Arkadaşlar merhaba her insanın sorunu olabileceği gibi benim de bu aralar çok ciddi anlamda sorunlarım var, sizlerin de görüşlerini almak istiyorum.
Ben üniversite öğrencisiyim, üniversitemiz başlayalı 1 ay kadar oluyor, her gün gidip geliyorum vs.
Bugün hiç de samimi olmadığım ama sınıfımızdan olan bir çocuk da yeni gelmiş yani bizim(benim) onu ilk görüşümdü benim samimi olduğum yanımda 2 tane arkadaş var, onlarında bu çocuk ile sohbetleri var yani selam vermeden geçmiyorlar ama çok da samimi değiller yani selamın aleyküm aleyküm selam hesabı.
Biz okulun dışında otururken bu çocuğu görünce bizimkiler ayağa kalkıp selamlaşıp tokalaştı, ben ise çocuğu aşırı özgüven sahibi ve psikopat birisi olarak görüyorum nitekim birkaç sohbetimizle bu durumun kanaatine vardım. Daha önceki yıllar 3-5 kelime sohbetimiz olmuştu o kadar ben selam vermek istemem ama yanımdaki arkadaşlar selam verince ben de mecbur kaldım diyebilirim.
İlk olarak "nabıyorsun hacı?" diyerek selamlaşıp tokalaşırken "İyi yakışıklı sen?" dedi ben burada takılmaya başladım. Aşırı özgüvenine bağladığım bu durum hiç hoşuma gitmedi rahatsız oldum dalga mı geçiyor diye düşündüm. Bu arkadaşımız beşiktaşlı ve üzerinde forması vardı. ben herhangi bir takım tutmuyorum. ben bu durumun altında kalmayayım diye içten içe kendimi yerken arkadaşlar maç muhabbeti açmıştı, inşallah yeneceğiz felan diyorken çocuk ben de "partizan taraftarı s...mezse" tabi diyerek bir hamlede bulundum. (bu arada beşiktaş düşmanı felan değilim boş muhabbet yapacaklar fikirlerini kendilerine saklasınlar ben bugün dört gözle bu maçı bekliyorum ve buradan da başarılar diliyorum beşiktaş'a iyi olan kazansın takım tutmam benim için farketmez orada arkadaş balıkesirspor'u tutmuş olsa da böyle bir şey diyecektim çünkü içim içimi yiyor çok kötü hissediyorum)
o da daha sonra "merak etme sen, çarşı sesini az da olsa çıkaracaktır" dedi ben bu sefer buna da aşırı derecede takıldım "merak etme sen" kelimesi daha ağırdı beni mahvetti kendimi değersiz hissettim, konuşamadım bittim çöktüm sabahtan beri 2 paket sigarayı bitirdim malesef.
derslerde o kadar not almıştım üzgünlükten hepsini de çöpe attım, hala da çok kötü hissediyorum kendimi değersiz hissediyorum o insana cevap veremediğim için ezemediğim için böyle oluyor takılmış durumdayım açıkçası
şimdi bu çocuk burada beni ezmiş mi oluyor, ezdiyse neler yapabilirim, bu durum psikolojik mi yoksa gerçekten ezildim mi, kendimi kötü hissediyorum nasıl çare olabilirim, lütfen yardımcı olun.
EK NOT: Aslında antidepresan kullanıyordum antidepresanlarla bir yere varılmaz bunu kullananlar iyi bilir bıraktım, kullandığım zamanlarda da böyle durumlar ile karşı karşıya kalıyordum açıkçası.
Şöyle söyleyeyim ben okul başladığından beri bu tarz şeyler beni derinden yaralıyor, stajdaki kız arkadaşımın söylemleri, sigara aldığım bakkalın konuşmaları,
en yakın ev arkadaşımın konuşmaları, kısacası bu tarz olayları hep yaşıyorum ve günüm berbat oluyor.
ancak bu çok aşırı oldu resmen intihara kadar sürükleneceğim gibi yaşama sevincim kaçtı resmen ağır geldi tamam öncekiler hafif hafif oluyordu bir şekilde atlatıyordum ama şundan korkuyorum bu çocukla yine karşılaşacağım yine böyle ezilmeler mi yaşayacağım korkusu büyükleştiriyor beynimdeki baskıyı.
Çok uzun yazdım farkındayım ama çok çaresizim buradan da belli oluyor zaten.
Ne yapmamı nasıl davranmamı önerirsiniz detaylı incelemeyen arkadaşlar ve bilgili arkadaşlardan yorum almak istiyorum nitekim böyle sorunlar şuanda ülkemizde çok fazla ve lütfen beni anlayan insanlar yardımcı olsun.
Ben üniversite öğrencisiyim, üniversitemiz başlayalı 1 ay kadar oluyor, her gün gidip geliyorum vs.
Bugün hiç de samimi olmadığım ama sınıfımızdan olan bir çocuk da yeni gelmiş yani bizim(benim) onu ilk görüşümdü benim samimi olduğum yanımda 2 tane arkadaş var, onlarında bu çocuk ile sohbetleri var yani selam vermeden geçmiyorlar ama çok da samimi değiller yani selamın aleyküm aleyküm selam hesabı.
Biz okulun dışında otururken bu çocuğu görünce bizimkiler ayağa kalkıp selamlaşıp tokalaştı, ben ise çocuğu aşırı özgüven sahibi ve psikopat birisi olarak görüyorum nitekim birkaç sohbetimizle bu durumun kanaatine vardım. Daha önceki yıllar 3-5 kelime sohbetimiz olmuştu o kadar ben selam vermek istemem ama yanımdaki arkadaşlar selam verince ben de mecbur kaldım diyebilirim.
İlk olarak "nabıyorsun hacı?" diyerek selamlaşıp tokalaşırken "İyi yakışıklı sen?" dedi ben burada takılmaya başladım. Aşırı özgüvenine bağladığım bu durum hiç hoşuma gitmedi rahatsız oldum dalga mı geçiyor diye düşündüm. Bu arkadaşımız beşiktaşlı ve üzerinde forması vardı. ben herhangi bir takım tutmuyorum. ben bu durumun altında kalmayayım diye içten içe kendimi yerken arkadaşlar maç muhabbeti açmıştı, inşallah yeneceğiz felan diyorken çocuk ben de "partizan taraftarı s...mezse" tabi diyerek bir hamlede bulundum. (bu arada beşiktaş düşmanı felan değilim boş muhabbet yapacaklar fikirlerini kendilerine saklasınlar ben bugün dört gözle bu maçı bekliyorum ve buradan da başarılar diliyorum beşiktaş'a iyi olan kazansın takım tutmam benim için farketmez orada arkadaş balıkesirspor'u tutmuş olsa da böyle bir şey diyecektim çünkü içim içimi yiyor çok kötü hissediyorum)
o da daha sonra "merak etme sen, çarşı sesini az da olsa çıkaracaktır" dedi ben bu sefer buna da aşırı derecede takıldım "merak etme sen" kelimesi daha ağırdı beni mahvetti kendimi değersiz hissettim, konuşamadım bittim çöktüm sabahtan beri 2 paket sigarayı bitirdim malesef.
derslerde o kadar not almıştım üzgünlükten hepsini de çöpe attım, hala da çok kötü hissediyorum kendimi değersiz hissediyorum o insana cevap veremediğim için ezemediğim için böyle oluyor takılmış durumdayım açıkçası
şimdi bu çocuk burada beni ezmiş mi oluyor, ezdiyse neler yapabilirim, bu durum psikolojik mi yoksa gerçekten ezildim mi, kendimi kötü hissediyorum nasıl çare olabilirim, lütfen yardımcı olun.
EK NOT: Aslında antidepresan kullanıyordum antidepresanlarla bir yere varılmaz bunu kullananlar iyi bilir bıraktım, kullandığım zamanlarda da böyle durumlar ile karşı karşıya kalıyordum açıkçası.
Şöyle söyleyeyim ben okul başladığından beri bu tarz şeyler beni derinden yaralıyor, stajdaki kız arkadaşımın söylemleri, sigara aldığım bakkalın konuşmaları,
en yakın ev arkadaşımın konuşmaları, kısacası bu tarz olayları hep yaşıyorum ve günüm berbat oluyor.
ancak bu çok aşırı oldu resmen intihara kadar sürükleneceğim gibi yaşama sevincim kaçtı resmen ağır geldi tamam öncekiler hafif hafif oluyordu bir şekilde atlatıyordum ama şundan korkuyorum bu çocukla yine karşılaşacağım yine böyle ezilmeler mi yaşayacağım korkusu büyükleştiriyor beynimdeki baskıyı.
Çok uzun yazdım farkındayım ama çok çaresizim buradan da belli oluyor zaten.
Ne yapmamı nasıl davranmamı önerirsiniz detaylı incelemeyen arkadaşlar ve bilgili arkadaşlardan yorum almak istiyorum nitekim böyle sorunlar şuanda ülkemizde çok fazla ve lütfen beni anlayan insanlar yardımcı olsun.
Yorum