda. Ben hayatımda "bağlayıcı" olan bir şeye imza atmadım. Ve ismi bile çok korkutucu geliyor. Elim kolum bağlanacak gibi hissediyorum bunu imzalarsam... Bu da kurumsal çevreye olan yabancılığımdan kaynaklanmakta. Çok istiyorum, 2 haftadır resmen uyuyamıyorum. Gece kalkıp yorumları falan okuyorum, aynı durumda olan o kadar çok değer var ki... genel anlamda bir çok kişi " adımını at, sık dişini gerisi gelecek" diyor...Bu sorunun üstesinden gelmek istiyorum. Bugün ayrıca doktora gideceğim. 4 yıldır başıma dert oldu resmen.

[ariescusjr]

Bugün psikiyatr a gittim ve durumumu izah ettim. 20mg przc verdi. Eve gelip bu ilacı araştırdığımda hakkında ciddi olumsuzluklar okudum. Devlet hastanesinde bir doktor kendisi. Burada asla bir ikilem yapmıyorum. Ancak yine de bir soru işareti kaldı aklımda...