Küçük bir kritik yapalım mı.?

[Olric]

Anlayamıyorum!


Biz kendi içimizde bile huzurlu olamıyoruz. 'Biz' diyorum da belki birçoğunuz 'ben' olarak algılayacak...hayır gerçekten biz diyorum,çünkü benim tarzımda sorunlar yaşayan herkes benim için değerlidir...


Ama gel görelim ki,hepimiz hastalığa,ezikliğe hatta ölüme razı gibiyiz...


Biz toplumun hassas kesimiyiz arkadaşlar,bunu artık anlayın,biz tek başımıza çok fazla birşey yapamayız...başka psikoloji forumlarında bulunmuştum,oralarda da durum aynı, burada yeniyim,burası daha kapsamlı bir forum diye düşünüyorum...

İstersek sesimizi medyaya dahi duyurabiliriz ya...hepimiz köşemize çekilip mutluluğu bekliyoruz...haksız da olabilirim,yaşımın verdiği cahillikten de olabilir ama ben yine de bu şekilde düşünüyorum...sizler katılmayabilirsiniz...


Birbirimize destek olarak başlamalıyız işe...burada psikologlar hariç,hiç kimse hayatından memnun değil...iddia ediyorum değil! kimse kendisini kandırmasın...zaten psikologlar ya da psikoloji okuyan arkadaşlar azınlıkta...


Bilmiyorum neler yapılabilir,nasıl iyi bir hayat kurulabilir,yahu herşey hazır,içimizde psikolog da var malum,onlar da bize destek olamazlar mı.? Bir yığın hasta,içinde psikolog olan bir grup,ama hala adım atamıyoruz! neden arkadaşlar.? bu tembellik üstümüze çöktükçe bu şekilde yaşamaya devam etmek zorunda kalacağız...sizleri bilmiyorum,ama ben sıkıldım artık,ömrümün geri kalan kısmını bu şekilde devam ettirmek istemiyorum...herşeye çözüm bulunuyor,bizim sorunumuzun çözümü de yok mu.?


Neler yapabiliri(z).?

[Olric]

ilacını alıp iyileşmeyimi bekliyorsn

hayır tabiki de,ne ilgisi var...

[yasi]

ilacını alıp iyileşmeyimi bekliyorsn

[Olric]

iş veya evlilik kelimesini kullanmadım ki. ben genel sorumluluklardan bahsettim,yani biz kendimizi zor idare ediyoruz zaten...

[yasi]

Kişiden kişiye değişebilir durum elbette, demek istediğim evlenelim cocuk yapalım değil, böyle bir durumdayken sağlıksız olur iş de ona keza verimsizlikle sonuclanabilir, yaş faktörüde giriyor tabi bu durumun içerisine, bişeylere tutunmak, iş ve evlilikle genellemeyelim...

[Olric]

@ yasi kardeş,sorumluluk duygusu insanı daha da yıpratmaz mı.? biz kendimizle kavga halindeyiz,kendi sorunlarımız dururken bir de sorumluk almak ne kadar mantıklı.?

[Olric]

@ haklısın panik,biz konuşabildiklerimizle konuşalım,benim kaybedecek vaktim yok artık,gerçekten yaş kaç oldu ya,gençlik gidiyor elden

[yasi]

Kastetmeye calıştığım birazda bu. Senin ailen cocukların var bu durum senin kendini iyileştirmeni hızlandırıyor tabi bence, bir kamu kuruluşunda calıştığımızı varsayalım, mutsuzluğundan kime ne , konuşmayacağım sıkıntım var calışmayacağım diyebilirmisin, düzelmek için elinden geleni yapıyorsun mecburen, kaybetmeyi göze alamadığımız şeyler olmalı ve dediğin gibi paylaşımlar yaşamı anlamlı kılan..

[panik]

fırsat buldukça burdayım.ben panik ataktan iyileştim.arada yokluyor ama burada paylaştığım arkadaşlarımdan biliyorum ki panik atak farklı şekilde yoklADI.ama yine buradayım.psikolojik rahatsızlıklar iyileşmez diye bişey yok.ama burada arkadaşlar içinde bulundukları rahatsızlıklardan dolayı ,tahammülsüz,agresif ve çözümsüzlük üreten tipler oluyor.iletişim kurabildiklerimizle güzel dostluklar oluşuyor.

[yasi]

Birilerine , bişeylere karşı sorumluluk almayı deneyin...

[Olric]

olabilir haklısın aslında, ama birlikten güç doğar,ben vazgeçmem birkaç tane kötü yorumdan,karşılığını veririm sadece,dediğin gibi belki de bu tartışmaya yol açar...zaten destek de sıfır,boşwer herkes kabuğuna çekilsin bakalım nereye kadar,egoist düşünmek lazım,kurtarayım kendimi,bir daha buraya uğrar mıyım ben!

[Olric]

sen önce kendini iyileştir sonra milleti dusunursun

neyse susmak senin gibilere en güzel cevaptır,ya da sustuğunu belli etmek...