Duyuru

Collapse
No announcement yet.

Yeni doğmuş bebeğim var, eşim evi terk etti

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • Yeni doğmuş bebeğim var, eşim evi terk etti

    Umarım yol gözterecek biri çıkar. Eşimle yaklaşık 10 yaş fark var aramızda. Tanıştığımızda ben evliliği çok fazla düşünmüyordum. Biraz çıktık. Eşim beni çok sevdi. 'senden ayrılırsam kendimi öldürürüm' diyecek kadar çok sevdi. Ve ben o sevginin de hatrına evlendim. Onun ailesine yakın bi ev tuttum. Açıköğretim okuması için kurslara gönderdim. Üniversite hazırlık kitaplarını bile nişanlıyken ben aldım. Evlendik. Daha il günlerde en ufak şeylerden kavga çıkarıyordu. O kadar sinirliydi ki apartmana rezil olduk Başka bir yere taşındık. Yine ailesin çok yakın bir yere.Benim ailem 600 kilometre uzakta bu arada. Kavgalar yine sürdü. Ama benim de hatalarım oldu. Onun şahsına karşı değil ama bir takım maddi hatalar yaptım para kaybettim. Fakat onun hiç bir şeyini eksik etmedim. Beni çk kıskanıyordu. Bunu hep sevgisine yorardım. O kadar şey yapmama rağmen 'bana ilgi göstermiyosun' diye yakınırdı. Sonra bizden tam 90 kilometre uzakta olan abim ve yengemi düşman edindi. Öyle ki 'sana ne yapıyorlar' dediğimde bana, 'sen onları kayırıyosun da beni atıyosun' diye kavga etti benimle. hatta 'onları arayıp küfredeceksin' diycek kadar ileri gitti.

    Velhasıl, anlatacak çok şey var ama uzamasın konu. Bi gün sebepsiz kavga etti. Öyle ki ben işten geldim, 'Sana eve gelme' demedim mi diye yakama yapıştı. Ben de o kadar sinirlendim ki iki tokat attım. Oysa her kavgada kaçmak, başka odaya geçmek isterdim, arkamdan gelip devam ederdi. Dışarı çıkmak isterdim kapının önüne geçip 'konuşcaksın gidemezsin' derdi. Avazı çıktığı kadar bağırırdı.

    En son o tokattan sonra babasını aradım. Babası da sorunu konuşmak yerine 'boşanın o zaman' dedi. Kız gitti evden hamile hamile. 3 gün önce doğum yaptı. Ben bütün masraflarını karşıladım. Bebeğimin her türlü ihtiyacını giderdim Hastanede bi kere öpebildim ve alıp gittiler. ne zaman ihtiyacı olsa arıyor ve ben herşeye evet diyorum. Bir şeyler düzelir diye. Ama bebeğimi özlüyorum, göremiyorum. Babalık başkaymış. İçim yanıyor ne yapacağımı bilmiyorum. Biri bi yol göstersin Allah aşkına. Resmen zulmediyorlar.

  • #2
    Peki eşin neden sonra böyle oldu, flört döneminizde kavgalarınız olmuyor muydu, evlilikten hemen sonra sinirli bir hale büründüyse acaba seninle paran için evlenmiş olabilir mi?
    Her şey güzel olacak...

    Yorum


    • #3
      bir uzmanda yardım almanızda yarar var eşiniz anlattınız gibi biriyse ruh sağlığı yerinde olmıyabilir
      Hayatta yapabileceğiniz en büyük hata,
      sürekli bir hata daha yapacağımız KORKUSUDUR!

      Hayat budur.Onu hissedin , onu yaşayın ve ondan hoşnut kalın .

      Yorum


      • #4
        Öyle zengin biri falan değilim. Açıkçası ben onun sarılmasında bile o sevgiyi hissediyordum. Aslında gitmesi falan değil asıl mesele. Biz bir yuva kurduk. Her yuvada olumlu olumsuz dönemler olur, olabilir. Önemli olan mücadele etmek. Beni şu an yaka şey bebeğim. Onu koklayamamak. Öyle ki telefon ediyorum, en azından boşanacaksak da bi düzene sokalım şu işi diyorum. Bebeğimi nasıl görebileceğimi söyle diyorum. Cevap bile vermiyor. O arasa ulaşamasa bana, burnumdan getiriyor. En kötüsü ailesi çıkıp bi kez benle konuşmadı ne oldu diye. Ne duydularsa ondan duydukları ve ben ailemi ta memleketten getirtip oraya gönderdim. Yüzlerine bile bakmadılar. Oysa istemeye sadece bi kez formalite icabı gitmiştik. Çocuğumu özlüyorum arkadaşlar. İşim gücüm var, elim yüzüm düzgün. Bende vazgecip gidebilirim ama o sabiye böyle bi kötülük yapamıyorum.

        Yorum


        • #5
          ben ilk bakışta bayan taraf olarak sizi görüyordum ama sonlara doğru farkettim... hamilelik döneminde sıkıntılı olabiliyor bayanlar özellikle menstrual sendrom yaşıyorsa sana karşı olumsuz olması normal tabi bir uzmana görünmek lazım ilaç kullanarak bunu aşabilir ama sürekli böyleyse sorunun temeline inmek lazım...

          KuzuZade
          Derdest etti gönlümü serabınla gelen nazarın, n'ola ki aslına rücu etse suret-i nigarın..BeyZade
          BEYNİNİZİ değiştirin , HAYATINIZ değişsin... ( Dr. Daniel G. Amen )
          Psikiyatrik rahatsızlığı olan bu kitabı okusun etkili çözüm bulacaksınız. !

          Yorum


          • #6
            bak bu işin hukuki yolları var ben avukat diğilim ama üzülmek çare olmuyo git bir avukata bu durumu anlat senin çocuğunu kendi keyiflerine göre sana göstermemezlikler yapamazlar sen avukata git bu sorunlarını anlat o sana yardımcı olur
            Hayatta yapabileceğiniz en büyük hata,
            sürekli bir hata daha yapacağımız KORKUSUDUR!

            Hayat budur.Onu hissedin , onu yaşayın ve ondan hoşnut kalın .

            Yorum


            • #7
              Bu tür olaylarda ezilen taraf genelde kadınlar olur burada tersi olmuş sen üstelersen diş gösterirsen hakkını ararsan belki seni anlayabilir sus pus durunca hiç düşünmezler, tabi dozunda yapmak şartıyla git kapısına dayan çocuğunu görmek istediğini söyle sen niye mağdur oluyorsun gerkirse zorla al, polis gelsin o düşünsün şu an mahkemelik bir şey yok siz hala karı kocasınız onun senden çocuğunu kaçırma hakkı yok git al çocuğunu ttabi sinirli biriyim diyrosan hiç girme bu işe daha kötüsü olabilir kendine hakim olman lazım.
              Her şey güzel olacak...

              Yorum


              • #8
                Benim için, beni dövdü, bana kötü davrandı vs. gibi suçlamalarda bulunuyor. Ailesi de buna inanıyor. Çelişkiye bakın ki benimle beşik almaya, bebek arabası almaya, bebek ihtiyacı almaya geliyor. Beraber gidiyoruz. Geziyoruz. Acıktım diyor yemek söylüyorum. Hastaneye beraber gidiyoruz vs. soru şu: bir bayan kendisine zulmedildiğini iddia edip te o insanla çıkıp gezer mi? ikinci soru: bir aile buna inanır da o adamın yanına kızını gönderir mi.

                Sorunun temeli nedir bilmiyorum. Artık o kadar bıktım ki arkadaşlar. Beş aydır tek bi akrabamın tek bi arkadaşımın olmadığı yerde oturuyorum. İşten geliyorum yemek yok. Sabah işe gitcem kahvaltı yok. Yapsam her zaman vakit bulamıyorum. Oysa istanbulda bi çok akrabam var. abilerim var. eşim için buraya geldim ben. çıkıp gitsem bebeğimi hiç göremeyeceğim. Mahkeme olsa evi taşıdığım için suçlu olacağım. Diyorum ailesine. Kızınızın psikolojik sorunu var diyorum ama onlar da bana aynısnı diyor. Diyorum ki beraber gidelim, ya da ben gideyim siz de yanımda olun görün diyorum. Bizene diyorlar. Şaşırdım, bıktırdılar hayattan.

                Yorum


                • #9
                  Arkadaş bunları buraya yazman seni rahatlatır ama git kızın anasına babasına söyle psikolojin bozulursa işinden de olursun kendini yıpratma.
                  Her şey güzel olacak...

                  Yorum


                  • #10
                    oncelikle olanlara uzuldum.allah yardimcin olsun kardesim.bence sunu dene, kadini bir gun yine bebek icin alisverise diye cagir.oncesinde gorustugun durumu anlattigin bir psikologa gotur.biraz zorla ve ani olacak ama onu doktorla gorusturup tedaviye ikna etmeye calis.hersey kadinin psikolojisinin bozuk olmasindan kaynaklaniyo.bu isi polisle mahkemeyle cozmeye calisirsan kadin sana iyice dusman olacaktir.bunu bir dene.psikiyatristler nasil onu konusmaya goturecegin konusunda sana daha profesyonelce yardim edeceklerdir.belki esin sana birgun tesekkur edecektir onu bu durumdan kurtardigin icin.
                    Gözlerinin icine baska hayal girmesin:105:

                    Yorum


                    • #11
                      bence de sıkıntılı günler geçiriyor olabilir. bi arkadaşım doğum yaptıktan sonra bebeğini aylarca kucağına almamış kocası ve bebeğinden nefret etmişti. ta ki psk yardım alana dek

                      Yorum


                      • #12
                        Çok üzüldüm yaa. Allah yardmcnz olsun.
                        her insan çekeceği çileye aşıktır..:54:

                        Yorum


                        • #13
                          konuyu ilk okudğumda bunu yazanın bir kadın olduğunu düşünmüştüm çünkü bu durumdan daha çok kadınlar şikayetçi tabi erkeklerin de başına gelebiliyor bu tarz durumlar. karınız oldukça memnuniyetsiz bir insanmış, psikolojik sorunları varsa sorununuz çözümlenebilir ama kişilik yapısı böyleyse değiştirmeniz çok zor. bir bebeğiniz var onun da bir anne olarak fedakarlık yapması gerekiyor. zor bir durum umarım aşabilirsiniz sorunlarınızı.

                          Yorum


                          • #14
                            sana söyleyeceğim şey, daha evliliğe hazır olmamış biri ile evlenmişsin. evlenmek için çok sevmek yeterli değildir. aşırı ilgi talebi, aşırı talepkar tutumlar eşinizin bu sürece hazır olmadığının bir göstergesidir.

                            evliliğinize gelince. bu sorunları yaşayan kişiler tanıdım. zamanla kimileri çözdü. kimileri çözemedi bu problemi.

                            kadınlar kendilerine zaman verilsin isterler, bazı şeyleri netleştirmek için akıllarında. daha saydam ve daha sağlıklı bir kafa ile, kimse karışmadan düşünmek isterler. sanırım öyle bir dönem geçiriyor eşiniz.

                            bebeğe yaptığın tüm masrafları karşılaman çok iyi bir davranış. fakat çizgiyi de koruman lazım. bebeği sana karşı bir koz gibi kullanmalarına da izin verme.

                            tavsiyelerime gelince. biraz süre ver eşine. şöyle 3 ay yeterli, bilemedin 6 ay. tabi bu ayrıldığından sonra başlamış olan süre. başlangıcı o olsun. hala bir kıpırtı, bir net tutum yoksa eşinde, eşinle yüzleş. ayrılacaksanız ayrılın ve ya birleşin. bunu net kararlaştırın. acabalar kalmasın aklında. dialoğu hiç bir zaman kesmeyin.
                            ... ve ruhunun ilhamını dinledi insan. Sonuçlara razı olmak şartı ile istediğini seçmekte ve şeçtiğini yapmakta özgürsün....

                            Yorum


                            • #15
                              Yazdıklarınıza bakarsak eşinizin sadece psikolojik problemleri var demek yetersiz kalır.O zaman eşinizin ailesininde ruh saglıgı bozuk kanaiti ortaya çıkar bence.Birçok yuvası dagılmak üzere olan eşler gördüm.Ama çocuk sahibi olduklarında evliliklerini çocuklarının hatrına sürdüren ve hatta düzelen aileler gördüm.Sadece psikolojisi bozuk demek çok yetersiz.Size karşı sevgisi bittiyse hangi psikolog veya tedavi sizi sevmesini saglayabilir merak ediyorum.Olayı bence farklı degerlendirmeniz lazım.Bütün sorun eşinizin ruh saglıgının bozulması olsaydı şayet ailesi bunu farkedip yuvanızı kurtarmak için çalışırlardı.Sizin ailenizi ret etmezlerdi en azından.Bence eşinizin bir yakın arkadaşına veya ailesinden birine bir şekilde ulaşıp meseleyi ögrenin.
                              Geçen sene çok kibirliydim ama bu sene mükemmelim...

                              Yorum

                              İşleniyor...
                              X