Arkadaşlar eşime bundan 1 ay kadar öncesinde majör depresyon tanısı konuldu ve ilaç kullanmaya başladı. Ben onun yanında olmak istedim ama o hep beni dışladı. Biz 19 yaşında üniversite yıllarımızda evlendik ve 9 yıldır sürdürüyoruz evliliğimizi. Eşimin her zaman beni sevdiğine inandım ve ona güvendim.Ben de onu hep sevdim. Yine 1 ay kadar öncesinde bana benimle 16 yaşında tanıştığını ve benden başka da kadınlar tanımak istediğini , artık bana aşık olmadığını, hayatında yeni heyecanlar istediğini ve tanıştığı insanlar olduğunu ancak birlikte olmadığını söyledi. Ben boşanalım o zaman dediğimdeyse yıkma yuvamızı ben hastalığımdan söylüyorum ve bunlar gerçek hislerim değil dedi ve bu konuşmayı ertelememizin daha uygun olduğuna karar verdik. Bunlaı söylemeden 1 gün önceyse ise benimle hiçbir şey yapmak istemediğini sadece arkadaşlarıyla vakit geçirmek istediğini söylemişti ve bir süredir de gerçekten benimle evde ya da dışarıda hiçbir şey paylaşmak istemiyordu. Bundan sonra bana sürekli beni sevdiğini, bütün isteğinin iyileşip benimle beraber olmak olduğunu söylemeye başladı.Yaklaşık 1 hafta öncesinde de kendimi iyi hissediyorum dediği için oturup konuştuk ve beni sevip sevmediğini bilmediğini seni seviyorum derken yalan söylediğini , bana karşı olan hislerinin evliliği yürütmeye yetecek kadar olmadığını söyledi. Cinsel birlikteliğimizden sonra bile ne hissettiğini sorduğumda sadece cinsel ihtiyaç olduğunu söyledi. Bunun üzerine ben tayinimi başka bir ilçeye aldırıp gideceğimi ve ondan ayrılacağımı söylediğimdeyse bir iki ay beklememi istedi ve 1 haftalık süre zarfında aynı çatı altında olduğumuz halde iletişimimiz çok azaldı ve yataklarımızı ayırdık , ama ben onun sevgisizliğine dayanamıyordum ve bekleyemedim , zaten bahsettiğim gibi hiçbir şekilde etkileşimimiz olmuyordu ve bu durum bizi daha büyük bir çıkmaza sürüklüyordu. Daha sonrasında konuştuğumuzdaysa evliliğin ona sıkıntı verdiğini, sorumsuz ve özgür bir hayat istediğini, bekar insanlar gibi yaşamak istediğini ve bana karşı hissiz olduğunu belki de kullandığı ilaçlardan böyle düşündüğünü söyledi. Ama benimle beraber hep neşesizken arkadaşlarıyla vakit geçirdiğinde gülüyor eğleniyordu. Ben o zaman ayrılalım dedim ve kendisi de kabul etti . 2-3 gün önce tayin işlemimi kesinleştirecektim ve bana gitme demek isteyip istemediğini gurur yapıp yapmadığını sordum çünkü sürekli bu kararı sen verdin diyordu .Hayır gurur yapmıyorum dedi .Sonradan pişman olmayasın dediğimde ise pişman olacağını, bir daha benim kadar onu mutlu edebilecek birini bulamayacağını , boşanacağımız için çok üzgün olduğunu ama şu anda hiçbir şey hissetmediğini söyledi. Ancak ben nette bir arkadaşıyla görüşmesini okuduğumda boşanıp kurtulacağını, gençlik yıllarının yandığını, yıllardır mutlu numarası yaptığını yazdığını gördüm. Yazdıklarını okuduğumu ona söylediğimdeyse ne hissettiğini bilmediğini, düşünemediğini, sürekli farklı ruh halleri içinde olduğunu söyledi. 1 hafta kadar sonra anlaşmalı boşanıyoruz. Bugün evden gitmesini istedim ve o ailesinin yanına gitti . Giderken de ona gitme demediğim için ve dediği gibi birkaç ay beklemediğim için sitem etti. Eşimin annesi bugün beni arayarak durumunun hastalıktan kaynakladığını düşündüğünü söyledi ve biraz daha beklememi rica etti. Ben neyin yalan neyin gerçek olduğunu şaşırmış durumdayım. Arkadaşlar sizce böyle bir durum depresyondan kaynaklanabilir mi? Lütfen çok acele yardımınıza ihtiyacım var çünkü bir hafta sonra boşanıyorum…
Bu arada kullandığı ilaçlar efexor, remeron ve zanax.
Bu arada kullandığı ilaçlar efexor, remeron ve zanax.
Yorum