Aranızda boşanan ya da bunu düşünen arkadaşlar var mı?!!!!

[mavi mavi]

merhaba arkadaşlar..Benim bu sorum boşanan arkadaşlara yada evlilliğinde sorun olduğu halde boşanmayıp devam ettirmeye çalışan arkadaşlarıma olacak...

Boşandığınızda pişman oldunuz mu yoksa boşanmakla sıkıntılardan kurtulmakla daha mı iyi yapmışım diye düşündünüz?..Yada evliliğinde büyük sorunlar olup devam ettiren,yürütmeye çalışan arkadaşlar fikirlerini yazarsa sevinirim..teşekkürler..

[ranil]

benim eşimle sorunlarım oldu ..
genellikle "bu kapıdan gelinlikle çıkan kefenle girer "düşüncesiyle büyütüldüğümüz için bede kefen giymek istemedim .
ve mücadele ettim..
iyi mi oldu ..evet 13 sene sonra eşim düzeldi..
çocuklar bahane oldu ..ama ben şuna karşıyım ..çocuklara bak ben senin için katlandım lafına ..
çocuğu suçlu pozisyonunda bırakıyoruz ..içimdensöyledim tabi bir aralar ..
eşim iyileşip de sorumlulukları bende alınca ..ah dedim ben neyimm..ne oldum şimdi..ohh ne rahatmış böyle ..
tabiki böcekler gibi yan yattım ..4 aya yakın kalkamadım ..
ha ne yaptım kendime yaptım ..rahatsızlandımm.
evliliğim sorunlu olduğu halde bırakmadım ..şükür şimdi iyi..
ama bu her aşilede böyle olcak diye bir şey yok ..
şiddet varsa ve çocuk varsa ve bunlardan etkileniyorlarsa ..bunu düşünmek lazım ..
şimdi diyorumki iyiki boşanmamışım ..

[mavi mavi]

benim eşimle sorunlarım oldu ..
genellikle "bu kapıdan gelinlikle çıkan kefenle girer "düşüncesiyle büyütüldüğümüz için bede kefen giymek istemedim .
ve mücadele ettim..
iyi mi oldu ..evet 13 sene sonra eşim düzeldi..
çocuklar bahane oldu ..ama ben şuna karşıyım ..çocuklara bak ben senin için katlandım lafına ..
çocuğu suçlu pozisyonunda bırakıyoruz ..içimdensöyledim tabi bir aralar ..
eşim iyileşip de sorumlulukları bende alınca ..ah dedim ben neyimm..ne oldum şimdi..ohh ne rahatmış böyle ..
tabiki böcekler gibi yan yattım ..4 aya yakın kalkamadım ..
ha ne yaptım kendime yaptım ..rahatsızlandımm.
evliliğim sorunlu olduğu halde bırakmadım ..şükür şimdi iyi..
ama bu her aşilede böyle olcak diye bir şey yok ..
şiddet varsa ve çocuk varsa ve bunlardan etkileniyorlarsa ..bunu düşünmek lazım ..
şimdi diyorumki iyiki boşanmamışım ..

cevabın için teşekkür ederim ranil benim çocuğum yok şuan..bu evden gelinlikle çıkan kefenle girer sözü konusunda annem başımın üstünde yerin var herzamn gel diyo..hatta ben boşanırsam başka eve çıkmak istiyorum..küçük bi eve..annem kesinlikle olmaz diyor..işte ebnimde ailemde geçmişte çok ailevi sorunlar oldu ve başka durumlar var oyüzden anne evine geri dönmek bir yanımı korkutuyor açıkcası..

[mavi mavi]

özel msj atıyorum

merhaba forte donna nasılsın canım?..tamma bekliyorum özel mesajını saol )

[yalnızcaaslı]

Ben 2 yıl önce evlendim. 8 yıllık bir birliktelikten sonra en sonunda evlendim derken 2 ayda terk edildim. Psikolojim tamamen yok oldu. 4.ayımda ailemin yanına postalandım. Üstelik annesi ile yaşamayı bile kabul etmiştim belli bir süre dahi olsa. Ama hayat işte bu, hiç güven olmuyor kimseye. Adeta ortada bırakıldım. İşimden ayrıldım o dönem...Çok kötü günler yaşadım...geçen kadınlar gününde beni bırakan insanın isteğini yerine getirdim, boşandım.O sırada tekrar işe başlamıştım. Ayakta kalmaya çalışıyorum şimdi. Bütün hayallerim yıkıldı.Nasıl geri gelecek umudum bilmiyorum...Ama bu kadar da yaşamayı başarabiliyorsam bile gayet iyidir diye düşünüyorum. Günden güne yok olan umutlarımı geri döndürmeye çalışırken; nerden başlayacağımı bilemiyorum çoğu zaman. ama bu aşamada olmam bile bir mucize... Evlenmek, çok dikkat edilmesi gereken bir konu bence. Güvenmek de öyle tabii...Ama şunu çok iyi anladım ki kendimden başka kimseye güvenmiyorum..Her an herkes beni terk edecek gibi geliyor..Belki fobi oldu bu bende, fakat hayata böyle bakmak ta bir bakıma insanın kendi gardını alarak yaşaması adına güzel bence...

[mavi mavi]

Ben 2 yıl önce evlendim. 8 yıllık bir birliktelikten sonra en sonunda evlendim derken 2 ayda terk edildim. Psikolojim tamamen yok oldu. 4.ayımda ailemin yanına postalandım. Üstelik annesi ile yaşamayı bile kabul etmiştim belli bir süre dahi olsa. Ama hayat işte bu, hiç güven olmuyor kimseye. Adeta ortada bırakıldım. İşimden ayrıldım o dönem...Çok kötü günler yaşadım...geçen kadınlar gününde beni bırakan insanın isteğini yerine getirdim, boşandım.O sırada tekrar işe başlamıştım. Ayakta kalmaya çalışıyorum şimdi. Bütün hayallerim yıkıldı.Nasıl geri gelecek umudum bilmiyorum...Ama bu kadar da yaşamayı başarabiliyorsam bile gayet iyidir diye düşünüyorum. Günden güne yok olan umutlarımı geri döndürmeye çalışırken; nerden başlayacağımı bilemiyorum çoğu zaman. ama bu aşamada olmam bile bir mucize... Evlenmek, çok dikkat edilmesi gereken bir konu bence. Güvenmek de öyle tabii...Ama şunu çok iyi anladım ki kendimden başka kimseye güvenmiyorum..Her an herkes beni terk edecek gibi geliyor..Belki fobi oldu bu bende, fakat hayata böyle bakmak ta bir bakıma insanın kendi gardını alarak yaşaması adına güzel bence...

merhaba aslı,öncelikle başına gelenlere çok üzüldüm..8 yıllık birliktelik dedin ya orda benim fikrimi dile getirdin bi açıdan..benim ilişkim yani evlendiğim kişiyle olan ilişkim 10 yıl sürmüştü..sonrada evlendik..2,5 senede evlilik sürdü...bu süredede en az 4,5 kere ayrılıp barıştık..ve hem kendi ilişkimde hem başka uzun ilişkilerde gördüm ki bi ilişkiyi uzatmak çok yanlış..hele böle bizim gibi 8,10 sene uzatmak çok büyük hataymış..en fazla 3 sene sonra evlenmek yada bi şekilde yolunu çizmek gerekiyor..inan bana uzun ilişkilerin hepsinde bu tarz sorunlar var..çok duydum ben böle..bizim hatamız burada olmuş biraz..

senin durumunada çok üzüldüm aslı..kimbilir snein için nekadar zor olmuştur..aile evine dönmk sonra terkedilmek,işten ayrılmak hepsi çok zor ki sen hepsini bir anda yaşamışsın..ama emin ol sne çok güçlü ve çok cesaretli biriymişsin ki hala ayaktasın..gazetede bi yazı okumuştum..insanın hayatında travma etkisinde olan yani insanın hayatını mahveden,psikolojisini rahatlıkla bozacak olan 3 büyük olay varmış..biri ölüm iki boşanma üçüncüsü de tecavüz..boşanmada travma olaylarının arasında geçiyor..çok zor..bir desteğe ihtiyacın olursa ben hep burdayım,derdini seve seve dinlerim

[sahıyyraa]

annem boşandı benimde 29 yıl evliliğin ve 5 çocuğun ardından. ilk kavgaları bana hamileyken olmuş ve annem evi terketmiş. sonra barışmışlar. birde 25 yıl önce evi terketmişti. 10 yaşındaydım o zaman çok zor gelmişti ev işleri faln ve kardeşlere bakması. bizim okula devam edebilmemiz için annem eve dönmüştü. bütün kavgararımız mahalleye naklen yayın olurdu. hep ha düzelir yaşlanınca geçer gibi şeylerle avutulmaya çalıştı annem ve o kefenle dönersin zihniyetiyle. işsiz annem anneannemler eve gelme kabul etmeyiz deyince kadın sığınma evine gitmeye karar verdi. (çocuklardan hepimiz işsizdik.) dilekçesine cevaben eve valilikten görevliler geldiğinde anneannem de varmış. bulunduğumuz şehirde kadın sığınma evi olmadığından başka şehire gideceğini anlayınca anneannem boş ev var gel çocuklarınla kal demiş. şu anda boşandı annem ve temyize gönderildi karar. bekliyor bakalım. ilk başlarda çok zor oldu. elimizde 1 liranın bile olmadığı günler. ama huzurluyduk. sanki annem değil de hepimiz boşanmıştık. annem şu an keşke daha önce boşansaymışım diyor.babamın yeniden evleneceğini duyunca içi cız etmedi mi etti ama sadece bneim kazandıklarımı başkalarına yedirecek yazık emeklerime diye üzüldü. bakalım ne olacak ama kesinlikle çok huzurlu.

[mavi mavi]

@ mavimavi özel msjım gelmedi mi?

@aslıcım sebep neydi?niye terketti adam?

geldi canım...ben de cevap yazdım geldi mi?

[yalnızcaaslı]

çok teşekkür ederim mavi mavi Allah razı olsun senden. İnan çok kötü günler yaşadım ve hayatım nasıl düzene girecek bilmiyorum.Gerçi herkes çok iyisin diyor. İşime kendimi adapte ettim sadece iş düşünüyorum. Ve içimdeki tek şey onun bir gün muhtaç olduğunu görmek, tek isteğim bu. Bu biraz bencillik gibi görünse de inanın isteğim bu. Beddua asla değil bu. Sadece haketmediğim şeyleri ben ne kadar kötü olsam dahi ki olduğumu düşünmüyorum hiçbir genç kıza yapılmaması gereken şeyleri yaşamamdan dolayı bu hislere sahibim. Ve yediremiyorum kendime. Onun için yapmadığım şey yoktu. Ailesi yanında değilken ben yanındaydım. Bunu herkese derdi.Ama yalan herşey, mutluluk ta yalan bunu anladım ben. Dırdır vırvırın bedduan çekemem ben seni diye mesaj yolladı ve bitti o günden sonra. evine gelmemesi nedeniyle sadece ailesi dahi bizi birleştirmeye çalışıyordu, sanki ben herkese onu şikayet etmişim gibi bana cephe almıştı.Senin yüzünden rezil oldum herkese, beni herkese rezil ettin dedi, zaten evden ben ayrılır ayrılmaz hiç kullanmadığım beyaz eşyaları sattı, bana ablasından haber geldi. O noktada ben işte işten ayrıldım, delirme aşamasına geldim. İzmir'e gittim. Ankara'da duramadım dahi.İlk ay ilaç kullandım psikoloğum vardı. Ama baktım hergün uyuyorum kendi kendime bıraktım. 1 ay bile kullanmadım tam. Anlıcağınız, hayallerimi bile bana yaşatmadan kendimi kapının önünde buldum. Kendi evim bile olmadı benim. Neyse vaktinizi almayayım fazla.

Sebep neydi demişsiniz yukarıda biraz değindim...Beni suçladı diye ama eve evlendiğimizde eve hiç gelmedi nerdeyse. İlk ay işi var diye anlayış gösterdim. Sonra bi baktım arkadaşımdayım gelmicem demeler. Düşünmem lazım bilmiyorum demeler.Ailesini araya koyduk. Ama ona da cevap vermiyor. Kötü görmeye başladı beni.İkinci aydan sonra zaten hiç gelmedi.Evde her gece ağlayan biri olarak geçti günlerim. Yalvardım gelmesi için ama nafile...

[mavi mavi]

annem boşandı benimde 29 yıl evliliğin ve 5 çocuğun ardından. ilk kavgaları bana hamileyken olmuş ve annem evi terketmiş. sonra barışmışlar. birde 25 yıl önce evi terketmişti. 10 yaşındaydım o zaman çok zor gelmişti ev işleri faln ve kardeşlere bakması. bizim okula devam edebilmemiz için annem eve dönmüştü. bütün kavgararımız mahalleye naklen yayın olurdu. hep ha düzelir yaşlanınca geçer gibi şeylerle avutulmaya çalıştı annem ve o kefenle dönersin zihniyetiyle. işsiz annem anneannemler eve gelme kabul etmeyiz deyince kadın sığınma evine gitmeye karar verdi. (çocuklardan hepimiz işsizdik.) dilekçesine cevaben eve valilikten görevliler geldiğinde anneannem de varmış. bulunduğumuz şehirde kadın sığınma evi olmadığından başka şehire gideceğini anlayınca anneannem boş ev var gel çocuklarınla kal demiş. şu anda boşandı annem ve temyize gönderildi karar. bekliyor bakalım. ilk başlarda çok zor oldu. elimizde 1 liranın bile olmadığı günler. ama huzurluyduk. sanki annem değil de hepimiz boşanmıştık. annem şu an keşke daha önce boşansaymışım diyor.babamın yeniden evleneceğini duyunca içi cız etmedi mi etti ama sadece bneim kazandıklarımı başkalarına yedirecek yazık emeklerime diye üzüldü. bakalım ne olacak ama kesinlikle çok huzurlu.

merhaba sahıyra..öncelikle başına gelene çok üzüldüm,.çok geçmiş olsun..

bence annen boşanmakla iyi yapmış..evdeki huzur çok önemli..huzur olmayınca insnaın hayatı kabusa dönüyor..senin de dediğin gibi sizde rahat etmişsinizdir..

inşallah güzel günler sizi bekliyor,sıkma canını

[yalnızcaaslı]

Bu arada sen de en iyi kararı iyi düşünerek ver mavimavi. Hayat çok zor. Ve sende bunu başarabilirsin. Aileyi problem etme , ben iyi ki ailem var yanımda diyorum onlar olmasaydı şimdi aslı diye biri hiç olmayacaktı belki de...Çok teşekkür ederim desteğin için ayrıca.İnan kimse yanımda olmadı ailemden başka.Bu arada fotoğrafın en sevdiğim sanatçı evanescence'e ait.Çok beğendim...

[mavi mavi]

çok teşekkür ederim mavi mavi Allah razı olsun senden. İnan çok kötü günler yaşadım ve hayatım nasıl düzene girecek bilmiyorum.Gerçi herkes çok iyisin diyor. İşime kendimi adapte ettim sadece iş düşünüyorum. Ve içimdeki tek şey onun bir gün muhtaç olduğunu görmek, tek isteğim bu. Bu biraz bencillik gibi görünse de inanın isteğim bu. Beddua asla değil bu. Sadece haketmediğim şeyleri ben ne kadar kötü olsam dahi ki olduğumu düşünmüyorum hiçbir genç kıza yapılmaması gereken şeyleri yaşamamdan dolayı bu hislere sahibim. Ve yediremiyorum kendime. Onun için yapmadığım şey yoktu. Ailesi yanında değilken ben yanındaydım. Bunu herkese derdi.Ama yalan herşey, mutluluk ta yalan bunu anladım ben. Dırdır vırvırın bedduan çekemem ben seni diye mesaj yolladı ve bitti o günden sonra. evine gelmemesi nedeniyle sadece ailesi dahi bizi birleştirmeye çalışıyordu, sanki ben herkese onu şikayet etmişim gibi bana cephe almıştı.Senin yüzünden rezil oldum herkese, beni herkese rezil ettin dedi, zaten evden ben ayrılır ayrılmaz hiç kullanmadığım beyaz eşyaları sattı, bana ablasından haber geldi. O noktada ben işte işten ayrıldım, delirme aşamasına geldim. İzmir'e gittim. Ankara'da duramadım dahi.İlk ay ilaç kullandım psikoloğum vardı. Ama baktım hergün uyuyorum kendi kendime bıraktım. 1 ay bile kullanmadım tam. Anlıcağınız, hayallerimi bile bana yaşatmadan kendimi kapının önünde buldum. Kendi evim bile olmadı benim. Neyse vaktinizi almayayım fazla.

Sebep neydi demişsiniz yukarıda biraz değindim...Beni suçladı diye ama eve evlendiğimizde eve hiç gelmedi nerdeyse. İlk ay işi var diye anlayış gösterdim. Sonra bi baktım arkadaşımdayım gelmicem demeler. Düşünmem lazım bilmiyorum demeler.Ailesini araya koyduk. Ama ona da cevap vermiyor. Kötü görmeye başladı beni.İkinci aydan sonra zaten hiç gelmedi.Evde her gece ağlayan biri olarak geçti günlerim. Yalvardım gelmesi için ama nafile...

rica ederim nedemek aslı bana herzaman sıkıntını anlatabilirsin,seve seve dinlerim

öncelikle sen çok güçlü birisin emin ol çok kısa sürede toparlanmışsın..inan başkaları bukadar kısa sürede toparlanamıyo.oyüzden emin ol sen çok güçlü bi şekilde atlatmışsın.

bide sana bişi diyimmi asla,inan öyle birinden kurtulmuşsun..inan boşaamakla kurtulmuşsun böle biri şuan iyi olsa bikaç yıl sonra saha hayatı zehir ederdi..belki şuan acı çekiyosun,öfke duyuyosun haklısında ama inan bikaç yıl geçince böle birinden kurtulmuşum diye sevineceksin..oyüzden cabnını hiç sıkma..acı günlerim geçici deyip kendine telkin ver..düşünsene daha evililiğin ilk zamanında eve gelmeyen biriyle evlilik yaşanırmı,yaşansada eziyetten öteye gidermi...inana ilerde şükredeceksin iyiki boşanmış diye..

buarada yaşın kaç aslı,belki tekrar evlenirsin..busefer seni hak eden biriyle )

[sahıyyraa]

zaten yıllardır biz anneme boşan diyorduk. O da senin okulun bitsin. kardeşinin okuluı bitsin derken artık dayanamadı. en küçük kardeşim konuşmamaya başlayınca hepinizin psikolojisi bozulacak gidelim dedi ve bence çok önemli ve cesur bir karar aldı.
yalnızcaaslı. bizde babamın yaşadığımız zor günlerin aynısını yaşamasını istedilk ilk zamanlar çünkü hiç parasız pulsuz ayrıldık her şey babamda kaldı. tarlada çalıştık ellerimiz patladı ama o huzur hiç bir şeye deymiyor. sadece yaşadığın acıları o da yaşasın seni anlasın istiyorsun. babamı daha sonra sokakta ağlarken gördüğümüzde hiçte mutlu olmadık. ama daha çok ağlasın dedik içimizden. şimdi gitmeiyoruz yanına zaten gittiğimizde kovmuştu. ama yine de atılmıyor.

[mavi mavi]

Bu arada sen de en iyi kararı iyi düşünerek ver mavimavi. Hayat çok zor. Ve sende bunu başarabilirsin. Aileyi problem etme , ben iyi ki ailem var yanımda diyorum onlar olmasaydı şimdi aslı diye biri hiç olmayacaktı belki de...Çok teşekkür ederim desteğin için ayrıca.İnan kimse yanımda olmadı ailemden başka.Bu arada fotoğrafın en sevdiğim sanatçı evanescence'e ait.Çok beğendim...

çok doğru diyosun aslı..aile çok önemli..işte ben geçmişte ailevi sorun yaşadım ondan ailemin yanına geri dönmeye korkuyorum,bide ebnim büyük abimle ilgili sorunum var oda korkutuyo ebni..böle işte..ama tabia ailemi çok da seviyorum tabiki canlarım onlar benim

aslı buarada bana özelden de yazabilirsin,herzaman derdini dinlerim )

buarada evanenscence yi seviyomusun,bende çok severim onu

[mavi mavi]

zaten yıllardır biz anneme boşan diyorduk. O da senin okulun bitsin. kardeşinin okuluı bitsin derken artık dayanamadı. en küçük kardeşim konuşmamaya başlayınca hepinizin psikolojisi bozulacak gidelim dedi ve bence çok önemli ve cesur bir karar aldı.
yalnızcaaslı. bizde babamın yaşadığımız zor günlerin aynısını yaşamasını istedilk ilk zamanlar çünkü hiç parasız pulsuz ayrıldık her şey babamda kaldı. tarlada çalıştık ellerimiz patladı ama o huzur hiç bir şeye deymiyor. sadece yaşadığın acıları o da yaşasın seni anlasın istiyorsun. babamı daha sonra sokakta ağlarken gördüğümüzde hiçte mutlu olmadık. ama daha çok ağlasın dedik içimizden. şimdi gitmeiyoruz yanına zaten gittiğimizde kovmuştu. ama yine de atılmıyor.

annen gerçekten çok cesur bir kadınmış helal olsun ona..sizi de düşünmüş,ki dediği gibi eğer evliliğe devam etmiş olsa siizn psikolojiniz bozulurdu busefer..iyi yapmışsınız..

anlattığında da haklısın mesela aslının duurmundaki gibi insan karşısındaki insnaın acı çekmesini,zor durumda olduğunu görmek istiyor...çünkü haksızlık yapanın da acı çekilmesi isteniyor..ama snaki bu hayatta biz gibi iyiler sürünüyor ne dersin ) kötülere bişi olmuyor yada oluyor biz görmüyoruz