Bunu hak etmiyorum

[karmakarışık]

merhaba..uzun uzun bütün ruh betimlemelerimi anlatmak istemiyrum ama ilk defa derdimi anlatıyorum sanırım adamakıllı.yakınlarıma anlatmak istemiyorum çünkü onları üzmek istemiyorum.ben 3 çocuklu bi ailenin büyük kızıyım.gerçi şimdi dört oldu da o sayılmaz.ben kendimi bildim bileli erkek kardeşim vardı ve hep kabusum gibiydi.hep bencildi en çok ilgi onda olsun en çok o sevilsin isterdi haliyle öyleydi de..erkek sonuçta ne demek yani.hem de küçük ki hep onlar sevilir.
ben sevgi görmedim ilgi görmedim.bu yüzden belki çok hırslandım çok başarılıydım.yılları atlattım şimdi.evden gittim başka şehirde fen lisesini kazandım ora bitti şimdi başka bişey..neyse.
ben hep uysal ailenin dediğinden çıkmak istemeyen ailesi mutlu olsun herşeyi yapacak olan biriyim.ama kardeşim fedakarlıktan ziyade herkes ona çalışsın ister..aramızda belirgin bi şekilde karakter zıtlığı var ve buna rağmen ailem hep ona ayrıcalıklı davrandı.hep onu destekledi biz ne zaman tartışsak hep o dinlendi hep tek taraflı bakıldı ama hep.daha doğrusu babam yaptı öyle annem de sessiz kaldı.napsın itaat etmek zorunda.beni bi köşeye itip onlar beraber aile olmak istediler.bana yabancı muamelesi yaptılar.bu durum bi çocuğu nasıl etkiler düşünün.üstelik ben de çok duygusal biriyim.belki de bu yüzden bu kadar duygusal oldum.bilinçaltı sonuçta.küçüklükten gelen bişey..
şimdi hala bana haksızlık yapıyolar onlar için yapayacağım şey yok ama bana nasıl davrandıklarını bildikleri için ilerde benden beklentileri yok,oğullarından bekliyolar duygusal yatırımı ona yaptılar çünkü ama onda da hiç o ayak yok.yani sürekli bahane bulup sen hayırsızsın sen ilerde şunu yaparsın bunu yaparsın diyerek..yine beni bi köşeye itip onlardan soğumamı ve onlar için birşeyler yapmadığımda da o yapmaz diyerek beni suçlu yapıp rahatlamak istiyolar.ne yapacağımı bilmiyorum :RpS_unsure:

[Wosyet]

Peki hiç ailene böyle hissettiğini söyledin mi? En azından annene söylemelisin

[jülide]

tabi aile önemlidir. fakat kendinle mutlu olmayı ögrenmelisin ilk önce. ailenin her yaptıgını bir cephe alınıyormus gibi düşünme. onlar yetişkin bir birey olmuslar artık çok fazla bir degişim bekleme onlardan. ama her halükarda mutlu olabilmeyi ögren. mutlulugun ailene baglı olmasın bunu demek istiyorum. öyle olursa hep bir sey beklersin onlardan her yaptıklarını sorun edersin kendi içinde. sen onlara çok deger veriyosun belli ama kendinede bu degerden ayır birazcık sende degerlisin. onların kardesine verdigi fazla deger seni daha degersiz yapmaz.

[MAVİ_80]

vay anasını beee yazdıklarını okuyunca kendimi gördüm biliyon mu ?
bende aynı senin gbiiyim bizde 4 kardeşiz 3 kız 1 erkek ben erkek olarak hep dışlandım ailem hep kız çocuklarını el üstünde tuttu hep ben ezildim hep ben itildim kakıldım allah kahretsin şimdide intiharın eşiğine geldim şu hayatta çokda başarılı olamadım belki üniversitele rokuyamadım liseyi zar zor bitirdim ama yinede ne yapsam yaranamıyom allah kahretsin batsın bu dünya ....

[candid]

benzer kayırmalar her ailede vardır bence. bu ailenin yaklaşımından kaynaklandığı (kız çocuk - erkek çocuk, küçük kardeş-büyük kardeş ayrımları v.b.) kadar, kardeşlerin kişilik yapılarındaki farklılıklardan da kaynaklanır. Yani, ailenizin tüm kardeşlere yaklaşımı eşit olsa bile, kişilik ve karakter yapılarınızdaki farklılıklardan ötürü, sizin ailenize yaklaşımınız da eşit olamaz. söz gelimi, benim kız kardeşim küçük yaşlarından itibaren çok talepkar, burnunun dikine giden, inatçı, ağlayan zırlayan, tuttuğunu koparan bir tipti. ben ise, bebeklikten itibaren tamamen sorunsuz çocuk olmuşum. uysal, itaatkar, söz dinleyen, uzlaşmacı, barışçıl, isteklerini söylemeyen, diretmeyen v.s.
bilin bakalım, kim kazandı ?

[karmakarışık]

söylüyorum ama bana sen hasta mısın diyolar Allah aşkına ben aklı başında bi insanım böyle diyerek yaptıkları haksızlığı kapatmaya çalışıyolar.annem biliyo ama babam zaten bunlara sebep olan,o da engel olamıyo ona..babamsa kafasının dikine gider.sorsanız kendini de çok beğenir benim gibi baba var mı acaba der fena birisi de değil yalan yok.ama bu tavırları yarım yamalak bırakıyo ilgisini.kısacası biliyorlar ama bi adaletli davranmaya başlasalar diğer kardeşim kafayı yer.onu kaybetmek istemiyolar.ben nasılsa alışkınım ya böyle gitsin diyolar

[karmakarışık]

jülide..çok şükür öğrendim kendimle mutlu olmayı ama büyüdüm neler atlattım.küçükken öyle değildi sessiz pasif birisiydim ailemden uzaklaştıkça hayattan keyif almayı öğrendim.sonra içlerine tekrar döndüğümde değişmiştim.daha iyiyim çok şükür ama bazen öyle olur ya tartışmalar o zamanki tavırları mahvediyo beni uzun zaman kandime gelemiyorum.dediğim gibi ailemden uzakta yaşıyoeum tatillerde geliyorum..tatil uzayınca da oluyo öyle tartışmalar yapacak bişey yok aslında yaşımla eş tecrübede alıştığım bi durum hayırlısı olsun.ama ne olursa olsun ben kendi adıma yapmam gerekenlerden vazgeçmiycem...teşekkür ederim ilgilendiğiniz için

[karmakarışık]

mavi... senin adına çok üzüldüm ama sizde biraz ters olmuş sanırım sen çoğunluğun altında ezilmişsin.her aile farklı işte.bence aklını kullanıp kendini ordan kurtarmanın yollarına baksaydın veya bak..uzakta olunca daha az acıtıyo

[karmakarışık]

candid...eşit davranma olamaz zaten anlıyorum ama en azından böyle belirgin olmasaydı iyiydi..bi de senin de söylediğin gibi karaktere göre davranılır da bizde öyle değil işte en çok da o zaruma gidiyo aileler uysal fedakar çocuklarını sever bizimkiler sorunluyu sevdi.tabi şimdi o da urda konuşsa kendisini fedakar tanıtacak çoğu kişi kendini iyi görür böyle de bi gerçek var..bu kazananı da gerçekten merak ettim

[MAVİ_80]

mavi... senin adına çok üzüldüm ama sizde biraz ters olmuş sanırım sen çoğunluğun altında ezilmişsin.her aile farklı işte.bence aklını kullanıp kendini ordan kurtarmanın yollarına baksaydın veya bak..uzakta olunca daha az acıtıyo

haklısın ...
ahhh ahhh bir imakanım olsa hemen başka memlekete gidecem ama ne yapim elim kolum bağlı ..
yoksa çok güzel mesleğim var batıda özellikle izmir taraflarında çok güzel iş var ama gidemiyorum ne yapim allah kahretsin ...