Duyuru

Collapse
No announcement yet.

Artık üzülmek istemiyorum...

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • Artık üzülmek istemiyorum...

    Abi bune ya. hafif depresyon ( bi bakıma anksiyete) tanısıyla prozac veriyor. ulan yan etkileri yüzünden bi garip olsam da mücadelem eksik olmuyor. 16 yaşındayım bi restorantta garson(komi) olarak staj yapıyorum bu haptan sonra işim iyi gitmeye başladı ama ruhsuz gibiydim,sadece akşamları mutlu oluyordum o da hem mesai bitiyor (ya da plasebodur) diye sanırsam. 3 hafta kullandım yine de hoşuma gidiyodu bırakmak istemiyodum onla birlikte yavaş yavaş özgüven geliyodu. Aslında benim tek istediğim ÖZGÜVENDİ . Kendimi biraz daha aşmıştım öyle bi hırs yapmıştımki bazen 40 bile attığım oluyodu, sadece eski çekingen kişi olmak istemiyodum o hırsla aktif olmaya başladım hatta yılda anca 1 kızla çıkan kişi birden kendisini 4 kızla çıkarken bile bulmuştu. Ama tek yarar bendeydi haplarda değildi sanırsam kendimi geliştirmiştim neyse piskologo yardımıyla prozacı birden salakça kestim hayatım daha da kötüye gitti . ulan anasını satım ruhsuz gezerken gene iyiydi lan şimdi hapı bıraktım depresyona sürüklendim. Akşamları ağlayara uyuyodum. Hayatım basit ve anlamsız geçiyodu hep içimde kaygı kaygı kaygı. En sevdiğim işi yaparken bile sonrasını düşündüğümde kaygı Prozacta da anksiyete sürüyodu daha pek bi etkisini göstermemişti . Uzatmıcaam cipralex 10 mg 3 hafta kullndım g bi yararı yok tekrar prozac geçtim 2.5 hafta oldu birşey yok. Özgüveni,mutluluğu sadece kendi mücadelelerimle kazanıyodum kendimi yenerek aşıyodum.Haplar olmadan da mutluydum ama 1 haftalık dilimde sonra çöküntü. Artık kaygısı olmayan,ortamlarda aktif , özgüveni olan biri olmak istiyorum. Bakın başarıyı bile saymıyorum ulan zaten dikkat dağınıklığım var bi işe dikkatimi veremiyorum ama verince çok tebrik ediliyorum o da nadir bi durum. İşte artık kendimi başarısız biri olarak kbullenmeye başladım. Daha detaylı anlatmak isterdim de boşver anasını yaşım 16 kendimi üze üze bi hal oldum. Ah ergenlik olsa abilerm ah. Çocukluğumda böyle geçti. Her zaman kaygı,. Örnek vereyim cuma günleri mutlu olurdum çünkü okulun son günüydü cumartesi pazar yat , fakat pazartesi günü elbet geleceği için gene birden üzülürdüm enerjim giderdi. Daha çok var bakmayın bu küçük örnek ve bazen nefessiz kaldığımı hissediyorum neyse ya baydım anasını satım.

  • #2
    Ha şu da var ulan işe 7 mayısta başladım o günden beri Sanırsam anksiyete etkisi hep ,yorgun,sersem geziyorum,hapları aldım daha da bi sersem oldum. Ulan millet canlı canlı yardırıyo. Yani uykumda düzende olduğu zamanlarda böyle hep böyle napcaz anasını satım.

    Yorum


    • #3
      En baştaa ...
      Şu küfür olayından kurtulmadığın müddetçe kendinden hiçbir şey bekleme. Seninle yaşıtım. Ama ağzıma küfür almışlığım hiç yoktur. Ve gerçekten iğrenç bir şey. Sana yardımcı olma istediğim tamamen bitiyor bu 3 kere 5 kere küfür kullanmaların yüzünden. Neyse ...
      Başta özgüven bu yaşlarda çok çabuk kazanılabiliyor bence. Bende geçen sene çok çekingen , özgüveni sıfır , sessiz , sakin bir insandım. Arkadaşlarım anlatır. Yanıma oturmak istediklerinde , kalem istediklerinde falan aksi aksi cevaplar verirmişim. Ya da hiç umursamazmışım. O zamanlar sınıfta tek arkadaşım yoktu. Liseye başlarken tek istediğim, tek hedefim buydu. Özgüveni tam ve tamamen içimdeki beni ortaya çıkarmak. He o zaman seven oluur sevmeyen oluur umrumda inan hiç değildi. Şuan sınıfta anlaşamadığım tek bir kişi bile yok. Hepsiyle az çok konuşuruz devamlı. Sende bunu sağlayabilirsin. Kendinde küçük değişiklikler yaparsan fiziksel olarak kendini yenilersen daha mutlu başlarsın. Seni rahatsız eden bir şey varsa kurtulmanı öneririm. Daha sonra. her bu konuyla gelene söylüyorum. İnsanlarla diyalog haline geçecekken derin bir nefes al. Karnından. Yani karnını şişirerek. Daha sonra hiç düşünmeden , şöyle söylersem böyle olur falan düşünmeden direkt git konuş. Zamanla bu duruma alışıyorsun. Genelde çekingen insanların da bu evhamlar yüzünden bu durumda olduklarına inanıyorum ben. Ve bu söylediklerimi de ben bire bir denedim. Ve şuanki bu halimin tek sebebi bu yaptıklarım. Biraz çabalarsan inan zor olmuyor. Haplarla falan burda duyduğum kadarıyla bayağı etki ediyor bu durum. Ama bağımlı olduğumuz zaten bir sürü şey varken yapabileceğin şeyler içinde haplara bağımlı olma bence...



      Yaşam ard arda gelen mevsimlerden oluşur.
      Her insan mükemmel yazların ihtişamına ulaşmak için
      birkaç şiddetli kışa katlanmak zorundadır.
      Ve unutmamak gerekir ki, kışlar asla kalıcı değildir

      Yorum


      • #4
        @hurricane çok yardmci oldun

        yaşadığım mücadeleyi birakmamami tekrar hatırlatmış oldun..

        Yorum

        İşleniyor...
        X