Duyuru

Collapse
No announcement yet.

OKB+Sosyal Fobi

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • OKB+Sosyal Fobi

    Arkadaşlar benim sıkıntılarım 7 yıl önce takıntılarla yani okb'yle başladı.Şu an anlıyorum ki bunun da sebebi sf'li olmammış.
    Esasen ortaokul yıllarına kadar hem arkadaş ilişkilerinde hem de çekingenlik olarak sıkıntı yaşamamıştım.Ancak ortaokuldan sonra zaman zaman(özellikle bayram ziyaretlerinde ve öğretmen derse kaldırdığında) aşırı heyecanlanmalarım oluyordu.Ayrıca çok fazla arkadaş çevrem yoktu ve derse katılımım sıfırdı.(konuyu nasıl toparlarım, nasıl anlatırım korkusu vardı.
    Ben küçüklükten beri her şeyi ders olarak gördüğüm için ve arkadaş çevremin az olmasını zaman zaman içime sıkıntı etsem de kendime bunu yakıştıramamamdan ve o an başka bi sıkıntım olmamasından sessiz kendi halinde biri olarak bugüne geldim.
    Öss sınavına az kala takıntılarım başladı.İlk kez karşılaştığım için çok sıkıntı çektim.Öğretmenliği hiç düşünmüyorken öğretmenlik yazdım.(Tercihlerle çok uğraşamadım, okb'nin ilk ayıydı.Ayrıca belki biraz sosyalleşirim diye de düşündüm.)
    Neyse o dört yılı da okb'li olarak geçirdim ve öğretmen oldum.(Az da olsa arkadaşlarım oldu, derslerimi de takıntılarım azaldığında geçtim genelde.)
    Üni. 4. sınıfta psikiyatra gittim.Yaklaşık 8 ay paxil kullandım.(İyiyken gittim cesaretimi toplayarak ve ailemden ilaç kullandığımı gizledim.)İlk defa bu kadar uzun süre kendimi iyi hissetmiştim ki ilacı bıraktım.(Anneme baş ağrısı için ilaç kullandığımı söylemiştim ve o da ilaçları bulunca atmış çünkü hem ben sorunumu anlatmaya çekiniyordum hem de onlar bu halimi kabullenemiyordu.)
    Ardından tekrar takıntılar yoğunlaşıp hem de intihar düşünceleri gelince çekinsem de söyledim ve psikiyatra gittik.(Bu arada Kpss'ye hazırlanıyordum)Önce anafranil ve risperdal alıyordum.Ancak bunlar iyi gelmedi ve bu sefer özel doktordan lustral ve zyprexa almaya başladım.
    İlk 6 ay civarı yine kötü hissetsem de okul zamanının gelmesi ve öğretmenliğe başlamamla kendimi daha iyi hissettim.Bu da bir buçuk yıl sürdü(Kendimi iyi hissetttiğim en uzun dönemdi)KPSSyi kazandım atandım ancak bu sefer askerlik problemi ortaya çıktı.Atamamı dilekçeyle ertelettim ve askere gittim.
    Askerde yine çok sorun yoktu ancak son 2 ayında yine kendimi kötü hissetmeye başladım ve takıntılar gelmeye başladı.(bu arada ilaçlarım da aksamıştıAyrıca sürekli intihar düşünceleri gelmeye başladı.Öğretmenlik yapamayacağımı, zaten pasif ,pısırık ,işe yaramaz, iki cümle kuramayan bir insan olduğumu düşünmeye başladım.(Çünkü gidip de ilaç almak için bile komutandan izin isteyemedim.Başka zamanlarda da komutan odasına çağırdığında sorusunu cevaplarken sesim titredi)
    Ayrıca sürekli geçmişimdeki başarısızlıklar, kendimi etrafa ifade edemediğim vb. düşüncelerle kendimi yedim bitirdim.
    Askerden sonra hemen intihar etmeyi düşünüyordum çünkü duygularım bile bitmiş durumda gibi.(Okb'nin de etkisi var.)Neredeyse
    tv'de kazada ölen birini gördüğümde bile keşke yerinde ben olsaydım, ne güzel kurtulmuş gibi düşünceler geliyor.(evet aşırı aptalca ve ben de kendimden nefret ediyorum.)
    Ve ben askerden geldim ailem beni bir kez daha görsün diye.Dayımın vefat haberini aldım.(Gerçek manada en sevdiğim akrabamdı)İçimde hiç bir üzüntü duygusu hissetmedim.Mallaştım resmen.İntihar da edemedim.Yemedi.Ve zekamın da eskisi gibi olmadığını farkediyorum.Tam bir ahmak ve aptal gibi hissediyorum.
    Göreve başlamak istemediğimi aileme söyleyince hemen parladılar ve kendimi iyi hissetmediğimi söylememe rağmen çok büyük tepki verdiler.
    Öğretmenliğe de başvurmadım ve zamanı geçti.Ancak babam okula gidip geldiğimi sanıyor hergün sabah seminere gider gibi çıkıyorum evden.Akrabalarıma herkese yalan söyledim resmen göreve başladım diye.Bir yandan kendimi haklı görüyorum ancak diğer yandan vicdan azabı çekiyorum.Zaten bugün yarın ortaya çıkar yalanım.
    Ben bittim galiba...Tavsiyeniz var mı?

  • #2
    herkese göreve başladım demişsin.
    neden böyle bir yalan söyleme gereği duydun?insanları çok önemsiyorsun sanırım.
    bence öğretmenlik sosyal fobililerinde yapabileceği bir meslek.forumda örneği var.
    sen gene sana iyi gelen ilaca ve tedaviye devam et.biraz daha iyi hissedersen bir atama daha olursa inşallah yaparsın

    Yorum


    • #3
      Bana 7.5 ay önce Sosyal Fobi (Sosyal Anksiyete Bozukluğu) ve OKKB'li OKB tanısı konmuştu...

      Yorum


      • #4
        SF'den geriye "iç diyalog"um kaldı...

        Yorum


        • #5
          SAB ile OKB için Solian kullanıyorum. Doktorum, bana: "Bu ilaç sana biraz 'aman banane' dedirtecek" demişti.

          Yorum


          • #6
            Her ikisi de anksiyete bozukluğu...

            Yorum

            İşleniyor...
            X