çok kasılıyorum geriliyorum

[Metin06]

ben çok kötüyüm ya

sosyal ilişikilerim çok kötü değil ama ben bi yere telefon açarken içimi bi korku kaplıyo. bide özellikle aradığım yer kaliteli ve konuştuğum insanlar hızlı,pratik,kültürlü falan ise o anda fenalaşıyorum

bende anksiyete ve sosyal fobi var yani önceden konan teşhis buydu. şu an ne derecede bilmiyorum. dışarda günlük hergün gördüğüm insanlarla sorun yokda,, mesela önemli bi konu hakkında konuşup birşey halledeceksem ve o konuştuğum kişi de çok sık görmediğim biri ve iyi bi yerde çalışan biriyse, geriliyorum ben. içimi tuhaf sıkıntılar sarıyo. dolayı anlatımlara girmeden işimi halledip telefonu kapatıyorum falan. yüzyüzede benzer sorunlar sıkıntılar oluyor.
sonrasında da kafama takılıyo. ama o kişi tabi farkında değil.
anlamamış gibi oluyorum telefondaki kişiye söylediğini tekrar ettiriyorum. belkide çok abartılı durumlarım yok ama o olay olduktan sonra akşama kadar ''bi telefonda konuşmayı beceremiyorum'' gibi düşünüp sürekli aynı olayı düşünüyorum.
ki ben iyi konuşan biriydim
ya kurtulmak ya ölmek istiyorum. bu sosyal fobi ne pis.

doktor bana anksiyete, sosyal fobi, hastalık hastalığı teşhisleri koymuştu. kurtarcam seni demişti. hala bendeler.
anksiyetenin asıl ne olduğunu ben bilmiyorum. abimede yıllardır anksiyete dediler, ailemdekiler ona hep deli gözüyle bakardı. ama bunun akıl hastalığı olduğunu zannetmiyorum ama o öyle haiff birşey olduğunuda zanetmiyorum. sadece genel kaygı bozukluğu diye biliyorum.
askere giderkende askeri doktor özgüveneksikliği, sosyal çekingenlik demişti. şimdi bakıyorum bu 3 hastalık nerde bu ikisi nerde. anlam veremiyorum.

nasıl yencem bunları ya. bu yüzden genelde evdeyim.
birde bazen karşımdaki kişidenden kaynaklanıyor sanki. öyle hızlı konuşuyor ki.
bide toplum içinde olmadığımız için ve bu şeyler bizde olduğu için başıma gelen felaketler gibi hissediyorum kendimi.

[techx]

Bende dediğin gibi telefonla konuşurken tedirgin oluyordum.İş görüşmesine bile gidemezdim kekelerim ne söyleyeceğimi bilemem dilim tutulur rezil olurum diye düşünüyordum ve bi kaç kere oldumda.Sonra ttnet bayisi oldum (saçma gelebilir size tabi) sürekli telefonda ana bayiyle görüşmeler,müşterilerde telefonla görüşmeler derken kulağımdan düşmüyordu tabi telefon konuştuğum kişiler çok önemli değildi ama sürekli konuşa konuşa artık önemli kişiler veya diğer kişiler farketmiyor çok rahat konuşabiliyorum ben bu şekilde atlattım.Eğer bunlardan kendine pay çıkarabilirsen ne mutlu eğer çıkaramazsan yazdıklarıma yönelik kendi hayatından örnekler ver yardımcı olmaya çalışalım

[Metin06]

neden kaynaklandığını hiç düşündün mi yada neden olduğunu.
naapcaz ya. off..
bunlar bizim kaderimiz mi. napıyorsun sen dediklerinde evde oturuyorum demekten bıktım.

[Metin06]

Bende dediğin gibi telefonla konuşurken tedirgin oluyordum.İş görüşmesine bile gidemezdim kekelerim ne söyleyeceğimi bilemem dilim tutulur rezil olurum diye düşünüyordum ve bi kaç kere oldumda.Sonra ttnet bayisi oldum (saçma gelebilir size tabi) sürekli telefonda ana bayiyle görüşmeler,müşterilerde telefonla görüşmeler derken kulağımdan düşmüyordu tabi telefon konuştuğum kişiler çok önemli değildi ama sürekli konuşa konuşa artık önemli kişiler veya diğer kişiler farketmiyor çok rahat konuşabiliyorum ben bu şekilde atlattım.Eğer bunlardan kendine pay çıkarabilirsen ne mutlu eğer çıkaramazsan yazdıklarıma yönelik kendi hayatından örnekler ver yardımcı olmaya çalışalım

kutlarım seni valla. iyi başarmışın. senin yerinde olmak isterdim.
annem iş ara diyo. kendi kendime ''ya ben nerde çalışcam hiç çalışmadım diksiyonum zayıf bi ton sorun hastalık geçirdim. ne yapabilirim ki mesela diye oturup düşünüyorum hiç birşey bulamıyorum. ve dediğin gibi nere başvurcam. konuşmayı bile beceremem. bazen telefonda şaşırıp yanlış birşey sölediğimde oluyor. galiba oda bu sıkıntılardan. sanki kaçış durumları oluyor. ajansa girdim figüran oyunculuk hani biraz sosyal olmak için. atlatmak için. nasıl diyim bi problem yaşadığım zaman karşımdaki kişi bana detayları ile anlatsın sanki hiç bişi anlamıyorum. o anlık psikolojimden tabi. işin en iyi tarafı ben biyere girene kadar çok zorluk çekiyorum ama girince herkez bana sınıyor ben herkeze. güzel güzel arkadaşlarım oluyor. herkezin sempatisini kazanıyorum. yalnız sıkıntı duyduğum şeyler olunca herşey 4-4 lük değil.
ben şarkıcı olmayı istiyordum hem baya iyi sesim vardı hemde bu işi yapabileceğimi düşünüyordum. ama zamanla hastalıklar ses gitti artı bu sorunlar çıktı.
bi kerede yarışmalara falan katıldım. acayip bi heyecan eyvahm yaşadım oralarda. ohohh yok bu iş bana göre değil dedim ama kaç kere insanların önünde şarkı söylemiştim fakat kameraların önünde tonlarca insanın önünde çok zormuş dedim. yani gerçek performans, diksiyon.. hala söylüyorum ve anneme ben şarkıcı olcam ben ancak o işi yaparım benden başka bi işi olmaz diyorum diyorum ama dediğimlede kalıyorum güvenemiyorum hiç birşeyime. ne kendime ne sesime artık. birşey beceremem rezil olurum diyede düşünüyorum. ayrıca prof müzisyen değilim. olacaksamda erteliyorum

inan boğazım hep sıkıntı dolu doktora gittim ben eskisi gibi şarkı okuyamıyorum dedim. incelediler. birşey yok diyolar. ama sanki gırtlağım dolu böle psikolojik fizyolojik. orda bi teyze benim kızımda aynı şeyleri geçirdi dedi. bana bitkisel şeyler söledi. kendi kızımda boğazıyla çok sorunluydu, bu yaptığı şeyler bütün herşeyini temizlendi boğazından. dedi. aldım ondan ama bi kere yaptım çok acıydı verdiği bitkisel şeyler ondan fazla içmedim daha.

birde ankarayı hiç sevmiyorum arkadaşlaırm bile burdan gittiler. yalnız kaldım. tam bunalım takılıyorum. midemde reflü vardı sıkılınca bunalınca iyice artırıyor herşeyi. strees herşeyi etkiliyor. bekide ses bozukluğum yarısı fiizksel değil psikolojik. bilemiyorum.

[Level]

Benim sorunlarımda sana benzer. Ben korkularımın üzerine gidiyorum, korktuğum şeyleri cesaret edip yapıyorum. İşe yarıyor bende.