bişeyi farkettim. sorun her zaman işlerin ters gitmesi değil. sorun bazen iyi bişeylerin olmaması. hiçbişeyin olmaması.. hayatla ilgili boş bi sayfaya bişeyler yaz deseler.. depresyondan başka yazacağım bişey olmaz. o olmasa hiçbişey olmaz. insanı hayata bağlayacak, hayatı güzel kılacak, güzeli geçtim yaşanabilir kılacak bişeyler olmalı. ben dört yıldır depresyon hastasıyım. dört yıl.. kaç gün yapar 4 365 den.. neyse işte. hiçbirinin bi diğerinden farkı yok. özel bi tarafı yok. anlatmaya çalıştığım hayattan uzak kaldığım.. yaşıyormuş gibi yaptım, şimdi oturup kim diğerlerine laf anlatacak dedim. öyleydi zaten, depresyon varsa, gidebileceğin ne bi arkadaş oluyor, ne de o seninle beraber olmadan yapabileceğin güzel küçük bişey.. hayatta en çok sevdiğiniz şey anathema varisi yeni amatör gruplar keşfetmek, onları dinlemek, bi dizi ya da bi filmde bi karaktere aşık olup, bi diğerine üzülmekse hayattan kopuyorsunuz demektir. ya da sınıfı zor geçiyorsanız. ya da arayabileceğiniz kimse yoksa. ama hayattan koptuğunuzu asıl bunları yapma ihtiyacı duymadığınızda hissediyorsunuz..
off uzar gider bu. insanlar neden yaşıyor arkadaşlar? bakın ben intihar edebilirim. mesela yani. ama bu illa bir şeylerin kötü gittiği anlamına gelmez. insanı boşluk da delirtiyor. insanları hayata bağlayan şey ne.. hayat ne? siz ne anlıyorsunuz?
off uzar gider bu. insanlar neden yaşıyor arkadaşlar? bakın ben intihar edebilirim. mesela yani. ama bu illa bir şeylerin kötü gittiği anlamına gelmez. insanı boşluk da delirtiyor. insanları hayata bağlayan şey ne.. hayat ne? siz ne anlıyorsunuz?
Yorum