Tweet
Abi bune ya. hafif depresyon ( bi bakıma anksiyete) tanısıyla prozac veriyor. ulan yan etkileri yüzünden bi garip olsam da mücadelem eksik olmuyor. 16 yaşındayım bi restorantta garson(komi) olarak staj yapıyorum bu haptan sonra işim iyi gitmeye başladı ama ruhsuz gibiydim,sadece akşamları mutlu oluyordum o da hem mesai bitiyor (ya da plasebodur) diye sanırsam. 3 hafta kullandım yine de hoşuma gidiyodu bırakmak istemiyodum onla birlikte yavaş yavaş özgüven geliyodu. Aslında benim tek istediğim ÖZGÜVENDİ . Kendimi biraz daha aşmıştım öyle bi hırs yapmıştımki bazen 40 bile attığım oluyodu, sadece eski çekingen kişi olmak istemiyodum o hırsla aktif olmaya başladım hatta yılda anca 1 kızla çıkan kişi birden kendisini 4 kızla çıkarken bile bulmuştu. Ama tek yarar bendeydi haplarda değildi sanırsam kendimi geliştirmiştim neyse piskologo yardımıyla prozacı birden salakça kestim hayatım daha da kötüye gitti . ulan anasını satım ruhsuz gezerken gene iyiydi lan şimdi hapı bıraktım depresyona sürüklendim. Akşamları ağlayara uyuyodum. Hayatım basit ve anlamsız geçiyodu hep içimde kaygı kaygı kaygı. En sevdiğim işi yaparken bile sonrasını düşündüğümde kaygı 
Prozacta da anksiyete sürüyodu daha pek bi etkisini göstermemişti . Uzatmıcaam cipralex 10 mg 3 hafta kullndım g bi yararı yok tekrar prozac geçtim 2.5 hafta oldu birşey yok. Özgüveni,mutluluğu sadece kendi mücadelelerimle kazanıyodum kendimi yenerek aşıyodum.Haplar olmadan da mutluydum ama 1 haftalık dilimde sonra çöküntü. Artık kaygısı olmayan,ortamlarda aktif , özgüveni olan biri olmak istiyorum. Bakın başarıyı bile saymıyorum ulan zaten dikkat dağınıklığım var bi işe dikkatimi veremiyorum ama verince çok tebrik ediliyorum o da nadir bi durum. İşte artık kendimi başarısız biri olarak kbullenmeye başladım. Daha detaylı anlatmak isterdim de boşver anasını yaşım 16 kendimi üze üze bi hal oldum. Ah ergenlik olsa abilerm ah. Çocukluğumda böyle geçti. Her zaman kaygı,. Örnek vereyim cuma günleri mutlu olurdum çünkü okulun son günüydü cumartesi pazar yat , fakat pazartesi günü elbet geleceği için gene birden üzülürdüm enerjim giderdi. Daha çok var bakmayın bu küçük örnek ve bazen nefessiz kaldığımı hissediyorum neyse ya baydım anasını satım.
Prozacta da anksiyete sürüyodu daha pek bi etkisini göstermemişti . Uzatmıcaam cipralex 10 mg 3 hafta kullndım g bi yararı yok tekrar prozac geçtim 2.5 hafta oldu birşey yok. Özgüveni,mutluluğu sadece kendi mücadelelerimle kazanıyodum kendimi yenerek aşıyodum.Haplar olmadan da mutluydum ama 1 haftalık dilimde sonra çöküntü. Artık kaygısı olmayan,ortamlarda aktif , özgüveni olan biri olmak istiyorum. Bakın başarıyı bile saymıyorum ulan zaten dikkat dağınıklığım var bi işe dikkatimi veremiyorum ama verince çok tebrik ediliyorum o da nadir bi durum. İşte artık kendimi başarısız biri olarak kbullenmeye başladım. Daha detaylı anlatmak isterdim de boşver anasını yaşım 16 kendimi üze üze bi hal oldum. Ah ergenlik olsa abilerm ah. Çocukluğumda böyle geçti. Her zaman kaygı,. Örnek vereyim cuma günleri mutlu olurdum çünkü okulun son günüydü cumartesi pazar yat , fakat pazartesi günü elbet geleceği için gene birden üzülürdüm enerjim giderdi. Daha çok var bakmayın bu küçük örnek ve bazen nefessiz kaldığımı hissediyorum neyse ya baydım anasını satım.
Yorum