Tweet
bnm biraz yaş komplekslerim var sebebi ise, bi çok yani..
onun için her yaş mevzu olunca özelliklede mantıksız alanlarda,konularda sinirlerim geriliyor. kafama çok takıyorum bazende ''amann'' yapıyorum.
benim bi arkadaşım var oda ayrı bi kompleksli yani. normal birşey anlatıyorum hemen önüne yaşı tutuyor. sanki kendi komplekslerini bana empoze ediyor yada işde takıntılarını.
yani ona kalırsa az yaşımız var diye herşey olumsuz, negatif, hayat bitti, evlenemeyiz, işe giremeyiz, kız arkadaşımız olmaz.... varda var yani.
birşey anlatsam hemen işin içine yaşı katıyor. bugün dedim okulun önünde top oynuyorum bazen. direk cevap: ne topu - senin yaşın kaç la. kendi hayatını yaşıyla tamamen indeksledi benide öyle yapmaya çalışıyor yada öyle zannediyor
yani şimdi ben yaşa bakarak sosyal faliyetime engel mi koyim dışarı çıkmayım mı sadece ağır ağır takılıp aman abi desinler mi yapim
her defasında da yapıyor. beni iyice takıntılı yapcak, bıktım zaten.
dedim sen kendi hayatına yaşına bakarak kısıtlama yapıyorsan o snn sorunun, bana yapma. hemen başladı kıvırmaya ve konuyu değişmeye
yok espiri yapmıştım yok orda olsam bende oynardım falan.... ama onun bu konuda çok takıntılı ve karamsar olduğunu biliyorum. ve benide etkiliyor.
sert tepki veriyorum bende kırılcak diye de eyvahm yapıyorum ama.
ben yaş konusunu konuşmayı hiç sevmiyorum bu yüzden bi kere apartmanı ayağa kaldırdım
ama neden diye sorsanız dedim ya sebebi çok. şimdi anlatmayım hepsini. lakin kendim kendime eziyet ettiğim yetmiyor bide başkaları beni sıkıyor. en yakın arkadaş.ama galiba bu yüzden ve artı başka sıkıntılardan psikatriye görünecem çünkü çok kötü moralim bozuluyor.
ben olduğum yaşda değilde daha küçükler gibi hareket ediyorum bunda ruh halim ve fiziksel görüntümün yaşımla arasında çok farklı olması (küçük görünmem) çok etken.
ama ben bu adama bi türlü bu yaş mevzusunda sabit ve etrafına negatif sinerji yayan düşüncelerinden vazgeçiremiyorum. ki başka şeylerinde de var. ve benden çok abartıyor.
hele bi konuya taksın tamam 2 saat dert dinlersin.
onun için her yaş mevzu olunca özelliklede mantıksız alanlarda,konularda sinirlerim geriliyor. kafama çok takıyorum bazende ''amann'' yapıyorum.
benim bi arkadaşım var oda ayrı bi kompleksli yani. normal birşey anlatıyorum hemen önüne yaşı tutuyor. sanki kendi komplekslerini bana empoze ediyor yada işde takıntılarını.
yani ona kalırsa az yaşımız var diye herşey olumsuz, negatif, hayat bitti, evlenemeyiz, işe giremeyiz, kız arkadaşımız olmaz.... varda var yani.
birşey anlatsam hemen işin içine yaşı katıyor. bugün dedim okulun önünde top oynuyorum bazen. direk cevap: ne topu - senin yaşın kaç la. kendi hayatını yaşıyla tamamen indeksledi benide öyle yapmaya çalışıyor yada öyle zannediyor
yani şimdi ben yaşa bakarak sosyal faliyetime engel mi koyim dışarı çıkmayım mı sadece ağır ağır takılıp aman abi desinler mi yapim
her defasında da yapıyor. beni iyice takıntılı yapcak, bıktım zaten.
dedim sen kendi hayatına yaşına bakarak kısıtlama yapıyorsan o snn sorunun, bana yapma. hemen başladı kıvırmaya ve konuyu değişmeye
yok espiri yapmıştım yok orda olsam bende oynardım falan.... ama onun bu konuda çok takıntılı ve karamsar olduğunu biliyorum. ve benide etkiliyor.
sert tepki veriyorum bende kırılcak diye de eyvahm yapıyorum ama.
ben yaş konusunu konuşmayı hiç sevmiyorum bu yüzden bi kere apartmanı ayağa kaldırdım
ama neden diye sorsanız dedim ya sebebi çok. şimdi anlatmayım hepsini. lakin kendim kendime eziyet ettiğim yetmiyor bide başkaları beni sıkıyor. en yakın arkadaş.ama galiba bu yüzden ve artı başka sıkıntılardan psikatriye görünecem çünkü çok kötü moralim bozuluyor.ben olduğum yaşda değilde daha küçükler gibi hareket ediyorum bunda ruh halim ve fiziksel görüntümün yaşımla arasında çok farklı olması (küçük görünmem) çok etken.
ama ben bu adama bi türlü bu yaş mevzusunda sabit ve etrafına negatif sinerji yayan düşüncelerinden vazgeçiremiyorum. ki başka şeylerinde de var. ve benden çok abartıyor.
hele bi konuya taksın tamam 2 saat dert dinlersin.