Tweet
Merhaba dostlarım,
16 yaşında bir genç kızım. Gerçek hayatım bana göre istediğim gibi geçmedi. Aslında herşey normaldi. Evde hep yanlız kalırdım sosyal fobim vardı. Sürekli iç dünyamla, kitaplarla, hayallerle geçti. ergenlik geldi çattı herşeyin farkına varır oldum. Diğer arkadaşlarım gibi normal tepkiler, olağan cümleler kuramaz oldum. Hep ciddi oluyorum. Oysa günlük yazarken öyle ciddi filan olmam. 2 psikiyatristede sorunumu anlattım.
"Ben onlar gibi değilim ama bunu anlatamıyorum" demiştim. Oda sfyi yeni atlattığın için uyumsuzluk yaşıyorsun demişti bana. Düşündükçe küfredesim geliyor. İçinizde birşeyler olup bitiyor ama siz bunu anlatamıyorsunuz:tam bir kabus. Psikologta bana yardımcı olamadı. Ben onlardan farklıydım yani herkes birbirinden farklı, tamam ama ben sanki gerçek hayatla iplerimi koparmışım.
Şizofrenim sandım. Sonunda karşıma bayan bir psikiyatrist geldi. Anlattım da anlattım bir ara kağıt aldı birşey yazacak gibiydi beyin bilmem nesi isteyecek sandım ama snra yerine koydu. Şizofrenler tek başlarına gemezlermiş, hasta olduklarını kabulenmezlermiş.
Biraz uzun bir yazı oldu. Bana son günlerde birşeyler olmaya başladı. Ara sıra beynime bir dalga yayılıyor başımı döndürüyor. Hiçbiryerimi kıpırdatasım gelmiyor. Hayal dünyamdan çıkmak sorumluluk almak istemiyorum. Gözlerimi kapatmayı ama güzellikleri görmeyi, bedenimi bırakarak ruhumla yaşamayı, sürekli rüyalarda olmayı ve istediğimi yapmak istiyorum.
Sorunum nedir?
16 yaşında bir genç kızım. Gerçek hayatım bana göre istediğim gibi geçmedi. Aslında herşey normaldi. Evde hep yanlız kalırdım sosyal fobim vardı. Sürekli iç dünyamla, kitaplarla, hayallerle geçti. ergenlik geldi çattı herşeyin farkına varır oldum. Diğer arkadaşlarım gibi normal tepkiler, olağan cümleler kuramaz oldum. Hep ciddi oluyorum. Oysa günlük yazarken öyle ciddi filan olmam. 2 psikiyatristede sorunumu anlattım.
"Ben onlar gibi değilim ama bunu anlatamıyorum" demiştim. Oda sfyi yeni atlattığın için uyumsuzluk yaşıyorsun demişti bana. Düşündükçe küfredesim geliyor. İçinizde birşeyler olup bitiyor ama siz bunu anlatamıyorsunuz:tam bir kabus. Psikologta bana yardımcı olamadı. Ben onlardan farklıydım yani herkes birbirinden farklı, tamam ama ben sanki gerçek hayatla iplerimi koparmışım.
Şizofrenim sandım. Sonunda karşıma bayan bir psikiyatrist geldi. Anlattım da anlattım bir ara kağıt aldı birşey yazacak gibiydi beyin bilmem nesi isteyecek sandım ama snra yerine koydu. Şizofrenler tek başlarına gemezlermiş, hasta olduklarını kabulenmezlermiş.
Biraz uzun bir yazı oldu. Bana son günlerde birşeyler olmaya başladı. Ara sıra beynime bir dalga yayılıyor başımı döndürüyor. Hiçbiryerimi kıpırdatasım gelmiyor. Hayal dünyamdan çıkmak sorumluluk almak istemiyorum. Gözlerimi kapatmayı ama güzellikleri görmeyi, bedenimi bırakarak ruhumla yaşamayı, sürekli rüyalarda olmayı ve istediğimi yapmak istiyorum.
Sorunum nedir?
Yorum