Duyuru

Collapse
No announcement yet.

Herkese merhaba

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • Herkese merhaba

    Merhaba arkadaşlar. Gectiğimîz Kasım bipolar olduğumu öğrendim. Ilk atağım eylüldü. Teşhis Kasım'da kondu. Yani yaklaşık 3 ay mani dönemim oldu. Öğretmenim,2 ay rapor verîldi ve bu iki ay depresyonla geçti . Gerçi hala depresif halim devam ediyor. Sanki ben değilmişim gibi hissediyorum. Daha sessiz durgun bir insan oldum. Ayrıca film îzleyip kitap okuyamıyorum. Ve hastalıktan kendimi sorumlu tutmadan edemiyorum. Eskiden özgüveni yüksek bir insandım şimdi güvenim kayboldu. Depresif dönem daha zor sanki maniye göre . Gerçi sanırım kişîye göre değişiyor. Kısacası durum böyle. Tanışmak îçin yazdım. Yeni üyeyim . Selamlar

  • #2
    geçmiş olsun, biliyoesun ki herşeyden önce güç senin elinde.. psikolojk rahatslıklarda 1000 kere dibe iner çıkarsın ama ölmedikçe en iyiye ulaşırsın..
    Sahte kalabalıkların olacağına, kaliteli bir yalnızlığın olsun..

    Yorum


    • #3
      bazı bipolarların depresyon dönemi uzun ve tedaviye dirençli olabiliyor.
      duygulanım düzenleyiciler manide etkiliyken depresyonda yetersiz kalabiliyor.
      depresyon dönemi sıkıntılı geçiyorsa doktorundan antidepresan takviyesi isteyebilirsin. geçmiş olsun.

      Yorum


      • #4
        Geçmiş olsun
        İster mermi kullansın, ister oy pusulası, insan iyi nişan almalı, kuklayı değil kuklacıyı vurmalı.
        Malcolm X

        Yorum


        • #5
          Selam hocam. Hoş geldin. Umudunu kaybetme şifa Allah tan.
          ........

          Yorum


          • #6
            Herkese teşekkürler. Şu anda abilify ve lithuril kullanıyorum. Doktorum antidepresan vermedi.

            Yorum


            • #7
              hoş geldiniz. yeğenleriniz var mı? onlarla vakit geçirmek çok işe yarıyor, doğal antidepresan.

              Yorum


              • #8
                Hayır yok ama öğrencilerim var okulu bekliyorum.

                Yorum


                • #9
                  Hosgeldiniz gecmis olsun

                  Yorum


                  • #10
                    gecmis olsun,,
                    mesleginiz saygideger..Umarim cabuk atlatirsiniz.

                    Yorum


                    • #11
                      DSM -4 e göre teşhis... ilaçlarla ve terapiyle ilerleme kaydedilebilir..tabiki çaba gerek.. hoşgeldiniz..

                      Yorum


                      • #12
                        Bipoları yenmek için biraz zaman,sabır ve sıkı tedavi.İnşallah yenersiniz,umutlu olun.Hoşgeldiniz.Geçmiş olsun.

                        Yorum


                        • #13
                          Hoş geldin zeyn. Öyledir hayat. Yaşam coşkun bir anda kayboluverir, eski zevklerin uçup gider, yaşlanır isteksizleşirsin, tanıyamaz olursun kendini. Bu ben miyim dersin. Hepimiz bu durumdayız aşağı yukarı. Benim yaşam tarzım oldu zaten bu savaşlar.

                          Yorum


                          • #14
                            Orjinal yazı sahibi: Zeynhasim View Post
                            Merhaba arkadaşlar. Gectiğimîz Kasım bipolar olduğumu öğrendim. Ilk atağım eylüldü. Teşhis Kasım'da kondu. Yani yaklaşık 3 ay mani dönemim oldu. Öğretmenim,2 ay rapor verîldi ve bu iki ay depresyonla geçti . Gerçi hala depresif halim devam ediyor. Sanki ben değilmişim gibi hissediyorum. Daha sessiz durgun bir insan oldum. Ayrıca film îzleyip kitap okuyamıyorum. Ve hastalıktan kendimi sorumlu tutmadan edemiyorum. Eskiden özgüveni yüksek bir insandım şimdi güvenim kayboldu. Depresif dönem daha zor sanki maniye göre . Gerçi sanırım kişîye göre değişiyor. Kısacası durum böyle. Tanışmak îçin yazdım. Yeni üyeyim . Selamlar
                            Merhaba Hocam
                            sizin için çok sevindim çünkü siz şanslı bipolarlardansınız.güzel bi meslek edinebilmişsiniz.bu sizin için bi handikap.
                            bana göre en şansız grup henüz eğitimini tamamlamadan ve bi meslek edinemeden bipolar olmak. daha kötüsü bipolar olduğunu bilmeden herşeyi alt üst etmek.diğer güzel bi nokta hala işinize devam ediyor olmanız.

                            ben 6 yıldır ilaç kullanıyorum.sanırım 10 yıldır da bipolarım
                            bence bipolarla mücadele vs. diye bir şey yoktur.bipolarla yaşamayı öğrenmeliyiz.(hemen yüzümüzü buruşturmayalım lütfen ).yani bipolar şeker hastalığı gibi bişey.peki nasıl öğrenicez?ister istemez zamanla öğreniyor insan.kimisi daha geç kimisi daha erken öğreniyor.

                            kasımda öğrendim.3 aylık bi atak oldu diyorsunuz fakat bipolar birden maniyle patlak veren bi hastalık değil.düşünürseniz(ki çok fazla düşünmeyin ) öncesi de vardır bunun.depresyon,hipomani vs diye dalgalanmalar da geçirmişsinizdir muhakkak.yani insan senelerce duyguları uçlarda yaşayınca normal duygu durumu bile anormal gelebiliyor.hipomanideki o kanımın kaynayan halini bile özlediğim oluyor .arada yine öyle oluyorum bu avm senin o avm benim çarşının altını üstüne getiriyorum ama normal bi zamanda elime alışveriş için fırsat geçtiği zaman isyan ediyorum.bula bula bu halimimi buldun diye.o zaman para harcamanın keyfi bi başka oluyor

                            belki depresif belki stabil bi duygu halindesiniz ama ilk atağın şoku kolay kolay atılmıyor.bazen bi cansıkıntısı bile depresyon mu kaygılarına sürüklüyor insanı.bi de abilify antipsikotik diye biliyorum.antipsikotikler duyg durumunu aşağı çekebiliyor.zamanla vücut bunu düzenler.bi de tv izleyememn kitap vs. sorun olduğunu gösterebilir.drla görüş bence ama bazen dalgalamalr yaşayacağını unutma.
                            benim nacizane tavsiyelerim
                            ilacını 1 gün bile aksatmadan kullan.kendi kafana göre doz ayarı yapma
                            uyku,uyku,uyku.düzenli bi uyku tabi ki.depresif dönemdeki gibi yatağa çakılmaktan bahsetmiyorum

                            sosyal hayatın.ilişkilerin,mesleğin,çok önemli.
                            ben senelerdir hastalığın günahını alıyormuşum hayatımdaki bazı taşları yerine oturtunca hastalıktan sandığım biçok şey düzeldi.

                            mani,depresyon,hipomani anlık şeyler değildir.mesela o gün canın bişeye sıkılmıştır ya da yapacak bişey bulamıyorsun canın sıkılıyordur ya da kanın normal aktığın için sıkılır.manik heyecanları ararsın

                            böyle şeylere takılarak kendni yorma.
                            ama (bendeki belirtiler) hipomanik gibi bişey olursun bazen.kesin hızlanırsın.kesin cinsel dürtülerin artar
                            çabuk sinirlenirsin
                            fazla espiritüel olursun
                            alışveriş manyaklığın tutar (ben deniz )
                            bazılarında iştah değişir.vs.

                            depresifik gibi bişey olursam
                            Tembel tembel tembel .....
                            yatakla aramızda duygusal bi bağ oluşur
                            cinsellik dibe vurur
                            kendimi ot gibi hissederim.

                            her iki dönemde de gülersin, ağlarsın,seversin,sevmezsin.
                            işte bunlar sinyal.bu dönemlerde şeker hastası gibi bazı şeylerden sakıncan ya da kendi kendini motive etmenin yollarını geliştircen.
                            hem uzun hem çok bilmiş konuştum değil mi?
                            acil şifalar diliyorum sana hocam
                            sağlıcakla kal

                            Hayat kúcúk seylerden olusur.
                            Sen seversen búyúk olurlar..

                            Yorum


                            • #15
                              Teşekkür ederim ilgilendiğiniz için ve zaman ayırdığınız için... Ağustos sonu abilifyı bıraktırıyor doktorum lithurile devam edeceğim. Bu duruma çok sevindiğim için paylaşıyorum. Evet haklısınız lisede veya üniversitede bipolarla tanışabilirdim ki tanışanlar da var . Ve yine haklısınız mani çok heyecan vericiydi. Ama düşündüğüm o şeyler yani tanrı olmak peygamber olmak ajan olmak hepsini düşündüm. Bir sürü çılgınlık yaptım. Yine de en zoru intiharı düşündüğüm zamanlar oldu. Gerçekten zor bir hastalık.Bir de aklıma gelmişken çevremde hep bana neden soran insanlar var. Nedeninin olmadığını anlatamıyorum. Hem bir sürü neden var hem de hiç yok.

                              Yorum

                              İşleniyor...
                              X