Duyuru

Collapse
No announcement yet.

lütfen yardım

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • lütfen yardım

    merhaba arkadaşlar.uzun süreden beri kendimle ilgili sorunlarım var. yardımlarınızı bekliyorum. babam geçen sene vefat etti. elbette çok üzüldüm ama beni çok fazla etkilemediğini düşündüm önceleri. ancak son 6-7 aydır cehennemi yaşıyorum sanki. derslerime girmiyorum,girmek istemiyorum. herhangi bir gelecek göremiyorum. evli ve çocuklu çiftleri görünce ağlamaya başlıyorum, her nedense ileride asla bir ailem olmayacağını düşünüyorum. fakat işin garibi bu her zaman olmuyor. kimi zaman güçlü olduğumu ve herşeyi başaracağımı hissediyorum. genellikle neşeli biriyim üstelik. arkadaşlarıma dertlerimi anlatmayı hiç sevmiyorum. sanırım bütün bunlar içimdekileri daha da büyütüyor. kimi zaman intihar etmeyi düşünüyrum ama hem cesaretim yok, hem de anneme bu acıyı yaşatamam.
    bana ne önerirsiniz arkadaşlar sizce psikolojik yardım almalı mıyım? sorunum ne ?

  • #2
    Kaybetme korkusu yaşıyorsunuz sanırım. Bu korkuya karşı ahiret inancınızı güçlendirin. Hepimiz bir gün ölecez, çoluk çocuk sahibi olsak da... Manevi olarak güçlenirseniz bu korkunuzu da aşabilirsiniz...
    bişnev...

    Yorum


    • #3
      Orjinal yazı sahibi: hartemes
      Bence sen kafayı sıyırma başlangıcındasın. Bir psikologa gitsen fena olmaz.
      Yorumlarda dikkatimi çekiyor hemen psikoloğa veya psikiyatıra git deniliyor.
      Dertleşmek bile bazen insanı rahatlatıyor,başka çözüm önerileride olmalı.
      Gnsar arkadaşlarınla dertleşmeyi sevmiyorsan günlük tut bence,ben bayağı faydasını görüyorum.
      Last edited by vesna; 04-02-2011, 09:28 PM.

      Yorum


      • #4
        Kaybetme korkusu yaşıyorsunuz sanırım. Bu korkuya karşı ahiret inancınızı güçlendirin. Hepimiz bir gün ölecez, çoluk çocuk sahibi olsak da... Manevi olarak güçlenirseniz bu korkunuzu da aşabilirsiniz...
        önceden tanrıya hep dua ederdim ailemi ve beni koruması için. fakat babamın ölümüyle inancımm da sarsıldı. artık tanrının beni unuttuğunu ya da beni cezalandırdığını düşünmeye başladım.

        Yorum


        • #5
          Gnsar arkadaşlarınla dertleşmeyi sevmiyorsan günlük tut bence,ben bayağı faydasını görüyorum.
          teşekkürler. deneyeceğim..

          Yorum


          • #6
            Orjinal yazı sahibi: gnsar View Post
            önceden tanrıya hep dua ederdim ailemi ve beni koruması için. fakat babamın ölümüyle inancımm da sarsıldı. artık tanrının beni unuttuğunu ya da beni cezalandırdığını düşünmeye başladım.
            bu düşüncenizin mantıklı olmadığına beyninizi inandırmanız gerek. ölüm doğal bir süreçtir. hayatı anlamlı kılan şeylerden biridir aslında. eğer ölümle inancınız hemen sarsılmışsa güçlü bir inancınız da yok demektir zaten.

            ayrıca dualarınızı sadece Rabbin sizi koruması için yapıp ölüm durumunda bırakmanız da çıkar üzerine dayalı bir inancı gösterir. İnançta karşılık beklersen aldanırsın. Bizim mükellefiyetimiz sadece dua etmek ve elimizden geleni yapmaktır, sonrası için birşey yapamayız. Bunu kabul etmezsen her olayda ''Bunlar başıma niye geldi?'' diye sorgulayıp kısır bir döngünün içine girersin...
            bişnev...

            Yorum


            • #7
              hala bir inancım var. demek istediğim şu. naparsam yapayım dualarım kabul olmuyor. bu diğer şeyler için de geçerli. cezalandırldığımı düşünmeye başladım.

              Yorum


              • #8
                Orjinal yazı sahibi: gnsar View Post
                önceden tanrıya hep dua ederdim ailemi ve beni koruması için. fakat babamın ölümüyle inancımm da sarsıldı. artık tanrının beni unuttuğunu ya da beni cezalandırdığını düşünmeye başladım.
                Kimin yarın sağ çıkacağı belli?
                Dua huzur verir insana,düşünebiliyoruz sonuçta bazı şeylerde bize kalmış.

                Yorum


                • #9
                  duanın ne zaman kabul olacağını bilemeyiz. belli bir zamanı yoktur. yalnızca dua eder, tevekkül ederiz..
                  yaşadığınız duygular gayet normal. sürekli mutlu ya da sürekli mutsuz olamazsınız. elbette ki bazı şeyler sizi üzecek ve yoracak. ancak bu isyan ya da inkar etmenizi gerektirmez.
                  sevdiklerinizle vakit geçirip biriyle dertleşin. olmadı günlük tutun, iyi gelecektir. içinize atmak sizi daha da yorar.
                  Bir şey yap, güzel olsun.. Çok mu zor? O vakit güzel bir şey söyle.. Dilin mi dönmüyor?
                  Öyleyse güzel bir şey gör veya güzel bir şey yaz.. Beceremez misin? O zaman güzel bir şeye başla..
                  Ama hep güzel şeyler olsun.. Çünkü; her insan ölecek yaşta…

                  <Şems-i Tebrizi>

                  Yorum


                  • #10
                    söyldiklerinizden şunu çıkardım. sorunu kendim çözmeliyim,günlük tutarak,dua ederek. kısa vadede psikoloğa gitmemi gerektiren bir durum yok öyle değil mi?

                    Yorum


                    • #11
                      Orjinal yazı sahibi: gnsar View Post
                      hala bir inancım var. demek istediğim şu. naparsam yapayım dualarım kabul olmuyor. bu diğer şeyler için de geçerli. cezalandırldığımı düşünmeye başladım.
                      kardeş, böyle düşünürsen... bu düşüncenin ne kadar tehlikeli olduğunun farkında olsaydın bu kadar rahat sölemezdin bunu bence. ''naparsam yapayım dualarım kabul olmuyor. '' gibi bir düşünce seni inancını bitirir dikkat et. her dua kabul edilir. sadece ya zamanı gelmemiştir ya da ahirete bırakılmıştır. Buna inan. Dua ettiğin zamanda sadece duana odaklan, cevaba değil. Böyle düşünürsen isteklerin de senin için bir imtihan olur. Güven yani. Eğer güvenirsen herşey daha rahat olur, bu durumda gerçekleşmeyen duaların içinde üzülmezsin çünkü bilirsin ki sana verilenler senin için en hayırlı olanlardır. sadece arkasındaki hikmeti görmek zordur bazen...
                      bişnev...

                      Yorum


                      • #12
                        bilmiyorum. düşüncemin yanlış olduğunun farkındayım ama engel olamıyorum işte. bazen keşke tekrar çocuk olsam diyorum. mutluydum çğnkü

                        Yorum


                        • #13
                          Her gün her şey mükemmel olacak diye bir şey yok olamazda zaten.
                          Bazen bende kendimi bitkin,tüm sorunlar sanki beni buluyor gibi hissediyorum.
                          Silkelenince güzel şeylerin devamı geliyor aslında...

                          Yorum


                          • #14
                            ne yazıkki benim bahsettiğim mevsimsel,ruhsal çalkalanma değil daha ciddi. ergenlik bunalımlarımı da geçeli çok oldu. son altı aydır mutsuzum ben. ölüm bile korkutmuyor beni. ölümden korkmamam korkutuyor daha çok. 21 yaşındayım ve çevremdekiler yaşıma göre çok çocukça davrandığımı söylüyor. işte bu tür şeyler beni kendimden soğutuyor. değersizleştiriyor.

                            Yorum


                            • #15
                              İnsanlar neler demez ki...her şey derler...hepsinde bir DİL var sonuçta...ağzı olan konusuor...

                              sen sen ol hiç bir zaman söylentilere kulak werme.. rahat hareket etmeye çalış...önce kendini dinle...kendine değer wer...insanlara kendini beğendirmek zordur...bu yüzden hiç kafana takma...kendini nasıl rahat hissediorsan öyle davrann...

                              Yorum

                              İşleniyor...
                              X