Bu yeni yıla gözümü hastanede açtım. Olayın kötülüğünü bir düşünsenize; ne olduğunu, nerde olduğunuzu bilmeksizin gözünüzü açıyorsunuz ve hastanedesiniz (Allah kimsenin başına vermesin).
Nasıl kaza geçirdiğimi bilememek, alnımdaki yarıkla oluşan yeni yüzümü hastanedeki aynada görmek, kırılmış burnumdan sürekli ağrı gelmesi, pantalonumun ve ceketimin kan içinde olması ve bunların etkisi ile şoka girdim direk o anda... Kazadan sonra uzun süre kendime gelemedim arkadaşlar.. Şükür şu anda iyiyim hem fiziksel hem psikolojik olarak.
Ve şimdiye kadar; yerler o zamanlar çok buzlu olduğu için kayıp düştüğümü, birisinin beni yerde görüp ambulansı aradığını ve hastaneye o şekilde vardığımı düşünüyordum.
Aradan bir ay geçtikten sonra psikolojimin kendisine gelmesi ile hastaneyi aradım: sorunun ne olduğunu sordum. Esasen ambulansın beni nereden aldığını sordum. Hastanedeki görevli hastaneye kendi başıma geldiğimi ve burnumda ağrı şikayetimle giriş yaptığımı söyledi.
Şoktayım yine bugünlerde bu haber sonrası.. Olayı hep; "Helal olsun sana; yine kendi başına yapmışsın herşeyi" şeklinde yorumluyorum beynimde istemsizce (yani beynimde bu sürekli dönüp dolanıyor).
Öncelikle bu olaydan çıkardığım şunlar: arkadaşlarım iyi gün arkadaşlarıymış, hayattaki en önemli şey sağlıkmış, Kurdun ensesi kalınmış çünkü her işini kendisi görüyormuş, içmek sağlıksız birşeymiş!
Son olarak; yaşadıklarım bunlar ve şu anda kendimi !iyi! hissediyorum hadi.. Ama hala olayın etkisi üstümde ister istemez. Sizce psikoloğa gitmem doğru mudur? Ek bilgi; yüzümdeki yara izlerinden dolayı bazen insanların benden uzak durmaya çalıştığı fikrine kapılabiliyorum (ne yalan ne doğru bilemiyorum)..
Her türlü yorumunuz ve öneriniz için şimdiden teşekkürler...
Nasıl kaza geçirdiğimi bilememek, alnımdaki yarıkla oluşan yeni yüzümü hastanedeki aynada görmek, kırılmış burnumdan sürekli ağrı gelmesi, pantalonumun ve ceketimin kan içinde olması ve bunların etkisi ile şoka girdim direk o anda... Kazadan sonra uzun süre kendime gelemedim arkadaşlar.. Şükür şu anda iyiyim hem fiziksel hem psikolojik olarak.
Ve şimdiye kadar; yerler o zamanlar çok buzlu olduğu için kayıp düştüğümü, birisinin beni yerde görüp ambulansı aradığını ve hastaneye o şekilde vardığımı düşünüyordum.
Aradan bir ay geçtikten sonra psikolojimin kendisine gelmesi ile hastaneyi aradım: sorunun ne olduğunu sordum. Esasen ambulansın beni nereden aldığını sordum. Hastanedeki görevli hastaneye kendi başıma geldiğimi ve burnumda ağrı şikayetimle giriş yaptığımı söyledi.
Şoktayım yine bugünlerde bu haber sonrası.. Olayı hep; "Helal olsun sana; yine kendi başına yapmışsın herşeyi" şeklinde yorumluyorum beynimde istemsizce (yani beynimde bu sürekli dönüp dolanıyor).
Öncelikle bu olaydan çıkardığım şunlar: arkadaşlarım iyi gün arkadaşlarıymış, hayattaki en önemli şey sağlıkmış, Kurdun ensesi kalınmış çünkü her işini kendisi görüyormuş, içmek sağlıksız birşeymiş!
Son olarak; yaşadıklarım bunlar ve şu anda kendimi !iyi! hissediyorum hadi.. Ama hala olayın etkisi üstümde ister istemez. Sizce psikoloğa gitmem doğru mudur? Ek bilgi; yüzümdeki yara izlerinden dolayı bazen insanların benden uzak durmaya çalıştığı fikrine kapılabiliyorum (ne yalan ne doğru bilemiyorum)..
Her türlü yorumunuz ve öneriniz için şimdiden teşekkürler...
Yorum