hipokondriyak

[inanç.22]

biraz deli olmak lazım.. biz gereğinden çok zeki ve düzenli insanlarız.. akısına bırakmak lazım bunu aşmanın yoluda insanları fazla önemsememek.. ben zamanla bencil, vurdumduymaz oldum diyebilirim.. ortamlarda agır, mantıklı oluşumdan hiçbi zaman taviz vermem ama bizi anlamayıp önyargıyla eleştiren insanları boş vermek lazım

[diego ribass]

ya sanki göz kapaklarımın hareketlerinden tut mimiklerime nefesime düşünceme kadar herşeyim kontrollü o yüzden kendimle uğraşmaktan sosyal ortamlarda fobiye takılmıyorum çünki her an kendimle meşgulüm.insanların söyledikleri bile beni etkilemiyor çünki o kadar kontrollüyüm ki nasıl olsa üstesinden gelirim diyorum.nasıl gerçek ben olabileceğimi bilmiyorum daha doğrusu nasıl olunabileceğini bilmiyorum.inanın bana çok zor bişey.iyileşmeye çalıştıkça çaba gösterdikçe elime yüzüme bulaşıyor iyice bu sefer şartlıyorum kendimi şöyle davranmalı şöyle düşünmeliyim diye çok sıkılıyorum artık.

[Okyanus79]

yani okb'de kontrol manyaklığı diye birşey var. bu öyle birşey sanırım. aşırı kontrollü olmak bedenine de yansımış ve tümüyle ele geçirmiş sanki. hayatının saniyesinin kendi kontrolün dışında gelişmesine izin vermiyorsun gibi. beynin yönetiyor seni. bunu ilaç yardımı olmadan yenmek zor gibi. telkinlik birşey de değil üstelik.

[louis]

Bu durum bende de bazen nüksediyor. Çözüm olarak umursamıyorum. İlaç kullanmama rağmen, hatta doz aşımında bile bu ruh halini yaşıyorsam gerek yok takmaya. En fazla ölürüm, diyorum. Bir bakmışım kontrol elimden gitmiş tekrar otamatiğe bağlamışım. Fikrimi söyleyecek olursam: bu atak halinde iken kişi kontrolün kendinde olduğunu zannediyor. Aslında yok böyle birşey. Siz ondan korkmayın, takmayın. O da sizi bıraksın. Başka kurtuluşu yok.

[muratulukaya]

.

tam benim hastalığımı anlatıyosunuz allahın cezası hastalık ya

[muratulukaya]

.

ya sanki göz kapaklarımın hareketlerinden tut mimiklerime nefesime düşünceme kadar herşeyim kontrollü o yüzden kendimle uğraşmaktan sosyal ortamlarda fobiye takılmıyorum çünki her an kendimle meşgulüm.insanların söyledikleri bile beni etkilemiyor çünki o kadar kontrollüyüm ki nasıl olsa üstesinden gelirim diyorum.nasıl gerçek ben olabileceğimi bilmiyorum daha doğrusu nasıl olunabileceğini bilmiyorum.inanın bana çok zor bişey.iyileşmeye çalıştıkça çaba gösterdikçe elime yüzüme bulaşıyor iyice bu sefer şartlıyorum kendimi şöyle davranmalı şöyle düşünmeliyim diye çok sıkılıyorum artık.

bunu çekmeyen bilemez yok şôyle yap yok böyle yap cahil insanlara anlatmaya çalışmaktan yoruldum yokmu bi çaresi