İNTİHAR ETMEK SUÇ DEĞİLDİR

[onur yılmaz]

İntihar davranışı herhangi bir psikiyatrik hastalığı olmayıp yaşam olayları karşısında kriz yaşayan bireylerden, ağır ruhsal hastalığı olan bireylere kadar geniş bir yelpazede karşımıza çıkabilen bir görüngüdür.
Bir hastalık değil semptomdur, en sık ortaya çıktığı hastalık depresyon olmakla birlikte; şizofreni ,Bipolar alkol-madde kötüye kullanımı, kişilik bozuklukları ve anksiyete bozuklukları gibi çok farklı klinik tabloya eşlik edebilir.
İntihar davranışının ortaya çıkmasında rol oynayan faktörler çok geniş olduğu ve bu faktörler arsında bir çok çalışma ile gösterilmiştir.İntiharın ortaya çıkmasında çoğu zaman çok sayıda risk faktörü bir arada rol oynayabilir diye düşünüyorum, bu faktörler birbirlerini etkiler, birinin varlığı diğerinin etkisini güçlendirebilir ya da zayıflatabilir.
İntiharın sadece bireysel olarak değil toplumsal anlamda da ölümcül bir hastalık olduğunu düşünüyorum,
umutsuzluk, öyle ya da böyle ölümün habercisidir,İnsan bir anda intihara karar verebilir,ama her durumda insan militan bir mücadeleyle ve umutla direnmelidir,birey olmak kuşkusuz önemlidir, bir ağaç gibi tek ve hür olmaktır,
Çözüm bireyliğimizi yitirmeden toplumsallaşmaktadır , bir orman gibi kardeşçesine dayanışmaktadır diye düşünüyorum,
Nedenleri , sonuçları ve önlenebilirliği açısından çok boyutlu bir biçimde ele alınması gereken intihar olgusu, tarihsel, psikolojik, sosyolojik, kültürel, felsefi, dinsel ve ekonomik varoluşsal boyutlarıyla ayrıntılı olarak incelenmeyi hak etmektedir.
İntihar davranışı üzerinde kalıtsal ya da ailesel etkenlerin rolü olduğunu düşünüyorum, intihar girişiminde bulunanların aileleri geriye dönük olarak incelendiğinde de intihar davranışının artmış olduğunu görüyoruz, özellikle başta depresyon olmak üzere bipolar (duygu durum bozukluğu) tanısı ile tedavi görmekte olan insanlar intihar açısından büyük risk taşımaktadır.
Sonuç olarak yaptığım derin araştırmalar ve incelemelerden sonra açıkça şunu söyleyebilirim ki:
İNTİHAR ETMEK SUÇ DEĞİLDİR, hastalıktır......

[sonsun]

Emile Durkheim' in intihar adlı bir inceleme kitabı var. detaylı bir inceleme öğrenciyken okumuştum uzun boylularda intihar eğilimi olduğunu hatırlıyorum koca kitaptan sadece. .
intihar düşüncesi gelmiyor çoktandır. en son kollarımı kestim damardan değil de üstten kesikler attım bu da yeni başıma geliyor.

[YARDIMSEVER]

suç olup olmamasının hiç bi önemi yok çünkü cezalandırma şansı yok.
intiharı o kadar abartmamak gerekir. çünkü zaten herkes ölecek şu veya bu şekilde.
intihar da ölüm nedenlerinden sadece bir tanesi.

[26eses26]

İntihar etmek bir suç olamaz zaten..kimseye bir zararınız yok sonucta,zararınız kendinize..Azrail canını alır,sıkıntından derdinden kurtulursun artık dünyada yoksun..ama bi şeyi unuttun azrail canını aldıktan sonra bir adrese daha ugrayacaktır,cok yakından tanıdıgın birisi..evet o Annen..sevinme ardından onun canınıda almıcak onu bu acıdan kurtarmayacak,aksine kalbinin tam ortasına saplayacak hançeri ve ömür boyu kanatacak..benide durduran bu ya.....benim bir arkadasım vardı ve bileklerini keserek intihar etmeyi düsünüyordu..intihardan önce birşeyi daha düsünmüştü ama "yere gazete serecegim yerlere kan bulasmasın annemi yormak istemem" böyle ince fikre sahip bi insan ölmeyi bırak yasamayı herkezden fazla hakeden bir yürege sahip..ama o yürek şerefsizliklere eyvalllah edebilcek kadar güçlü deil ve bence intihar edenlerin ezici cogunlugu böyle pırtlanta misali tertemiz insanlar.

[önceinsan]

Bencede intihar suç değil. Ortada suç varsa, suçu o kişiyi intihara sürükleyen nedenlerde aramalı. Ama toplumun ne yazıkki intihar edenlere bakış açısı çok katı. Geçen yıl bir arkadaşım bileklerini keserek intihar etti. Halbuki biz onu hep neşeli, hayat dolu biri olarak bilirdik. Eşiyle yaşadığı problemler yüzünden olduğunu öğrendik. Bazı insanlar üzülmek, onun yaptığı şeyin nedenlerini anlamaya çalışmak yerine dedikodu kazanını kaynattılar. Birçok insan çoğu zaman sorunlar karşısında çıkışsız kalıyor. Tutunacak dal bulamıyor. Bende daha önce intihara teşebbüs ettim. Birkaç gün öncesine kadar bu fikir hep aklımdaydı. Ama bana ihtiyacı olan bir annem var. Onun için mücadele ediyorum. Beni hayata bağlayan tek şey o.Bu forumda sizleri tanıyınca yalnız olmadığımı gördüm. Bakış açım değişti. Birinin intihar ettiğini duysam, acaba ne derdi vardı diye düşünürüm. İnsanları acımasızca yargılamadan önce o davranışı hangi koşullar altında yaptığını düşünmek gerekir.