Korkularım.

[ozzee52]

Arkadaşlar ben psikolojim bozuk diyemiyorum. Psikolojik olarak bir sıkıntı cekip cekmediğime emin olamıyorum. Durumu şöyle anlatayım bana bir akıl verin nolur. Dün gece ruyamda en sevdiğim iki arkadaşımı ölmüş gördüm ölmüşler ve bir gün sonra yanıma gelmişler gibi biraz tuhaf bir ruyaydı. Ama ruyadan uyandığımda sanki bildiğim hayat değişmişti, güzel olan herşeyi birgün bir son bekliyordu ve bu beni çok rahatsız etti. Yani adaletlimi bu? Bilmiyorum kafayı yiyorda olabilirim ama çevremdeki insanların gülüşleri bile beni ağlatacak gibi oluyo. Herşeyden habersizler. Umarım ölüm iyi bişeydir. Intihar falan asla etmem. Ama beni nasıl bişeyin beklediğini bilmiyorum ve sevdiğim insanların o sonu yaşayacak olması beni mahvediyor inşallah anlatabilmişimdir (mahvediyor dediğimden kastım resmen kalbim sızlıyor. O derece) ben hayatta herşeyde mantık ararım umarım mantıklı bir cevap bulabilirim yoksa yaşayan bir ölü olacağım sanırım :26:

[Ada]

bundan 100 sene sonra, şu anda yaşayanlardan hiçkimse hayatta olmayacak...
gerçeğimiz bu...

[sedat11]

katılıyorum

[macabre]

ölümden yoğun bir korku duyduğun anlaşılıyor. insan yakınlarını kaybedince ölüm korkusu kendini belli eder. forte-donna nın dediği gibi genel bir korku.. ölüme bakış açını gözden geçirmelisin. belki bir son değil yeni bir başlangıçtır ölüm. bilemiyoruz. ben tamamen yokolmak diye bir şeye inanmam.

doğanın bir parçasıyız......... ölsek de yaşasak da doğanın bir parçası olmayı sürdürürüz......

[Kara kız]

ölümden yoğun bir korku duyduğun anlaşılıyor. insan yakınlarını kaybedince ölüm korkusu kendini belli eder. forte-donna nın dediği gibi genel bir korku.. ölüme bakış açını gözden geçirmelisin. belki bir son değil yeni bir başlangıçtır ölüm. bilemiyoruz. ben tamamen yokolmak diye bir şeye inanmam.

doğanın bir parçasıyız......... ölsek de yaşasak da doğanın bir parçası olmayı sürdürürüz......

Bu dünyadaki herşey bakış açısı ile ilgili değil mi zaten.Eğer insan olumlu bakıyorsa herşeye bence onun için sorun diye birşey olamaz

ölüme bakış açısıyla alakalı. ben ölümü son olarak görmüyorum mesela. yaşamı ve zamanı döngülerden ibaret olarak görüyorum. ölünce de içimdeki ruh de enerji de her neyse başka birşey olacak, ve zaten o zaman o şekildeyken algılayışım da bambaşka olacak. dönüşüm geçiricem çünkü. çok maddi baksak, toprağa karışacağım desem, yine benzer birşey, orada yine dönüşüme uğrayıp dünyaya karışmış olacağım. bu bilincim olmadığı için de öldüm ölmedim gibi bir düşüncem de olmayacak. yani her bakış açısından aslında olumlu birşey çıkarılabilir. yaşadığımız hayat tüm gerçekliğin binde biri olabilir ve sen bunun için boş yere sızlanıyor olabilirsin.

Bak arkadaşın görüşleri ne kadarda güzel ve mantıklı.

[psikolojikuye]

ölümden korkmak en hafif tabirle mantıksızlıktır..olan olacaktır..korkmak boşunadır..korkmak elde degil demek saçmadır..bi de fazla film izleme e mi