Tweet
Merhaba yeri burası mı bilmiyorum ama umarım doğru yere konu açtım.Öncelikte bir kaç tane sorunum var aslında sorun mu yoksa normal mi onu size sormak için buradayım.ilk olarak ben 20 yaşımdayım ve kalbimin duracağından korkmam nasıl anlatacağım bilmiyorum aniden bu duyguya kapılıyorum ayaklarımı sallamaya başlıyorum terlediğimi hissediyorum ve kalbimde acı varmış gibi hissediyorum duramıyorum kafamdan da atamıyorum biri benim dikkatimi kendine çekince yavaş yavaş düzeliyorum panik atak bu mudur yoksa sorunum yok mu ?
İkinci olarak da insanlara hep güvensizlik içindeyim sanki bana yalan söylüyorlar hep arkamdan bir şeyler çeviriyorlar düşüncesindeyim eğer bir arkadaşım hareketi bana tuhaf gelmişse düşünüyorum neden böyle yaptı diye ve kendi düşündüğüm şey sonucunda (genellikle kötü ) arkadaşlığımı bitiriyorum soğuyorum bunun benim yaptığımın bilincinde değilim.mesela eğer düşündüğüm şey beni üzüyorsa oturup ağlarım neden böyle yaptı diye ama o anda fark etmem yaptığımın sadece benim kurguladığım bişey olduğunu ama şimdi farkediyorum o zaman fark edemediğim için çevremde kimse kalmadı ailemden başka neden böyle oluyorum nedir bu :S
3 sene önce kendimle konuşurdum bunu engelliyemezdim birgün sus artık diye ağlarken annem duymuş beni psikologa götürdüler ben doktoru begenmedim çok itici geldi bide insanlara böyle yaklaşırım ilk tanıştığımda sanki bütün kişiliğini biliyormuşum gibi gelir o yuzden doktora gitmemiştim ilaç verdi 2 tane isimleri hatırlamıyorum onlarıda 1 hafta kullandım sanırım bu kadar biraz uzun oldu yardımcı olursanız çok sevinirim...ayrıca birde düzgün oturamıyorum hep bacaklarım karnıma çekik halde oturuyorum vucudum çok esnek olduğu için rahatsız olmuyorum ama çevreden tepkiler alıyorum alay niteliğinde
İkinci olarak da insanlara hep güvensizlik içindeyim sanki bana yalan söylüyorlar hep arkamdan bir şeyler çeviriyorlar düşüncesindeyim eğer bir arkadaşım hareketi bana tuhaf gelmişse düşünüyorum neden böyle yaptı diye ve kendi düşündüğüm şey sonucunda (genellikle kötü ) arkadaşlığımı bitiriyorum soğuyorum bunun benim yaptığımın bilincinde değilim.mesela eğer düşündüğüm şey beni üzüyorsa oturup ağlarım neden böyle yaptı diye ama o anda fark etmem yaptığımın sadece benim kurguladığım bişey olduğunu ama şimdi farkediyorum o zaman fark edemediğim için çevremde kimse kalmadı ailemden başka neden böyle oluyorum nedir bu :S
3 sene önce kendimle konuşurdum bunu engelliyemezdim birgün sus artık diye ağlarken annem duymuş beni psikologa götürdüler ben doktoru begenmedim çok itici geldi bide insanlara böyle yaklaşırım ilk tanıştığımda sanki bütün kişiliğini biliyormuşum gibi gelir o yuzden doktora gitmemiştim ilaç verdi 2 tane isimleri hatırlamıyorum onlarıda 1 hafta kullandım sanırım bu kadar biraz uzun oldu yardımcı olursanız çok sevinirim...ayrıca birde düzgün oturamıyorum hep bacaklarım karnıma çekik halde oturuyorum vucudum çok esnek olduğu için rahatsız olmuyorum ama çevreden tepkiler alıyorum alay niteliğinde
benim geçmiyor kafamdan silemiyorum.
Yorum