Eski Dost Geri Döndü..

[Dayanamiyorum]

Merhabalar....

Son 1 haftadır aşırı derecede anksiyete ile yaşamaya çalışıyorum evliyim ve 8 aylık bir oğlum var.. çalışıyorum çalışmak mecburiyetindeyim anksiyetemin sebebi işimle ilgili otobüslerin karoseri aksamlarını tamiratını gerçekleştiren bir kurumda şef olarak görev yapıyorum yapılan işlemlerde hata yapılarak kaza meydan gelmesi olasılığından ve suçlu bulunarak hapse atılma düşüncesinden kurtulamıyorum. 3 yıldır aynı yerde çalışmama ve bundan önce belki 60 yıldır böyle bir hatanın olmamış olmasına ve usta belgeli işçilerin işlemleri yürütmesine karşılık bu korkularımdan kurtulamıyorum... 2 haftadır süregelen bu kaygı yoğunluğunu en son tedaviye başladığım yıllarda bu kadar şiddetli hissetmiştim, günlerdir neredeyse hiçbir şey yemiyorum odaklanmakta sıkıntı çekiyorum ailem durumdan haberdar ve çok üzgünler işten ayrılabilmek gibi bir şansımda yok,,, çıkmazlarda olduğumu düşünüyorum yardımlarınızı bekliyorum....

[inanç.22]

az öncede bi yazı paylaştım.. benimde korkularım vardı ve zamanla devleşip herşeyimi engelliyordu.. en iyi ilaç yüzleşmek..

[dreamer8]

Neden hergün ölmektense bir gün ölmüyorsun? Neden her gün hapiste yaşamaktansa, en kötü ihtimalle başına gelirse o gün hapis yaşamıyorsun? Takıntılarının yersiz ve mantıksız olduğunu bilmen tedavi şansın olduğunu gösteriyor. Sana önerim gerekli İş Sağlığı ve Güvenliği tedbirlerini al, kişisel koruyucu ekipmanlarını, eldiven, baret, gözlük, tıkaç vs. kullandır, havalandırma, yangın tedbirleri, acil durum uyarı levhaları ve gereçleri, makinelerin periyodik bakımları, çalışanların kanunen belirtilen çalışma saatleri, yaşları, vardiyaları, yevmiyeleri, artık ne ile ilgileniyorsan hepsinin olması gerektiği gibi olduğundan emin olduktan sonra, besmele ile mesaine başla, Allaha tevekkül et ve Gazzede insanların her an kafalarına bomba yağıp göçük altında kalacakları endişesiyle evlerinde saklandıklarını aklına getir. Vardiya mühendisliği yaptım. Şantiye ve atölye işlerinden anlarım. 300 işçinin sorumluluğunda olduğum pek çok vardiyada tek mühendis, 3 tekniker ekibimle çalıştım. sen önlemlerini alıp vicdanın rahat olduktan ve insan hayatına gereken özeni gösterdikten sonra hiçbirşey olmaz. Kazaların %2 si kaçınılmazdır. %98 i önlenebilir.

[inanç.22]

Neden hergün ölmektense bir gün ölmüyorsun? Neden her gün hapiste yaşamaktansa, en kötü ihtimalle başına gelirse o gün hapis yaşamıyorsun? Takıntılarının yersiz ve mantıksız olduğunu bilmen tedavi şansın olduğunu gösteriyor. Sana önerim gerekli İş Sağlığı ve Güvenliği tedbirlerini al, kişisel koruyucu ekipmanlarını, eldiven, baret, gözlük, tıkaç vs. kullandır, havalandırma, yangın tedbirleri, acil durum uyarı levhaları ve gereçleri, makinelerin periyodik bakımları, çalışanların kanunen belirtilen çalışma saatleri, yaşları, vardiyaları, yevmiyeleri, artık ne ile ilgileniyorsan hepsinin olması gerektiği gibi olduğundan emin olduktan sonra, besmele ile mesaine başla, Allaha tevekkül et ve Gazzede insanların her an kafalarına bomba yağıp göçük altında kalacakları endişesiyle evlerinde saklandıklarını aklına getir. Vardiya mühendisliği yaptım. Şantiye ve atölye işlerinden anlarım. 300 işçinin sorumluluğunda olduğum pek çok vardiyada tek mühendis, 3 tekniker ekibimle çalıştım. sen önlemlerini alıp vicdanın rahat olduktan ve insan hayatına gereken özeni gösterdikten sonra hiçbirşey olmaz. Kazaların %2 si kaçınılmazdır. %98 i önlenebilir.

bişi sorcm bizdeki psikolojik hastalık kazamı kadermi ?

[dreamer8]

Kesinlikle bu senin kaderin. Anne babanı seçme şansın yok. Kimi çocuğu babası çocukken atölyesine, kuruyemiş dünkkanına götürür yaz tatillerinde veya bir yere işe sokar, kursa gönderir,sırf gözü açık olsun diye. Çocuk akşama kadar insanlarla yüzleşir, özgüvenli, sosyal olur, hayatı görür, kiminin çocuğu da 20-25 yaşına gelmiş hala evden çıkmamıştır. Kader işte. Ana babaların cehaleti çocukların hayatını yakıyor. Fizyolojik kökenli bir durum değilse psikolojik sorunlar bence kaderdir.

bişi sorcm bizdeki psikolojik hastalık kazamı kadermi ?

[inanç.22]

Kesinlikle bu senin kaderin. Anne babanı seçme şansın yok. Kimi çocuğu babası çocukken atölyesine, kuruyemiş dünkkanına götürür yaz tatillerinde veya bir yere işe sokar, kursa gönderir,sırf gözü açık olsun diye. Çocuk akşama kadar insanlarla yüzleşir, özgüvenli, sosyal olur, hayatı görür, kiminin çocuğu da 20-25 yaşına gelmiş hala evden çıkmamıştır. Kader işte. Ana babaların cehaleti çocukların hayatını yakıyor. Fizyolojik kökenli bir durum değilse psikolojik sorunlar bence kaderdir.

bencede.. tüm hastalıkları kader diye nitelendiriyorum.. cünkü insan suçlu değil hasta olmaktn

[Dayanamiyorum]

Neden hergün ölmektense bir gün ölmüyorsun? Neden her gün hapiste yaşamaktansa, en kötü ihtimalle başına gelirse o gün hapis yaşamıyorsun? Takıntılarının yersiz ve mantıksız olduğunu bilmen tedavi şansın olduğunu gösteriyor. Sana önerim gerekli İş Sağlığı ve Güvenliği tedbirlerini al, kişisel koruyucu ekipmanlarını, eldiven, baret, gözlük, tıkaç vs. kullandır, havalandırma, yangın tedbirleri, acil durum uyarı levhaları ve gereçleri, makinelerin periyodik bakımları, çalışanların kanunen belirtilen çalışma saatleri, yaşları, vardiyaları, yevmiyeleri, artık ne ile ilgileniyorsan hepsinin olması gerektiği gibi olduğundan emin olduktan sonra, besmele ile mesaine başla, Allaha tevekkül et ve Gazzede insanların her an kafalarına bomba yağıp göçük altında kalacakları endişesiyle evlerinde saklandıklarını aklına getir. Vardiya mühendisliği yaptım. Şantiye ve atölye işlerinden anlarım. 300 işçinin sorumluluğunda olduğum pek çok vardiyada tek mühendis, 3 tekniker ekibimle çalıştım. sen önlemlerini alıp vicdanın rahat olduktan ve insan hayatına gereken özeni gösterdikten sonra hiçbirşey olmaz. Kazaların %2 si kaçınılmazdır. %98 i önlenebilir.

Söylediklerinizde bir sıkıntı yok zaten sıkıntı bir araç gurubunda meydan gelen şasi kırıklarını imalatçı firmanın batmış olması sebebi ile atölyedeki ustalık belgeli arkadaşlarımızın tamir ediyor olması fakat tamir sonrası herhangi bir test veya similasyon yapılamıyor çünki buna imkan yok yapılan tamir işlemi de genel olarak güçlendirmeye yönelik şasinin yapısını değiştirmeyen işlemler anlattığım tüm detayları atölye müdürümüz ve üstleri de biliyor ancak fazla umursamıyorlar haklı olarak olabilecek en kötü ihtimalin şasenin tekrar kırılması ve atölyeye geri gelmesi olacağını düşünüyorlar lakin ben nasıl olur bilmiyorum ama birşey olup birilerinin başına birşey gelmesinden ve suçlu bulunmaktan ve hapse girme düşüncesi yüzünden çıldırma derecesindeyim.

[dreamer8]

Her imalathanenin bir tasarımı, çalışma şekli vardır ve olağandışı bir durum olmadıkça saat gibi işler. Sistem oturmuştur. Takıntın çok ama çok gereksiz. Hayat üzerinde bu kadar kontrol yapamazsın, buna gücün yetmez. Gökten meteor düşme ihtimaline, kaldırımda giderken araba çarpma ihtimaline de üzülmelisin bu durumda. Hatta şehirler arası seyahat ederken kaza yaparım diye arabaya, uçağa dahi binememelisin. böyle yaşayamazsın, ancak hasta olursun. Gerekiyorsa ilaç kullanmalısın.

Söylediklerinizde bir sıkıntı yok zaten sıkıntı bir araç gurubunda meydan gelen şasi kırıklarını imalatçı firmanın batmış olması sebebi ile atölyedeki ustalık belgeli arkadaşlarımızın tamir ediyor olması fakat tamir sonrası herhangi bir test veya similasyon yapılamıyor çünki buna imkan yok yapılan tamir işlemi de genel olarak güçlendirmeye yönelik şasinin yapısını değiştirmeyen işlemler anlattığım tüm detayları atölye müdürümüz ve üstleri de biliyor ancak fazla umursamıyorlar haklı olarak olabilecek en kötü ihtimalin şasenin tekrar kırılması ve atölyeye geri gelmesi olacağını düşünüyorlar lakin ben nasıl olur bilmiyorum ama birşey olup birilerinin başına birşey gelmesinden ve suçlu bulunmaktan ve hapse girme düşüncesi yüzünden çıldırma derecesindeyim.