şimdi öfkelendiğimde elim ayağım titriyor, kal patışlarım hızlanıyor, sanki kan beynime sıçrıyor ne söylediğimi hatırlıyorum o andan sonra ne duyuyorum o esnada.. gözlerim kararıyor.. ve eğer karşımda ise ya böyle parçalamak geliyoriçimde ama ne yazıkki etrafımdakiler tutoyor hırsımı alamadığım içinde 1 2 saat sakinleşemiyorum.. 2 dir bunu farkediyorum kendimde..
hani çok büyük birşey olmasına gerek yok kanın beynime sıçraması için, sizi basit gelen şey benim kanı beynime sıçratabiliyor.. belkide basit değil bilemiyorum..
sonrasında da elimden gelen ne varsa yapıyorum.. dava açmaktan tut, işinden etmeye kadar.. gücüm yettiğince her şey...
ben ne yapcam böyle ? bu bi hastalık mı? normal mi? öfke kontrolüm elimde değil yani , anneannemin vefatından sonra böyle oldum sanıyorum önceden gene sabır cekip susmasını biliyordum..
hani çok büyük birşey olmasına gerek yok kanın beynime sıçraması için, sizi basit gelen şey benim kanı beynime sıçratabiliyor.. belkide basit değil bilemiyorum..
sonrasında da elimden gelen ne varsa yapıyorum.. dava açmaktan tut, işinden etmeye kadar.. gücüm yettiğince her şey...
ben ne yapcam böyle ? bu bi hastalık mı? normal mi? öfke kontrolüm elimde değil yani , anneannemin vefatından sonra böyle oldum sanıyorum önceden gene sabır cekip susmasını biliyordum..
Yorum