Balık Hafızalı Olmak!

[iris]

Bir balıkçı tuttuğu bir balıgı kovasına koymuş ve başlamış yeni balıkları beklemege.
Şansına balıkçının o gün talihi yavermiş,bir sürü balık tutmuş.
Tuttuğu balıklar,ilk tuttuğu balıktan çok daha büyükmüş.O küçük balığa ihtiyacı olmayacagını düşünüp onu denize geri atmış.
Ama atarken balığın kuyruğunu istemeden fazla sıkmış olmalı ki balığın kuyruğu kopmuş.
Balıkçı her ne kadar üzülse de yapacak bir şey yokmuş,balığı denize göndermiş.

Biraz sonra balıkçı oltaya yeni bir balık takıldığını farkedip sevinçle oltayı çekmiş.
Balığı eline alınca görmüş ki balığın kuyruğu yok,renk ve desenine bakınca bu balık az önce denize bıraktığı balıkmış.

Bazen düşünüyorum da acaba diyorum biz de mi toplum olarak bu balığa benziyoruz :?:
Balık hafızalı bir toplum mu olduk :?:
Tıpkı bu balık gibi oltayı bir defa ısırdıktan sonra agzımız yansa da yine de fırsatını bulduk mu atlamaktan kendimizi alamıyormuyuz :?:

Evet böyle düşünüyorum.Başımıza gelen tüm kötü hallerin,sorumlusu yine biziz.
Olta ve solucan değişse de balkçı hep aynı.
O balikçı nasıl olsa biliyor ki,bu denizde balık var,atılan oltaya geliyorlar.

Hayatın kanunu budur;Balık solucana kandıkça balıkçının yemi olmaya mahkumdur.
Ve ne zaman ki solucanın ne olduğunu öğrenir,o zaman balıkçının kovasından ve tavasından kurtulur :!:

Bir kitapta okumuştum: Japonya demokrasiyi ülkeye getirmeden önce halkını birkaç yıl eğitmiş. Eğitmişki balıkçı ile deniz yaşamını koruyacak kişiler arasındaki farkı halk anlayabilsin.

Şu anda insanlarımız bedava bir kömüre ülkesini satabiliyor. Dolaylı yoldan başkasına sattırtıyor. Ne de olsa kendi dünyasında zarar görmüyor.

Söz konusu konuşulan balık veya balıkçı olunca konuşmanın çözüm olmadığını biliyorum o yüzden balıkların içindeki balık hafızalı olmayı tercih ediyorum. Ama yine de susamadım.